Και το άλλο που θέλω να πω, είναι ότι φαίνεται σαν ένας εκβιασμός, κάθε χώρα που μπαίνει στην Ευρωπαϊκή Ενωση να αγοράζει καινούρια όπλα. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ για τη Ρουμανία, η οποία βρίσκεται σε πάρα πολύ κακή οικονομική κατάσταση, όμως είναι αναγκασμένη να πάρει όπλα και αυτό θα γίνει και για τις υπόλοιπες χώρες.

ΑΛ. ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Τα έχουμε σημειώσει και με την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής για την Ελληνική Προεδρία. Εδώ δεν έχουμε ελεύθερη επιλογή προσχώρησης σε μία διεθνή Ενωση, σε μία διακρατική Ενωση, ή ελεύθερη επιλογή αποχώρησης. Αυτό έχει καταργηθεί. Αφού σε οδηγούν, σε ποδοπατούν, σου λένε, αν θέλεις να σωθείς, μπες. Αμα θέλεις να βγεις, απαγορεύεται να βγεις ή αν βγεις σε εκβιάζουν.

Γι' αυτό λέμε, ότι ο αγώνας σήμερα για την ειρήνη, για την ανεξαρτησία, για τη δικαιοσύνη που λέει ο κόσμος, πρέπει να συνδυάζεται με το δικαίωμα του κάθε λαού να αποφασίζει με ποιον θα πάει και με ποιον δε θα πάει, να μπορεί δηλαδή να κάνει το κουμάντο στον τόπο του.

Βλέπετε τώρα τι γίνεται στη Βενεζουέλα, παρεμβαίνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες με σχέδιο, λέει, προσέξτε, εξομάλυνσης της κατάστασης! Γιατί ποιος τους κάλεσε; Από πού και ως πού οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν σχέδιο εξομάλυνσης για το εσωτερικό της Βενεζουέλας; Και λένε στη Βραζιλία, λένε στις άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ότι δεν έχεις δικαίωμα να συμμαχήσεις μ' αυτή τη χώρα και να έχεις οικονομικές σχέσεις και να τη βοηθήσεις. Και ευτυχώς διαμορφώνεται μία συμμαχία για τη στήριξη της Βενεζουέλας.

Πάρτε το εμπάργκο κατά της Κούβας. Δε λένε οι Ηνωμένες Πολιτείες ότι εγώ δε θέλω σχέσεις με την Κούβα. Στο κάτω κάτω δικαίωμά τους, δε θέλουν. Επιβάλλουν και στις άλλες χώρες να μην έχουν σχέσεις με την Κούβα. Εάν εσύ έχεις σχέσεις με την Κούβα, σου κηρύσσω και εσένα πόλεμο. Και μετά όλα αυτά τα εισπράττουν οι λαοί, λένε δεν μπορεί να γίνει τίποτα, δεν είναι εφικτό, δεν υπάρχει λύση και γίνεται ένας φαύλος κύκλος.

Μ' αυτή την έννοια εμείς θέλουμε ακριβώς αυτό το ζήτημα να ανοίξουμε. Ο διεθνής και ο εσωτερικός συσχετισμός είναι βαρύς. Θα μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει και τον όρο καταθλιπτικός, μια αίσθηση τέτοια σου δίνει, ένας συσχετισμός πολύ δυσμενής σε βάρος των λαών.

Δεν ξέρω αν ήταν έτσι στην περίοδο του μεσοπολέμου, ανάμεσα στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους. Ισως να είναι χειρότερα τώρα. Ομως δεν μπορείς να σταυρώσεις τα χέρια, πρέπει να αντισταθούμε. Και να αντισταθούμε με έναν τρόπο που να έχουμε αποτελεσματικότητα, να έχει και συνέχεια. Γιατί μπορεί να έχεις ένα μεγάλο ξέσπασμα και μετά να βγεις πιο πεσμένος, πιο ηττημένος, πιο κατακερματισμένος απ' αυτό.

Επομένως χρειάζεται αυτό που λέμε, να έχει το Κίνημα στρατηγική. Πέρα από την πάλη που θα κάνεις για τα άμεσα προβλήματα, πρέπει να έχεις στρατηγική. Αυτό θέλουμε να συζητήσουμε. Στο κείμενο υπάρχει αναλυτικά, δε θα ήθελα να υποκαταστήσω εγώ το κείμενο. Στις αποφάσεις του 16^ου Συνεδρίου ακόμα πιο αναλυτικά. Και θέλουμε αυτό να το συζητήσουμε, στο κάτω κάτω να ξέρουμε πού συμφωνούμε, πού διαφωνούμε, πού μπορούμε να πηγαίνουμε μαζί, πού δεν μπορούμε, προσπαθώντας να διευρύνονται σε όσο γίνεται περισσότερα ζητήματα. Και χωρίς να απαιτούμε, να το ξεκαθαρίσω, οι άλλοι να συμφωνήσουν μ' εμάς εξ ολοκλήρου. Δε γίνεται. Συμμαχία σημαίνει συμβιβασμός. Το ζήτημα είναι πού θα γίνει ο συμβιβασμός. Να μην είναι ένας συμβιβασμός σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Να είναι ένας συμβιβασμός που βοηθάει στη συνένωση και στο προχώρημα.

ΔΗΜ. ΣΕΡΒΟΣ: Απευθύνομαι σαν παλιός δημοσιογράφος σε συναδέλφους νεότερους στην ηλικία και νεότερους στο επάγγελμα. Την Παρασκευή το μεσημέρι κόπηκε η πίτα των Δημοσιογράφων. Ο Πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ είπε, αναφερόμενος στον πάτο που έχει φτάσει η ελληνική δημοσιογραφία, ότι ζητήσαμε να μας επιστρέψουν τις ταυτότητες ορισμένα μέλη και δε μας τις επιστρέφουν.

Απευθύνομαι στο συνάδελφο τον Πουλακίδα, τον κ. Κουρή, γιατί ο κ. Μανωλάκος δεν αποκαλύπτει από ποιον ζητάει τις ταυτότητες πίσω και γιατί; Το Συνδικάτο Οικοδόμων είπε, ο Πρόεδρος του ΕΚΑ παίρνει ένα εκατομμύριο μισθό το μήνα από τον Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας γι' αυτό τον πολεμάνε. Η ΕΣΗΕΑ της οποίας αποτελούν μέλη οι παρευρισκόμενοι, οι περισσότεροι δημοσιογράφοι, γιατί δεν το κάνει;