Η «υπόθεση Πάχτα» έφερε στην επιφάνεια, εκτός των άλλων, και τις ευθύνες των δύο συνεταίρων του δικομματισμού, στη διαμόρφωση του θερμοκηπίου, εντός του οποίου τα τελευταία χρόνια «άνθισαν» τα πάσης φύσεως οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα.

Χωρίς να αποχρωματίζουμε τη σημερινή υπόθεση, χωρίς να υποβαθμίζουμε τις ευθύνες των πρωταγωνιστών της, πρέπει να σημειώσουμε ότι και αυτή, όπως και άλλες παρόμοιες στο παρελθόν, αναπτύχθηκε στο εύφορο έδαφος μιας πολιτικής που δίνει τα πάντα στο μεγάλο κεφάλαιο και στρέφεται συστηματικά κατά των λαϊκών συμφερόντων. Πρόκειται για την πολιτική που συνυπογράφουν το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, τόσο στις γενικές, όσο και στις επιμέρους κατευθύνσεις.

Παραδείγματος χάριν, η «υπόθεση Πάχτα» εξελίχθηκε στο πεδίο που άνοιξε με το άρθρο 24 του Συντάγματος, με το οποίο δινόταν η δυνατότητα να αποχαρακτηριστούν τεράστιες δασικές εκτάσεις, για να εκχωρηθούν εν συνεχεία στις πάσης φύσεως επιχειρηματικές δραστηριότητες. Υπενθυμίζουμε ότι το εν λόγω άρθρο ψηφίστηκε από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Μια σειρά σκανδάλων, τα τελευταία χρόνια, ακολουθεί κατά βήμα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Από το ξεπούλημα της ΑΓΕΤ το 1993, έως το πρόσφατο ξεπούλημα των Ελληνικών Πετρελαίων, η ιδιωτικοποίηση γίνεται συνώνυμη της βάναυσης βλάβης του δημόσιου συμφέροντος, αλλά και της προκλητικής εξυπηρέτησης των μονοπωλίων. Σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση, οι ευθύνες μπορεί να βαραίνουν την εκάστοτε κυβέρνηση, όμως όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος της παραγωγικής βάσης της χώρας και των λαϊκών συμφερόντων, «νομιμοποιούνται» στο όνομα της πολιτικής που συνδιαμόρφωσαν οι δύο «συνεταίροι».

Μήπως, όμως, είναι μικρότερης σημασίας σκάνδαλα τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματα που μετατρέπουν σε κοινοβουλευτική πλειοψηφία τη μειοψηφία στο λαό, η πολιτική που οδηγεί στην ανεργία πάνω από μισό εκατομμύριο εργαζόμενους, στο ξεκλήρισμα εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών, στην εξαθλίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας των συνταξιούχων, στην κοινωνική ανισότητα, όπου το 20% του πλουσιότερου τμήματος του πληθυσμού έχει εισόδημα κατά 7 φορές μεγαλύτερο από το 20% του φτωχότερου;

Ολα τα παραπάνω έχουν μια κοινή ρίζα, την πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που αποθεώνει το επιχειρηματικό κέρδος και τις «τέσσερις ελευθερίες» του Μάαστριχτ: Την κίνηση των κεφαλαίων, του εργατικού δυναμικού, των εμπορευμάτων και των υπηρεσιών. Μήπως είναι τυχαίο ότι είχαμε έκρηξη σκανδάλων από το 1990, με την εφαρμογή αυτής της πολιτικής;

Μια πολιτική με τέτοιο περιεχόμενο χρειάζεται για την εφαρμογή της τα ανάλογα μέσα, όπως και το κατάλληλο «πολιτικό προσωπικό» να την υπηρετήσει. Οι δέκα βουλευτές της «υπόθεσης Πάχτα» είναι μέρος αυτού του προσωπικού, το οποίο αριθμεί πολύ περισσότερους, όσο θα υπάρχει ζήτηση της «προσφοράς» τους...