Εκ μέρους της Κίνησης Πολιτών Θεσσαλονίκης, που αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόσκληση του ΚΚΕ, μίλησε ο Κώστας Δρούτσας που θα συμμετάσχει στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Και εξήγησε πως στους αγώνες «ανακαλύψαμε την ειλικρίνεια των συντρόφων, πλέον, κομμουνιστών»:

«Η Κίνηση Πολιτών Θεσσαλονίκης, είναι μια κίνηση που δημιουργήθηκε το 1988 από πολιτικά πρόσωπα της Θεσσαλονίκης που είχαν θητεύσει σε κόμματα, που διαπίστωσαν οι ίδιοι ότι τα κόμματα αυτά είχαν κλείσει τον ιστορικό τους κύκλο.

Τα περισσότερα από αυτά ήταν κεντρογενή κόμματα και θέλησαν να εκφραστούν διατηρώντας τα τρία «Α» που πρέπει να διέπουν όλα τα θεμέλια της δημοκρατίας: την ανεξαρτησία τους, την αυτοδυναμία τους και την αυτοτέλειά τους.

Είχαν κοινωνικές παρεμβάσεις, αλλά και πολιτικές παρεμβάσεις. Σημαντικότερη ήταν το 1988 όταν ως κραυγή αγωνίας προέβλεψαν αυτά που αναδείχτηκαν το 1989. Και βρήκαν ανταπόκριση κι εδώ στην Αθήνα με τη δημιουργία της Κίνησης Πολιτών των 113 προσωπικοτήτων, αλλά το σύστημα είναι τόσο ισχυρό που η δραστηριότητα αυτή ανακόπηκε με γνωστές μεθόδους, φυλλορροώντας ορισμένοι προς την πολιτική την ασκούμενη, κοινώς με ανταλλάγματα.

Εμείς συνεχίσαμε τις κοινωνικές μας παρεμβάσεις και μη αποδεχόμενοι τα τελευταία χρόνια ως νομοτελειακές τις συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και βλέποντας τη βαρβαρότητα με τις ΝΑΤΟικές επεμβάσεις, συστρατευτήκαμε με τις πολιτικές δυνάμεις και συγκεκριμένα με το Κομμουνιστικό Κόμμα, με την ευκαιρία της έναρξης των βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία.

Από εκεί και πέρα, επιφυλακτικοί, η αλήθεια είναι, αλλά και αισιόδοξοι μέρα με τη μέρα που περνούσε, συνεργαστήκαμε και στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διότι ένας από τους στόχους μας ήταν να αντιπαλέψουμε το δικομματισμό.

Στη συνέχεια πήραμε μέρος στη «Δράση - Θεσσαλονίκη 2003» με πρωτοβουλία δυνάμεων όχι μόνο του ΚΚΕ, συνδικαλιστικών, κοινωνικών, πολιτικών, όπου παίξαμε σημαντικό πιστεύω ρόλο και εκεί ανακαλύψαμε την ειλικρίνεια των συντρόφων πλέον κομμουνιστών, στο επίπεδο όχι μόνο της Θεσσαλονίκης, αλλά γενικά όλου του κόμματος.

Στην προκειμένη περίπτωση βασανιστήκαμε, διότι το όραμά μας ήταν η Αριστερά να βρει κοινή έκφραση, αλλά πιστεύαμε ακράδαντα ότι αυτό δε γίνεται σε προεκλογική περίοδο, δε γίνεται ευκαιριακά, ούτε να δικαιολογήσει αμαρτίες του παρελθόντος, ούτε να δώσει τη δυνατότητα για κάτι το οποίο την επομένη των εκλογών θα αποδειχθεί ότι ήταν ευκαιριακό και θα απογοητεύσει ακόμα περισσότερο τον κόσμο της Αριστεράς.

Με τη συγκυρία της παρατεταμένης προεκλογικής περιόδου, όπου αντιπαρατίθεται η πραγματική πραγματικότητα με την εικονική πραγματικότητα και διαπιστώνοντας καθημερινά στα διάφορα πάνελ όπου γίνεται η αντιπαράθεση της εικονικής πραγματικότητας με διορισμένους υπαλλήλους, δημοσιογράφους και πολιτικούς χωρίς πολιτική και από την άλλη μεριά η πραγματική πραγματικότητα του 13% της ανεργίας, του αγροτικού, η σπουδάζουσα νεολαία, η οποία είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί υπερατλαντικά μοντέλα για την Παιδεία, το 20% και πλέον των συμπολιτών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. Ολοι αυτοί πρέπει να βρουν μια έκφραση πολιτική, να αντισταθούν και να πιστέψουμε ότι είναι δυνατόν να ανατραπεί η ασκούμενη δικομματικά ταυτόσημη πολιτική και τουλάχιστον σε πρώτο στάδιο να ψαλιδίσουμε αυτές τις δυνατότητες, να δημιουργήσουμε ανάχωμα και να επιταχύνουμε τους χρόνους όπου το λαϊκό κίνημα θα μπορέσει να νικήσει και να ανατρέψει αυτές τις πολιτικές.

Με αυτό το σκεπτικό αποδεχτήκαμε την πρόσκληση του ΚΚΕ και θέλοντας να σηματοδοτήσουμε αποδεχτήκαμε και την τιμητική, για μένα προσωπικά πρόταση συμμετοχής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ιστορικού ΚΚΕ.

Είναι η πρώτη φορά που συμμετέχουμε. Θα δώσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε για να ανατρέψουμε αυτή την επικοινωνιακή πραγματικότητα και να απελευθερώσουμε λαϊκές δυνάμεις οι οποίες θα δώσουν τη δυνατότητα για καλύτερες συνθήκες συνέχισης του αγώνα. Ευχαριστώ πολύ».