Ποιο είναι το βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα των Στ. Μάνου, Γ. Σουφλιά, Α. Ανδριανόπουλου, Βασ. Κοντογιαννόπουλου και Σία; Οποιος βιαστεί να απαντήσει ότι πρόκειται για επίλεκτα στελέχη της επάρατης κυβέρνησης Μητσοτάκη και νυν διαγραμμένους από τη ΝΔ βρίσκεται εκτός πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για τους καλύτερους συνηγόρους και υπέρμαχους της εφαρμοζόμενης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πολιτικής. Δεν άλλαξαν βέβαια ούτε ιδεολογία ούτε μυαλά ούτε έγιναν όψιμοι οπαδοί της Κεντροαριστεράς. Παραμένουν πάντα θιασώτες και κήρυκες των πλέον άγριων νεοφιλελεύθερων επιλογών και κράχτες της υποτέλειας στη «νέα τάξη πραγμάτων». Από αυτή ακριβώς τη σκοπιά «εκτιμούν» την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και «αισθάνονται την ανάγκη» να την υπερασπιστούν με κάθε μέσο. Και φυσικά η κυβερνητική προπαγάνδα δεν έχει κανένα πρόβλημα να τους χρησιμοποιεί στο έπακρο, προκειμένου να επιτύχει τους στόχους της. Ευρύτερος ρόλος τους έχει ανατεθεί στο πλαίσιο του πλασαρίσματος της κυρίαρχης ιδεολογίας και πολιτικής, για τον οποίο έχουν φροντίσει να τους εμφανίζουν με τη μάσκα του «ανεξάρτητου» και να τους εξαγνίσουν από το αμαρτωλό παρελθόν τους, για το οποίο φροντίζουν επιμελώς να αποσιωπάται.

Δεν υπάρχει αντιλαϊκή επιλογή, νεοφιλελεύθερη «τομή» και «ρήξη» από την κυβέρνηση Σημίτη που να μη έσπευσαν οι παραπάνω σταυροφόροι του νεοφιλελευθερισμού να υποστηρίξουν μετά πάθους. Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, αλλά και ο Τύπος έχουν ορθάνοιχτες τις πόρτες τους για να φιλοξενήσουν την «ανεξάρτητη» άποψή τους. Για να σταθούμε μόνο στις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων: Υποστηρίζουν ένθερμα την άνευ όρων ουσιαστικά ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και ενθαρρύνουν την κυβέρνηση να προχωρήσει πειθαρχώντας στις εντολές των «ισχυρών συμμάχων». «Μάλλιασε η γλώσσα» και η αμερικανόδουλη γραφίδα του Α. Ανδριανόπουλου να εκθειάζει το θάρρος της κυβέρνησης Σημίτη στο βρώμικο πόλεμο του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Πρόσφεραν πολιτική κάλυψη στα «βαποράκια» της κυβέρνησης Σημίτη, πλειοδοτώντας υπέρ της απελευθέρωσης και νομιμοποίησης των ναρκωτικών. Κραυγάζουν υπέρ της καταστολής των μαθητικών κινητοποιήσεων ώστε να εξαλειφθεί το «καρκίνωμα» των καταλήψεων. Φυσικά δε γίνεται λόγος για το γεγονός ότι χρόνια τώρα καλλιεργούν το έδαφος για την επιβολή των πλέον σκληρών αντιλαϊκών μέτρων και την κατεδάφιση των κατακτήσεων των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή, δεν έχουν βέβαια κανένα πρόβλημα να συνεργαστούν και σε κομματικό επίπεδο με το εκσυγχρονισμένο ΠΑΣΟΚ. Ούτε βέβαια το τελευταίο. Ετσι, το τελευταίο διάστημα είμαστε μάρτυρες ενός αστείου παζαριού, όπου η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος ανταγωνίζεται την ηγεσία της ΝΔ για το ποιος θα κερδίσει τον Γ. Σουφλιά(!), ενώ ήδη το ΠΑΣΟΚ επαίρεται γιατί εξασφάλισε τη συμμετοχή του Κοντογιαννόπουλου στο ψηφοδέλτιό του. Ο Στ. Μάνος δεν έχει κρύψει ότι θα μπορούσε άνετα να συνεργαστεί με την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά προς το παρόν θέλει να είναι «μόνος» του. Η «διεύρυνση» του ΠΑΣΟΚ προς την Κεντροδεξιά μέσω των παραπάνω καθαρόαιμων εκπροσώπων του νεοφιλελευθερισμού, απλά έρχεται να καταρρίψει και τα τελευταία «αριστερόστροφα» προσχήματα του κυβερνώντος κόμματος. Είναι τώρα πιο εύκολο οι εργαζόμενοι και οι λαϊκές μάζες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Η Δεξιά πολιτική είναι μία και ελάχιστη σημασία έχει ποιος κάθε φορά αναλαμβάνει να την εφαρμόσει.

Π.Κ.