Του Τάσου Αναστασίου από τα «ΝΕΑ»

Εως και τα εξάστηλά τους, ανεξάρτητα από το θέμα που αφορούν, αποπνέουν πόλεμο.

Ανταγωνισμού συνέπεια.Σε όλα τα επίπεδα.

Το «ωραίον» του πράγματος είναι πως έχουν δυσκολία ακόμα και να αναφερθούν με θετικό τρόπο στις εφεδρείες τους.

Πώς να συνεχίσουν να παρουσιάζουν ως «αριστερό» τον Κέρι, όταν ο ίδιος δηλώνει πως, αν αναλάβει, το Κόσσοβο θα γίνει ανεξάρτητο κράτος, με ό,τι αυτό σημαίνει ως νέα ανάφλεξη στην περιοχή; Οταν η «εναλλακτική λύση» δηλώνει πως μόνο στο πόσο κοστίζει ο πόλεμος διαφωνεί με τον Μπους;

Πώς να υπερασπιστούν την «ανωτερότητα» του καπιταλισμού, όταν έρχονται τα μαντάτα από τις Βαλτικές; Ο φουκαράς ο σχολιογράφος γνωρίζει πως αυτό που ονομάζει «κοινωνική εξέλιξη» είναι απλά άγριος καπιταλισμός και σαν τέτοιος είναι θανατηφόρος;

Πώς να πουν «ζήτω» σ' ένα σύστημα, που ευθέως δηλώνει «ο θάνατός σας η ζωή μου», περίπτωση αεροπορικών εταιριών;

Οπότε; Καταφύγιο η «τρομοκρατία». Που γίνεται πλέον το απόλυτο άλλοθι για ό,τι έως χτες φαινόταν παράλογο. Μαζί Ρωσία - ΗΠΑ και στρατιωτικά; Ναι, μαζί... Το σύστημά τους, ο ιμπεριαλισμός, παρά την επέλαση, κινδυνεύει. Οχι από τους «τρομοκράτες», βέβαια. Σ' αυτήν τη φάση, από τον ίδιο τον ενδο-ιμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Οπερ και οι διάφορες «ανίερες» συμμαχίες.

Στο υπόβαθρο, η κρίση. Την ώρα που κραυγάζουν «ευημερείτε», η θηλιά σφίγγει όλο και περισσότερο για τη λαϊκή οικογένεια.

Στο εποικοδόμημα αυτής της πραγματικότητας, και ο ρατσισμός. Που «έρχεται από ένα σκοτεινό, κοντινό και αβέβαιο μέλλον».

Στοιχειώδης νους χρειάζεται στην ανάλυση της πραγματικότητας, για να σταματήσουν διάφοροι - κύρια από το χώρο της διανόησης - τις εξυπναδούλες για τις ευθύνες των ...κομμουνιστών - δεκτή κάθε κριτική για να γίνουμε καλύτεροι... - και τις χαζοβιόλικες προσπάθειες να τα έχουν καλά και με τον ...χωροφύλαξ.

Ο πόλεμος - σ' όλα τα επίπεδα - είναι εδώ. Το «καμιά ανοχή στην ανέχεια», που σαλπίζει το ΚΚΕ, είναι το ελάχιστο.