Καθώς η συμφωνία των δύο κομμάτων της πλουτοκρατίας στο θέμα εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας «έκλεισε», αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι η πολιτική τους είναι ταυτόσημη, η κυβέρνηση μπορεί πλέον, με την ουσιαστική στήριξη του ΠΑΣΟΚ, απερίσπαστη να συνεχίσει και να βαθύνει το αντιλαϊκό της έργο. Η αντεργατική πολιτική δείχνει τα δόντια της. Ο νέος προϋπολογισμός, τα άλλα νομοσχέδια που εξασφαλίζουν καινούρια προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, η αντιασφαλιστική επίθεση στο χώρο των τραπεζών, προδικάζουν νέα δεινά για τους εργαζόμενους.

Μπροστά σ' αυτήν την πραγματικότητα, το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα χρειάζεται να ορθώσει το ανάστημά του. Να δείξει τη δύναμή του. Καθοριστική προϋπόθεση, απαράβατος όρος, για να μπορέσει το εργατικό κίνημα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, είναι η ενίσχυση του ταξικού του προσανατολισμού. Είναι η ανάπτυξη και η κλιμάκωση αγώνων, με διεκδικήσεις που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Είναι αγώνες, που θα αμφισβητούν το «ιερό» δικαίωμα της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Που δε θα υποτάσσουν τις διεκδικήσεις τους στο όραμα της «ανάπτυξης» και της «σύγκλισης».

Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα θα ενισχύεται μόνο στο βαθμό, που απογαλακτίζεται από τις ύποπτες θεωρίες, ότι, δήθεν, για να έχουν δουλιά οι εργάτες πρέπει να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί, ότι πρέπει να συμβάλουν και αυτοί στη μείωση του «εργατικού κόστους», ότι πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους στο Ασφαλιστικό, κάνοντας εκπτώσεις από τις απαιτήσεις τους ή, πιο σωστά, υποκλινόμενοι σ' αυτά που το κεφάλαιο απαιτεί.

Ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού σημαίνει ανειρήνευτος πόλεμος με τα μονοπώλια και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Αλλά και σταθερό μέτωπο μέσα στα συνδικάτα με τους εκπροσώπους του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Με τις θεωρίες περί «κοινωνικού εταιρισμού», που οδηγούν, τελικά, το εργατικό κίνημα στην υποταγή και τον αφοπλισμό του. Και, αναμφίβολα, η ενίσχυση του ταξικού προσανατολισμού του, σημαίνει ενίσχυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου. Του ταξικού πόλου μέσα στο εργατικό κίνημα.

Οσο περισσότερα συνδικάτα, περισσότεροι εργαζόμενοι συμπαρατάσσονται με τις γνήσιες ταξικές δυνάμεις, όσο τους αγώνες τους τους διαποτίζουν η «λογική» και οι διεκδικήσεις του ΠΑΜΕ, τόσο θα ανεβαίνει η δράση όλου του εργατικού κινήματος. Οι αγώνες των εργαζομένων θα γίνονται πιο αποτελεσματικοί, όταν - όπως δείχνει το ΠΑΜΕ - συγκρούονται με το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής, όταν «βλέπουν» με καθαρό μάτι τον αντίπαλο. Και όταν με σταθερότητα και επιμονή η πάλη αυτή συσπειρώνει ευρύτερες δυνάμεις, κτίζει την κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης. Τη συμμαχία, που θα γίνεται ικανή να αντιπαλεύει την πολιτική του κεφαλαίου μέχρι την ανατροπή της.