Η ανταγωνιστικότητα, η «εξυγίανση» των επιχειρήσεων, η μείωση του λειτουργικού κόστους και άλλοι παρόμοιοι λόγοι αποτελούν τους βασικούς στόχους των διαβόητων διαρθρωτικών αλλαγών, σύμφωνα με τους κυβερνώντες. Και, βέβαια - όπως λένε - όταν αυτά προωθηθούν, όταν πάνε καλά οι επιχειρήσεις και τα κέρδη τους, τότε πηγαίνει καλά η οικονομία και θα γίνει δυνατή και η αντιμετώπιση των λαϊκών προβλημάτων.

Στη Γαλλία, πάντως, που ακούνε τα προαναφερόμενα ακόμη περισσότερα χρόνια από μας κι έχουν δοκιμάσει στις πλάτες τους αρκετές από τις διαρθρωτικές αλλαγές, που τώρα προωθούνται και στη χώρα μας, ψήφισαν καταγανακτισμένοι «όχι» στο πρόσφατο δημοψήφισμα, στέλνοντας το ανάλογο μήνυμα στους κυβερνώντες τους. Εδώ, βέβαια, η κυβέρνηση αποφεύγει να κάνει δημοψήφισμα για το «ευρωσύνταγμα», αλλά τρόποι για να σταλεί το ανάλογο μήνυμα υπάρχουν πολλοί και διάφοροι. Πρώτα και κύρια, η συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία τους, η καταδίκη των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, η αποφασιστική ενίσχυση του ΠΑΜΕ και των αγωνιστικών του πρωτοβουλιών και αρκετοί άλλοι ακόμη...