ΠΑΡΙΣΙ.-

Μόλις λίγα λεπτά διήρκεσε η «ήρεμη» αλλαγή φρουράς στην πρωθυπουργία της Γαλλίας, καθώς το κόμμα των Φιλελευθέρων, που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό της «Ενωσης για ένα Λαϊκό Κίνημα» του Ζακ Σιράκ, ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση υπό τον ντε Βιλπέν. Εντονες είναι οι διεργασίες, ταυτοχρόνως, και στο «στρατόπεδο του όχι», όπου όλοι συμφωνούν ότι η απόρριψη του «ευρωσυντάγματος» συνιστά μια «ελπιδοφόρα αρχή», αλλά διαφορετικές είναι οι απόψεις για ποιος είναι ο τελικός στόχος.

«Λαϊκή νίκη», χαρακτηρίζει την επικράτηση του «όχι» στο δημοψήφισμα, στην πρώτη επίσημη ανακοίνωσή της, η «Κομμουνιστική Αριστερά - ΚΚ Γαλλίας», μία από τις ισχυρότερες τάσεις εντός του ΚΚ. «Πρόκειται για μια ξεκάθαρα ταξική ψήφο: Περίπου το 80% των εργαζομένων ψήφισαν "όχι" και αυτό γίνεται σαφές από τα αποτελέσματα στις κάλπες των λαϊκών συνοικιών, όπως είναι οι βόρειες γειτονιές της Μασσαλίας (80%), του Πας ντε Καλέ (69,5%), του Σεν Σεν Ντενί (70%)».

Η «Κομμουνιστική Αριστερά - ΚΚ Γαλλίας» εκτιμά ότι το εξαιρετικά θετικό στοιχείο είναι το γεγονός ότι, διά μέσου της «προεκλογικής» εκστρατείας για το δημοψήφισμα, ο γαλλικός λαός και ιδιαίτερα η γαλλική αριστερά «αποκατέστησαν τους δεσμούς τους με το λαό, και ο γαλλικός λαός αποκατέστησε τη σχέση του με την πολιτική, γι' αυτό και συμμετείχε τόσο μαζικά... Οι κυβερνώντες αναγκάστηκαν να θυμηθούν ότι υπάρχει ο λαός και δεν μπορούν να τον συνθλίψουν χωρίς κόστος... τέλος πλέον στη λήψη αποφάσεων σε συνόδους κορυφής».

Στην ανακοίνωση υπογραμμίζεται ότι είναι μη ρεαλιστική η άποψη περί αναδιαπραγμάτευσης του «ευρωσυντάγματος», όπως προτείνεται από τους διαφωνούντες του Σοσιαλιστικού Κόμματος, τους Πράσινους, αλλά και την Εθνική Γραμματέα του ΚΚ Γαλλίας. «Το "όχι" μπορεί να αποτελέσει την αρχή για ένα κίνημα σε καθαρά αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, για έναν αγώνα αλλαγής του συσχετισμού δύναμης σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα διασφαλίσει τη συνεργασία των ευρωπαϊκών χωρών, χωρίς να αμφισβητεί την εθνική τους κυριαρχία...».

Ανάλογου περιεχομένου είναι και η ανακοίνωση και έτερης τάσης από τους κόλπους του ΚΚ Γαλλίας, η οποία, με ανακοίνωσή της, εκφράζει την ανοιχτή της διαφωνία με τη θέση που διατυπώνεται και από την ηγεσία του ΚΚ για «αναδιαπραγμάτευση της ευρωπαϊκής συνθήκης». Εκτιμάται ότι το «όχι» δεν αμφισβητεί «τη συγκεκριμένη συνθήκη, αλλά την ίδια τη δομή της ΕΕ, η οποία εκφράζεται μέσα στο συγκεκριμένο κείμενο, έτσι ακριβώς όπως την εμπνεύστηκαν οι ιδρυτές της εξαρχής».

Θυμίζουμε ότι στην ίδια κατεύθυνση κινείται και ο «Πόλος για την Κομμουνιστική Αναγέννηση στη Γαλλία».

Ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν μπορεί να παρέλαβε σε κλίμα «άκρως φιλικό» τα καθήκοντά του από τον παραιτηθέντα Ζαν Πιερ Ραφαρέν, αλλά, όπως φαίνεται, οι πολιτικοί κλυδωνισμοί που προκάλεσε το βροντερό «όχι» των Γάλλων στο «ευρωσύνταγμα» έχουν αποκτήσει τη δική τους δυναμική. Το κόμμα των φιλελευθέρων - UDF - που συμμετέχει στον κυβερνητικό συνασπισμό του UMP, ανακοίνωσε ότι δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση υπό τον Βιλπέν. Δεν αποσαφηνίζει, όμως, αν θα στηρίξει κοινοβουλευτικά τη νέα κυβέρνηση, κίνηση που είναι απαραίτητη για την επιβίωσή της και την αποφυγή πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.

Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος Σιράκ, στο νέο διάγγελμά του, απηύθυνε έκκληση «ενότητας των Γάλλων», ερμηνεύοντας το «όχι» ως «αίτημα για δράση και αποτελέσματα στην προσπάθεια αντιμετώπισης των σοβαρών προβλημάτων, όπως είναι η ανεργία και η αγοραστική δύναμη». Ο Σιράκ υποστήριξε ότι το «"όχι" δεν είναι απόρριψη του ευρωπαϊκού ιδεώδους».

Ταυτοχρόνως, λυσσαλέα επίθεση κατά των υποστηρικτών του «όχι» έχουν εξαπολύσει τα μεγαλύτερα ΜΜΕ, με χαρακτηριστικότερα, ίσως, τα παραδείγματα του δικτύου TF1 (ιδιοκτησίας του κατασκευαστικού ομίλου «Μπουίγκλ») και της εφημερίδας «Liberation» (μετοχές της οποίας έχει αγοράσει ο όμιλος «Rotchild»). Εκτιμούν ότι το «όχι» μετέτρεψε τη «Γαλλία στο μεγαλύτερο άρρωστο της Ευρώπης» και απαξιώνουν την ανάδειξη Βιλπέν.