Συμπληρώθηκαν σαράντα μαύρες και πικρές μέρες από τότε που "έφυγε" ξαφνικά και αναπάντεχα η συνταξιούχος δασκάλα Λουίζα Καζαντζή - Κοσμά,σύζυγος του λαογράφου Νίκου Β. Κοσμά.

Οσο περνά ο καιρός τόσο πιο πολύ λείπει από το λατρευτό της σύζυγο, στον οποίο συμπαραστάθηκε άγρυπνα στη συγγραφή του έργου του.

Οσο περνούν οι μέρες τόσο πιο πολύ λείπει από τα αδέλφια της, τα ανίψια, τους μαθητές της, στους οποίους δίδαξε το ήθος, που η ίδια εποίησε, τους συναγωνιστές της και τη διδασκαλική οικογένεια.

Λείπει και θα λείπει για πάντα η ευγένειά της, η καλοσύνη της, το ζεστό χαμόγελό της, η σεμνότητα και αγάπη της για το λαϊκό άνθρωπο.

Μαζί με το σύζυγό της αγωνίστηκαν για την πραγματοποίηση των ανθρωπιστικών ονείρων τους. Μαζί με το σύζυγό της αγωνίστηκαν για την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος, που σκοπός του είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο.

Το μνημόσυνο έγινε στη λουτρόπολη του Λαγκαδά. Στην ακριβή μνήμη της ο σύντροφός της Νίκος Β. Κοσμάς προσφέρει: Στο ΚΚΕ 100.000 δρχ. Στην αδελφότητα Μιχαλιτσίου - Ιωαννίνων 100.000 δρχ. Στο 1ο Γυμνάσιο Λαγκαδά, του οποίου η Λουίζα ήταν απόφοιτος, για τη βράβευση ενός άριστου μαθητή της Γ' τάξης από την πόλη του Λαγκαδά 50.000 δρχ. Στο 2ο Γυμνάσιο Λαγκαδά για τη βράβευση ενός άριστου μαθητή της Γ' τάξης από την πόλη του Λαγκαδά 50.000 δρχ. Στο Δημοτικό Σχολείο Κολχικού Λαγκαδά, που το ζεύγος Κοσμά υπηρέτησε 15 χρόνια, για τη βράβευση ενός άριστου μαθητή της ΣΤ' τάξης 50.000 δρχ.