Ηταν το πρωινό της 6.6.1997.

Στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου Πειραιά γινόταν μια συνάντηση εργασίας με θέμα την "προώθηση της πρόληψης στην εκπαιδευτική κοινότητα της Νομαρχίας Πειραιά". Οργανωτές η Νομαρχία Πειραιά και το Κέντρο Θεραπείας των Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).

Και ήταν όντως συνάντηση εργασίας. (Το πιστοποιούσε, άλλωστε, και το γεγονός ότι - εκτός απ' το νομάρχη Πειραιά που δικαιωματικά καθόταν στις πρώτες θέσεις - δεν ήταν εκεί κανένας από τους εκπροσώπους της επίσημης πολιτείας, που έχουν έτοιμους τους μεγαλόστομους δεκάρικους για κάθε περίσταση).

"Μετά την ολοκλήρωση της πρώτης περιόδου υλοποίησης των πιλοτικών προγραμμάτων πρόληψης στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, με χαρά σας καλούμε στη συνάντηση για να μοιραστούμε την εμπειρία, τα συμπεράσματα, τους προβληματισμούς και τις προοπτικές", έγραφε στην πρόσκληση ο νομάρχης Πειραιά Χρ. Φωτίου.

Ο νομάρχης όμως δεν είχε προβλέψει τη συγκίνηση που προσφέρει η πρόληψη. Αυτή ήταν η απρόβλεπτη πλευρά της συνάντησης εργασίας. Και βγήκε στην επιφάνεια όταν η Αφροδίτη Μελισλή,δασκάλα στο 7ο Δημοτικό Σχολείο της Νίκαιας,τελείωσε την ομιλία της που είχε ως θέμα την εφαρμογή του βιβλίου "Ο Κήπος με τις 11 γάτες" στην έκτη τάξη του σχολείου.

"Ευχαριστώ τους μαθητές μου που μ' έμαθαν να τους ακούω, τους συναδέλφους μου που μου συμπαραστάθηκαν, τους γονείς που μου συμπαραστάθηκαν, τους γονείς που συμμετείχαν στο σεμινάριο γονέων για να γίνουν συνοδοιπόροι μας και, τέλος, ευχαριστώ τους εκπαιδευτές του ΚΕΘΕΑ όχι μόνο γιατί με δίδαξαν, αλλά γιατί μ' έκαναν να τους αγαπήσω" είπε η Αρ. Μελισλή και συγκινήθηκε. Η συγκίνηση αυτή μεταδόθηκε στην αίθουσα και ακολούθησε μια σιωπή.

Η Ιωάννα Κυρίτση,υπεύθυνη του τμήματος Πρόληψης στην πρωτοβάθμια Εκπαίδευση του ΚΕΘΕΑ, συγκινημένη ανέβηκε στην έδρα και αγκάλιασε τη δασκάλα "γιατί έτσι έπρεπε να γίνει". Και η κοινωνική λειτουργός Ελένη Ζορμπά είπε: "Η πρόληψη, εκτός απ' τα άλλα, έχει και συγκίνηση".

"Ο κήπος με τις 11 γάτες" είναι ένα εικονογραφημένο παραμύθι για παιδιά και εκδόθηκε από το λιθογραφείο του ΚΕΘΕΑ, το 1994.

Η ιστορία, εν ολίγοις, έχει ως εξής: Μέσα σ' έναν κήπο όπου ζουν έντεκα γάτες - φίλοι, εμφανίζεται μια μέρα ένα ξένος γάτος, ο Σιάμ, που υπόσχεται ευτυχία και απαλλαγή από κάθε δεινό και αυταπάτη, φτάνει να δεχτείς το παραμύθι του και τους όρους του και να πιεις το μαγικό φίλτρο που προσφέρει. Ετσι αρκετά απ' τα γατάκια του κήπου αρχίζουν να σκέπτονται πως ίσως το φίλτρο είναι μια λύση στα προβλήματά τους.

Το βιβλίο έχει 12 συμβολικά επεισόδια και οι 11 γάτες είναι κάποιοι χαρακτήρες με τους οποίους μπορούν να ταυτιστούν τα παιδιά. Ο Σιάμ λοιπόν καταφέρνει να βάλει στο "λούκι" ένα γάτο, το Χιονάτο. Μιλά δηλαδή για τα ναρκωτικά χωρίς να τα αναφέρει. Το τελευταίο επεισόδιο του βιβλίου μιλά για το Χιονάτο που βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη απόφαση. Απ' τη μια μεριά υπάρχει ο Σιάμ που καλεί στο δικό του κήπο για να ξεχάσει όλα τα προβλήματά του και απ' την άλλη υπάρχει ο δικός του κήπος, όπου θα είναι ο εαυτός του. Το βιβλίο αφήνει τον αναγνώστη να απαντήσει για την επιλογή του Χιονάτου.

Η Αφροδίτη Μελισλή, μετά από τα σεμινάρια του ΚΕΘΕΑ, επέλεξε την εξής διαδικασία. Είπε στα παιδιά να φέρουν στο σχολείο ένα μαξιλαράκι και έκανε συζήτηση μια φορά τη βδομάδα για κάθε ένα τμήμα της έκτης τάξης. Χρειάστηκαν συνολικά 12 δίωρα για το "παιχνίδι με τα μαξιλαράκια" ή "την κουβέντα στα μαξιλαράκια", όπως έλεγαν τα παιδιά.

Στο τέλος η δασκάλα αποκάλυψε στα παιδιά τους λόγους για τους οποίους γινόταν αυτό το παιχνίδι, τούς διάβασε το τελευταίο κεφάλαιο και τους ζήτησε να τελειώσουν μόνα τους το παραμύθι.

Είναι η στιγμή που ο Σιάμ ζητά απ' το Χιονάτο, παρουσία ενός σοφού γάτου - του Νώε - να τον ακολουθήσει στον παραδεισένιο κήπο με τα "μαγικά φίλτρα".

Να λοιπόν πως τέλειωσαν το παραμύθι τα παιδιά:

Σιγά σιγά άρχισαν να πλησιάζουν την παρέα των τριών και οι υπόλοιπες γάτες.

Ο Κιτρινιάρης με ύφος λυπημένο και σοβαρό λέει στο Χιονάτο:

- Φίλε μου, η απόφαση είναι δική σου. Εμείς, μπορούμε απλά να σου πούμε ότι σε αγαπάμε και σε θέλουμε εδώ στον κήπο μας. Αν αποφασίσεις να φύγεις, θα πρέπει να ξέρεις πως στον κήπο μας και στην καρδιά μας θα υπάρχει πάντοτε μια θέση για σένα.

Ο Χιονάτος, όμως, έφυγε για τον κήπο του Σιάμ. Οι φίλοι του λυπήθηκαν πολύ. Μετά από μερικές μέρες, την ώρα που οι γάτες έπαιζαν στον κήπο ευτυχισμένες, είδαν τον Χιονάτο να έρχεται κοντά μας σε άθλια κατάσταση.

- Παιδιά, ο Χιονάτος! Γύρισε! Ελάτε να τον υποδεχτούμε!

Ο Μουσούδης έφυγε χαρούμενος για να φωνάξει τον Νώε.

- Φίλοι μου, πόσο μου λείψατε και πόσο δίκιο είχατε! Ο κόσμος του Σιάμ είναι ψεύτικος. Θέλω τη βοήθειά σας. Στον κήπο του Σιάμ υπάρχουν κι άλλες γάτες που παρασύρθηκαν όπως εγώ. Τι προτείνετε να κάνουμε γι' αυτές;

- Ας τις φέρουμε εδώ, στο δικό μας κήπο! Να ζήσουμε όλες μαζί ευτυχισμένες σ' έναν κόσμο αληθινό.

- Και με το Σιάμ τι θα κάνουμε;

- Θα στείλουμε μήνυμα σε όλα τα γατιά της γης για το Σιάμ και το ψεύτικο μαγικό του φίλτρο. Να ξέρουν για να προσέχουν.

Και ο επίλογος των παιδιών είναι θαυμάσιος και με όραμα για τη ζωή: "Κι έτσι ο κήπος που ξέραμε λέγεται τώρα "Ο Κήπος με τις πολλές ευτυχισμένες γάτες"".