Ζούμε σε εποχή φοβερής αποσύνθεσης των πάντων. Βέβαια τέτοια φαινόμενα, σύμφυτα με τον καπιταλισμό, όπως η γιγάντωση της ανεργίας, η εξάπλωση των ναρκωτικών, η πορνεία, παιδεραστία και γενικά το έγκλημα, τα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα σ' όλα τα "πολιτισμένα" κράτη, ανέκαθεν υπήρχαν, αλλά όχι σε τόση μεγάλη έκταση. Εντάθηκαν όμως κυρίως μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στα κράτη της Αν. Ευρώπης και στη Σ. Ενωση. Και αντίθετα απ' ό,τι διακήρυξαν οι προφήτες του νεοφιλελευθερισμού για την "κατάρρευση" του κομμουνισμού, ο κομμουνισμός όχι μόνο δεν "κατέρρευσε" σαν ιδέα και προορισμός της ανθρωπότητας, αλλά η επαναθεμελίωσή του προβάλλει σαν αδήριτη αναγκαιότητα για αποφυγή ενός νέου Μεσαίωνα.

Πιστεύουμε ότι όλα αυτά τα φαινόμενα έχουν τη βαθιά ερμηνεία τους που είναι οικονομικο - πολιτικής φύσεως. Σαν βασική αιτία βλέπουμε σ' αυτά τη γήρανση του συστήματος και για να μιλήσουμε οικονομικά, τη συνεχή πτώση του ποσοστού κέρδους του κεφαλαίου και στα 3 συγκροτήματα των ολοκληρώσεων.

Αυτή ακριβώς η αιτία, να υπάρχουν κεφάλαια που δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν παραγωγικά, είναι, που προπολλού κυριαρχεί το πλασματικό κεφάλαιο και το Χρηματιστήριο. Δείχνει τον παρασιτισμό του κεφαλαίου. Η βιομηχανική επανάσταση χάρη στην πρόοδο στην επιστήμη και την τεχνική, ανεβάζει την οργανική σύνθεση του κεφαλαίου, το ποσοστό της εργατικής τάξης όλο και συρρικνώνεται και η ανεργία προσλαμβάνει τεράστιες διαστάσεις. Τα 3/4 της Γης λιμοκτονούν. Τα μονοπώλια προσφεύγουν σε ευκαιριακές εργασίες για την εργατική τάξη (Λευκή Βίβλος) για να λύσουν δήθεν το πρόβλημα της ανεργίας. Η συγκέντρωση του κεφαλαίου προσπαθεί να βρει διέξοδο με τις οικονομικές ολοκληρώσεις, ενώ και τα 3 κέντρα αυτών των ολοκληρώσεων μάχονται μεταξύ τους. Ετσι για τη διέξοδο από την κρίση του συστήματος, οι ολοκληρώσεις και η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, παρουσιάζεται σαν πανάκια. Το εμπόρευμα γενικά είναι διαδικασία αντιφατική (Μαρξ) και είναι ο πυρήνας των αντιφάσεων του συστήματος. Το ίδιο το κεφάλαιο, βάζει εμπόδια στην περαιτέρω ανάπτυξή του. Εντεύθεν και οι κρίσεις, τα κραχ, οι νομισματικές ανισορροπίες και στα 3 κέντρα των ολοκληρώσεων. Οσο για την Ευρώπη, είναι αμφίβολο αν θα εκπληρωθούν οι στόχοι του νέου Μάαστριχτ.

Και προβάλλει το ερώτημα: Ποια θα είναι η πορεία του συστήματος; Το πρόγραμμα του κόμματος απαντά. Θα έρθει στιγμή που οι λαοί της Ευρώπης και ο ρώσικος λαός, με επικεφαλής την εργατική τάξη, θα ξεσηκωθούν επαναστατικά.

Γι' αυτό το ΝΑΤΟ προσπαθεί να συνενώσει, κάτω από τη διοίκηση του, τους ανατολικούς λαούς και τη Ρωσία, ώστε να αποφύγει τις νομοτελειακές μελλοντικές αναφλέξεις.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΝΟΥΛΑΣ

Αθήνα