- Πριν από λίγες μέρες, μια σειρά από μαζικοί φορείς των γειτονιών της Αθήνας δημιουργήσατε συντονιστική επιτροπή, με αιχμή τη διάσωση των ελεύθερων χώρων της πόλης. Τι ήταν αυτό που οδήγησε στο συντονισμό;

- Οι λόγοι δεν προέκυψαν τώρα. Σήμερα, όμως, γίνεται πιο επιτακτική η ανάγκη για κοινή δράση και αγώνα. Γιατί, παρά τις προσπάθειες των συλλόγων να αντιπαλέψουν μεμονωμένα τα ιδιωτικά συμφέροντα που τσιμεντοποιούν την Αθήνα με διάφορες προφάσεις, αυτή η κατάσταση συνεχίζεται και δεν αφορά μόνο μια γειτονιά. Το θέμα των ελεύθερων χώρων παίρνει, όσο περνάει ο καιρός, πιο ευδιάκριτες πολιτικοοικονομικές διαστάσεις. Μπροστά σε τέτοιους αντιπάλους, μόνο όλοι μαζί υπολογίζουμε να έχουμε θετικότερο αποτέλεσμα. Και αυτό που φάνηκε από την πρόσφατη σύσκεψη των συλλόγων, είναι η αποφασιστικότητα για σύγκρουση με αυτά τα συμφέροντα.

- Τι σηματοδοτεί για το δικό σας αγώνα η πρόσφατη απόφαση της πλειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου της Αθήνας υπέρ της τσιμεντοποίησης του Πάρκου Ρηγίλλης;

- Μας ήταν περίπου γνωστό τι θα συμβεί. Η πρώτη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ήταν να μην τσιμεντοποιηθεί το πάρκο. Στη συνέχεια, η δημοτική αρχή άρχισε τις ταλαντεύσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε αυτή την απόφαση, που δυστυχώς δε σηματοδοτεί τίποτα το θετικό. Κατ' αρχάς, αποτελεί αρνητικό προηγούμενο για τους ίδιους τους δημοτικούς συμβούλους, που υποτίθεται ότι έχουν ταχθεί από το λαό να υπερασπίζονται τα συμφέροντά του. Κι όμως, εκείνοι υπερασπίζονται άμεσα τα πολιτικοοικονομικά ιδιωτικά συμφέροντα, που λυμαίνονται τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της πόλης. Βεβαίως, αυτή η πολιτική δεν αφορά όλους τους συμβούλους. Υπάρχουν φωνές που αντιστέκονται, όπως του Λεων. Αυδή.

- Υπάρχουν περιθώρια για την πόλη να συνεχίζεται γενικώς η συζήτηση για το μέλλον των ελεύθερων χώρων της ή χρειάζονται άμεσες λύσεις;

- Η κατάσταση έχει ξεπεράσει τα όρια του κινδύνου. Η Αθήνα δεν έχει περιθώρια να δεχτεί ούτε έναν τσιμεντόλιθο ακόμα. Στις ευρωπαϊκές πόλεις - που επικαλούνται όλοι οι διαχειριστές της εξουσίας - η αναλογία πρασίνου είναι 18 με 20 τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο. Στην Αθήνα, αυτή τη στιγμή, η αντίστοιχη αναλογία είναι μικρότερη από δύο τετραγωνικά μέτρα ανά κάτοικο. Μικρότερο, δηλαδή, και από το ποσοστό του '77, που ήταν 2,5 τετραγωνικά μέτρα. Χρειάζονται, λοιπόν, άμεσες λύσεις. Να σταματήσει η τσιμεντοποίηση των ελεύθερων χώρων, όπου έχει ξεκινήσει, να μη δοθούν άλλες άδειες, να υπάρξει, από δήμο και πολιτεία, ουσιαστική προστασία τους.

- Πιστεύετε ότι αρκούν οι νομικές διεκδικήσεις;

- Χρειάζονται πολιτικές παρεμβάσεις. Χρειάζεται η προβολή αυτών των προβλημάτων από τα ΜΜΕ και να αποτελέσουν αντικείμενο συζήτησης και λύσεων και από τη Βουλή. Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η κινητοποίηση του κόσμου. Μόνο η πίεση του κόσμου μπορεί να επιφέρει αποτελέσματα και αυτό το είδαμε και στους Ανω Αμπελόκηπους με το πρόβλημα της ΔΕΗ. Επειδή, όμως, τα ΜΜΕ δεν επιτρέπουν τη σταθερή και επίμονη προβολή αυτών των θεμάτων, ο κόσμος μένει ανενημέρωτος. Εχει αποδειχτεί ότι η χρηματοδότηση των έργων και ειδικά του Μεγάρου Μουσικής γίνεται μέσω του Πακέτου Ντελόρ και του ελληνικού δημοσίου. Δηλαδή, η καταστροφή της ανάσας της πόλης πληρώνεται από τη φορολογία των ίδιων των εργαζομένων, χωρίς αυτοί να το ξέρουν! Η πάλη μας, λοιπόν, είναι άνιση, αλλά αυτό δε μας πτοεί. Αντίθετα, εντείνεται και φουντώνει. Ηδη, σαν Συντονιστικό Συλλόγων, θα οργανώσουμε μια ημερίδα, με θέμα τους ελεύθερους χώρους, αλλά θα προχωρήσουμε και σε δυναμικές κινητοποιήσεις.

Γρ. Τρ.