Στο πρακτικό μέρος αυτές οι διαδικασίες οδηγούν μεταξύ άλλων σε διασπάθιση δημόσιου χρήματος, σε διεύρυνση του κύκλου των εξαγορασμένων συνειδήσεων, σε υποβάθμιση των όποιων λαϊκών χαρακτηριστικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιτάχυνση των διαδικασιών για τη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιχειρήσεις.

Στο προπαγανδιστικό μέρος γίνεται επίκληση της ανάγκης για "αποκέντρωση" και "λειτουργικότητα". Στην πράξη όμως αυτό που ζητά η αστική τάξη και οι απολογητές της δεν είναι τόσο η απαγκίστρωση από το κράτος - αυτό δικό τους είναι - όσο από τον λαϊκό παράγοντα, που διατηρεί ακόμα δυνατότητες να ελέγχει άμεσα τους αιρετούς του. Σε ακόμα πιο πρακτικό επίπεδο, προχτές ο πρόεδρος του ΣΕΒ και ο πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ είπαν απλά πως αυτό στο οποίο στοχεύουν μέσα από τη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων δεν είναι άλλο παρά η αξιοποίηση διαφόρων κονδυλίων με αμοιβαίο όφελος...

***

Γίνεται περισσότερο ορατή η επιδίωξη να εφαρμοστούν οι αρχές του ανταγωνισμού και στην ΤΑ. Η επιδίωξη να μετεξελιχθούν οι πόλεις σε επιχειρήσεις που θα πωλούν έργα και υπηρεσίες. Να χρησιμοποιηθούν και τα τοπικά όργανα σαν μέσο για την εφαρμογή των προγραμμάτων "σύγκλισης" (μείωση λειτουργικών δαπανών μέσα από τη μείωση του εργατικού κόστους και την ιδιωτικοποίηση έργων και αρμοδιοτήτων). Καθώς μάλιστα ενθαρρύνεται η ανάληψη πρωτοβουλιών για απευθείας σχέσεις των δήμων με τα υπερεθνικά όργανα της ΕΕ πέρα κι έξω από τον όποιο εθνικό προγραμματισμό, γίνεται κατανοητό πως και ο σχεδιασμός των όποιων έργων όλο και περισσότερο θα υπακούει όχι στις λαϊκές ανάγκες, αλλά στις επιλογές του χρηματοδότη. Είναι υπαρκτός ήδη γύρω μας ένας διευρυνόμενος μηχανισμός αναζήτησης αρχικά των προγραμμάτων της ΕΕ, που παρέχουν χρήμα και η λήψη αποφάσεων στη συνέχεια για έργα που να ταιριάζουν στο χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα. Εκτός της δημιουργίας και συντήρησης ενός μηχανισμού τρωκτικών, μια τέτοια λειτουργία θα έχει αποτέλεσμα και το βάθεμα των ταξικού χαρακτήρα διαχωρισμών ανάμεσα σε διάφορες περιοχές, καθώς διαφορετικά θα είναι τα ποσά του χρήματος, που θα ρέει ανάλογα με τους προσανατολισμούς των διαφορετικών δημοτικών αρχών και των σχέσεων που θα επιλέγουν να έχουν με τους δημότες τους ή την ΕΕ. Βγάζει επίσης εκτός παιχνιδιού την όποια εθνική παρέμβαση θα μπορούσε να αμβλύνει ανισότητες ανάμεσα σε περιοχές.

Οι κοινές επιχειρήσεις, λένε, θα αξιοποιούν κοινοτικά προγράμματα. Μια διάσταση του θέματος είναι και η καλλιέργεια συνείδησης στον κόσμο ότι για όλα πλέον πρέπει να ακουμπά εκεί, στην ΕΕ. Δεν πρέπει όμως να διαφεύγει της προσοχής ότι πίσω και από την ιδεολογική παρέμβαση βρίσκεται πάντα ο κορβανάς. Αυτό δείχνει η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης μεγάλων έργων και μέσα από την ΤΑ σε συνεργασία με το μεγάλο κεφάλαιο, όπως στην περίπτωση του φυσικού αερίου. Η και από αυτή την πλευρά είσοδος των βιομηχάνων στο παιχνίδι των δημοσίων έργων οδηγεί σε φαινόμενα αντίθετα με τη διαφανή διαχείριση, την ορθολογική χρήση των πόρων, σε άμβλυνση συνειδήσεων, ακόμα και διαφθορά. Για παράδειγμα, πόσοι δημοτικοί σύμβουλοι γνωρίζουν τι συμβαίνει με το περίφημο νέο νεκροταφείο στον Πειραιά, πολύ περισσότερο τι δυνατότητα έχουν να μάθουν οι κάτοικοι; Κι όμως εκεί το σκάνδαλο είναι ήδη μέγα.

***

Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Αυτές οι διαδικασίες οδηγούν μεταξύ άλλων σε διασπάθιση δημόσιου χρήματος, σε διεύρυνση του κύκλου των εξαγορασμένων συνειδήσεων, σε υποβάθμιση των όποιων λαϊκών χαρακτηριστικών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και επιτάχυνση των διαδικασιών για τη μετατροπή των ΟΤΑ σε επιχειρήσεις