Αναφέρουν, συγκεκριμένα, οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι δεν αρκεί η τεχνοκρατική δικαιολόγηση των οικονομικών μέτρων, αλλά "χρειάζεται στροφή και στο δικό μας τρόπο σκέψης και στο λαϊκό φρόνημα (!). Χρειάζεται εθελοντική στράτευση της μεγάλης πλειοψηφίας (!) των ζωντανών δυνάμεων του λαού, για τη στήριξη της νέας συλλογικής οικονομικής προσπάθειας (!). Επιβάλλεται να παρθεί μια μεγάλη πανεθνική απόφαση, προσανατολισμένη όχι στη βιαστική επίτευξη κάποιας μεγαλύτερης οικονομικής ευημερίας - ρεαλιστική προοπτική για τέτοια ευημερία δε διαγράφεται στο άμεσο μέλλον - αλλά στην επιβίωση του έθνους για την κατοχύρωση της διεθνούς θέσης της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ, κόμμα βαθύτατο πατριωτικό, είναι ο πρώτος φυσικός φορέας της πρωτοβουλίας για τέτοια κινητοποίηση" (!).

Φυσικά, οι ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν μειοψηφία ούτε βρίσκονται στην "πρωτοπορία" της αντιλαϊκής επέλασης. Οπως αποδείχτηκε, το σύνολο των ανώτερων στελεχών έδωσε τη συγκατάθεσή του για την έναρξη της αντιλαϊκής λαίλαπας και από αυτούς ένας σημαντικός αριθμός προχώρησε και σε επίδειξη σκληρής νεοφιλελεύθερης διαχείρισης.

Ομως, η παραπάνω τοποθέτησή τους είναι χαρακτηριστική για τη "στρατηγική" της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, στην κατεύθυνση της εξασφάλισης της λαϊκής αποδοχής και συναίνεσης στα αντιλαϊκά μέτρα. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, στοχεύουν στον επηρεασμό του λαϊκού φρονήματος, προφανώς, στην κατεύθυνση της εξουδετέρωσης κάθε αντίστασης και στη διαμόρφωση πειθήνιων πολιτών και "εξαρτημένων" συνειδήσεων. Μόνο η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η οποία έχει αναγορεύσει την υποταγή στο Διευθυντήριο των Βρυξελλών σε "νέα Μεγάλη Ιδέα", θα μπορούσε να θέσει τέτοιους άθλιους στόχους. Η επιθετική προπαγάνδα, που εγκαινίασε ο πρωθυπουργός με τις ομιλίες του στα ανώτερα κομματικά και κυβερνητικά όργανα, αυτή την επιδίωξη εξυπηρετεί. Και ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων έσπευσε να δώσει το παράδειγμα δημιουργικής υλοποίησης, μιλώντας για "κοινωνικό διάλογο". Στόχος του, βεβαίως, η προσπάθεια υπονόμευσης των αγώνων, αρχής γενομένης από τις 28 Νοέμβρη.

***

Κατ' αρχήν, όσο και αν πασχίζουν τα "επικοινωνιακά" (σ.σ. σύγχρονη ονομασία της προπαγάνδας εξαπάτησης του λαού) επιτελεία της, δεν μπορούν να πείσουν τους εργαζόμενους ότι τα νέα μέτρα διακρίνονται για την "κοινωνική δικαιοσύνη" τους ή ότι θα πληρώσουν - άλλο κακόγουστο αστείο - "οι έχοντες και κατέχοντες". Η προπαγάνδα αυτή δε βρίσκει έδαφος ακόμη και σε οργανωμένες δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες, ανεξάρτητα από το μέχρι πού θα φθάσουν τη δυσαρέσκειά τους για τα αντιλαϊκά μέτρα, τουλάχιστον δεν τρώνε το "κουτόχορτο" που μοιράζει η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος. Στη βάση αυτή, είναι λίγο δύσκολο, στους εμπνευστές της "εκστρατείας ενημέρωσης" του Μεγάρου Μαξίμου, να μετατρέψουν, όπως φαντάζονται, σε ιεραπόστολους της ΟΝΕ την πλειοψηφία των ψηφοφόρων και οπαδών του ΠΑΣΟΚ. Η έμπρακτη όμως αντίδρασή τους στα αντιλαϊκά μέτρα, μέσα από τη συμμετοχή στις λαϊκές κινητοποιήσεις, θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από την έκταση, το βάθος και την αποφασιστικότητα, που θα αποκτήσουν.

***

Αυτό που δυσκολεύει αφάνταστα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά την αντιμετώπιση των λαϊκών κινητοποιήσεων, είναι ο συντονισμός των επιμέρους, τοπικών ή κλαδικών αγώνων, η ενότητα της πάλης εργατών, αγροτών, μικρομεσαίων, νεολαίας, η μαζικότητα, η διάρκεια και η αποφασιστικότητα των λαϊκών κινητοποιήσεων και η προοπτική της πολιτικοποίησής τους. Εκεί είναι που "βραχυκυκλώνεται" και "αχρηστεύεται". Οι αγώνες αυτοί είναι η μόνη απάντηση, που πρέπει να δοθεί απέναντι στην αντιλαϊκή επέλαση. Η 28η Νοέμβρη μπορεί να ανοίξει το δρόμο σε μια τέτοια προοπτική.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Αυτό που δυσκολεύει αφάνταστα την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, όσον αφορά την αντιμετώπιση των λαϊκών κινητοποιήσεων, είναι ο συντονισμός των τοπικών κλαδικών αγώνων, η ενότητα της πάλης εργατών, αγροτών, μικρομεσαίων, νεολαίας, η μαζικότητα, η διάρκεια και η αποφασιστικότητα των λαϊκών κινητοποιήσεων και η προοπτική της πολιτικοποίησής τους