Τους 300 έχουν πλησιάσει οι "αγνοούμενοι" Κούρδοι αγωνιστές, αλλά και Τούρκοι δημοκράτες στα κρατητήρια της τουρκικής Ασφάλειας για το 1994, σύμφωνα με τις καταγγελίες της Επιτροπής Επαναστατικής Αλληλεγγύης, η οποία αποτελείται από κουρδικά κόμματα και οργανώσεις.

Η Επιτροπή, σε ανακοίνωσή της προς "την ελληνική δημοκρατική κοινή γνώμη", καταγγέλλει πως "το φασιστικό καθεστώς αδυνατεί να σταματήσει τη λαϊκή αντιπολίτευση και γι' αυτό το λόγο χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο τη φασιστική κρατική τρομοκρατία, για να κρατηθεί άλλη μια μέρα παραπάνω στην εξουσία".

Στη συνέχεια περιγράφεται η κατάσταση στο Κουρδιστάν, με τους πυρπολισμούς ολόκληρων χωριών, τις δολοφονίες και τους εκτοπισμούς του πληθυσμού, καθώς και τις μεθόδους των "εξαφανίσεων", για "όσους δεν μπορούν να δολοφονήσουν φανερά, λόγω της αντίδρασης της κοινής γνώμης".

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα "εξαφάνισης" η Επιτροπή αναφέρει την περίπτωση του Ι. Μπαχτσετζή,ενός από τα ηγετικά στελέχη του φοιτητικού κινήματος και πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών του Πανεπιστημίου Μαρμαρά. Η Επιτροπή υπογραμμίζει πως η Ασφάλεια αρνείται τη σύλληψή του, όπως σε όλες τις περιπτώσεις των "εξαφανίσεων" και μέχρι σήμερα αγνοείται η τύχη του.

Η Επιτροπή τονίζει πως αυτές οι "εξαφανίσεις" δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις "αλλά μια συστηματική πολιτική του φασιστικού καθεστώτος", ενώ τις δηλώσεις της Τανσού Τσιλέρ περί "εκδημοκρατισμού" τις χαρακτηρίζει "κακόγουστες δημαγωγίες".