Μια εικονική πραγματικότητα, που καμία σχέση δεν έχει με όσα καθημερινά ζουν οι λαοί της Ευρώπης, περιέγραψε στην ομιλία του ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης.Μία πραγματικότητα στην οποία δε βλέπει κανένα πρόβλημα, κανέναν κίνδυνο για τα συμφέροντα της χώρας, κανένα χτύπημα σε βασικά δημοκρατικά δικαιώματα. Μάλιστα, κόντρα στην περιθωριοποίηση της χώρας μας, η οποία σύρεται από τις επιταγές των ισχυρών της ΕΕ, ο Κ. Σημίτης ισχυρίστηκε ότι η "ελληνική κυβέρνηση αποτελεί μία σημαντική συνιστώσα και διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση επιλογών, πολιτικών και αποφάσεων"!

Ο Κ. Σημίτης χαρακτήρισε τη δημιουργία του ΕΥΡΩ τη "σημαντικότερη ιστορική εξέλιξη για την Ευρώπη, που θα αλλάξει την πολιτική, οικονομική και διεθνή φυσιογνωμία της Ευρώπης", ενώ εξέλιξη που αναπόφευκτα θα μεταμορφώσει την Ευρώπη χαρακτήρισε και τη διεύρυνση της ΕΕ, η οποία θα οδηγήσει σε μία ένωση έως και 30 κρατών.

Κατά τον πρωθυπουργό το γεγονός ότι 13 από τις 15 κυβερνήσεις των χωρών -μελών είναι "σοσιαλιστικές ή μετέχουν σοσιαλιστές" δείχνει ότι αυτές "στοχεύουν στην αναζωογόνηση και τον εμπλουτισμό του "ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου με πολιτικές που θα απαντούν στα άμεσα και πιεστικά προβλήματα των Ευρωπαίων πολιτών" και πρώτα από όλα στο πρόβλημα της ανεργίας και κοινωνικής περιθωριοποίησης". Ο ίδιος, μακράν της πραγματικότητας, βλέπει ότι η χώρα μας αποτελεί σημαντική συνιστώσα σε αυτόν το "συνασπισμό δυνάμεων" και διαδραματίζει ενεργό ρόλο.

Για μία ακόμα φορά ο Κ. Σημίτης είπε ότι η ένταξη στο ΕΥΡΩ δεν αποτελεί αυτοσκοπό ή ιδεολογική επιλογή, αλλά "ύψιστη εθνική επιταγή για μία ισχυρή, ευημερούσα και σύγχρονη Ελλάδα", την οποία μπορεί να διασφαλίσει μόνο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Η Συνθήκη του Αμστερνταμ, είπε ο πρωθυπουργός, είναι ένα "σημαντικό βήμα στη διαμόρφωση της δημοκρατικής και κοινωνικής ΕΕ", που διορθώνει τα "ελλείμματα της Συνθήκης του Μάαστριχτ στη δημοκρατία, την κοινωνική ευαισθησία και την κοινωνική πολιτική". Η κυβέρνηση, είπε, διαδραμάτισε ενεργό ρόλο στη διαπραγμάτευση της Συνθήκης και οι στόχοι της ήταν η προώθηση της "κοινωνικής Ευρώπης", κάτι που επιτεύχθηκε με τη δέσμευση για την "ανάπτυξη συντονισμένης στρατηγικής για την απασχόληση", που θα ελέγχεται με "μηχανισμό παρακολούθησης".

Επίσης, ισχυρίστηκε ότι ενισχύθηκε σημαντικά η "προώθηση της δημοκρατίας στην ΕΕ" και αυτό έγινε με αναβάθμιση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών Κοινοβουλίων, ενώ στη Συνθήκη είδε και "διαφύλαξη της θεσμικής μας θέσης στο πολιτική σύστημα της ΕΕ". Είδε επίσης και "ενίσχυση της προστασίας των εξωτερικών συνόρων", ενώ περηφανεύτηκε ότι η κυβέρνησή του συνέβαλε να αποκτηθεί "αξιόπιστη αμυντική διάσταση" με τις λεγόμενες αποστολές "ΠΕΤΕΡΣΜΠΕΡΓΚ", που θα πραγματοποιεί η ΔΕΕ ενάντια στα συμφέροντα λαών που δε συμμορφώνονται με τη "νέα τάξη πραγμάτων". Είπε χαρακτηριστικά ότι η πολιτική ασφάλειας θα μπορεί να λειτουργεί αυτόνομα, αλλά συμπληρωματικά με το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα πρέπει να "διαχειρίζεται και να επιλύει κρίσεις και συγκρούσεις".

Αναφερόμενος στις μελλοντικές εξελίξεις είπε ότι η κυβέρνηση είναι αντίθετη σε προτάσεις για "σταθεροποίηση του προϋπολογισμού της Ενωσης", σκοπεύει στην "επαρκή προικοδότηση πόρων των διαρθρωτικών ταμείων" και του "πακέτου Σαντέρ". Ισχυρίστηκε δε ότι εναντιώνεται σε "ιδέες για επανεθνικοποίηση πτυχών της κοινής αγροτικής πολιτικής", ενώ είπε πως σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση της ΕΕ πρώτη προτεραιότητα παραμένει η διασφάλιση της ένταξης της Κύπρου, που, όπως είπε, θα είναι "επωφελής και για τις δύο κοινότητες της Νήσου".