Στραγγαλισμός πληροφόρησης για την ΟΝΕ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στραγγαλισμός πληροφόρησης για την ΟΝΕ

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ

"Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη... "

(Κ. Καβάφης)

Το Ελληνικό Κοινοβούλιο αυτές τις μέρες ασχολείται με τη Συνθήκη του Αμστερνταμ. Για να επαναλάβει, με πρωταρχική ευθύνη της κυβέρνησης, το προηγούμενο της επικύρωσης της Συνθήκης του Μάαστριχτ, χωρίς την προηγούμενη ολόπλευρη ενημέρωση πάνω στο πραγματικό περιεχόμενο αυτών των συνθηκών και τις σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο. Και χωρίς την έκφραση γνώμης από τον ελληνικό λαό με τη διενέργεια εθνικού δημοψηφίσματος.

Αυτή ακριβώς η πολιτική της απόκρυψης, της στρέβλωσης, της παραπληροφόρησης και της αντιδημοκρατικής συγκεντρωτικής λήψης αποφάσεων, συνοδεύει τις υπερεξουσίες της "Κομισιόν" και την παραλυτική στάση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Σύμφωνα με την ειδησεογραφία των ημερών, οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι, στις Βρυξέλλες και στα άλλα κέντρα αποφάσεων ανέρχονται σε 750, από 56 χώρες, που με την έναρξη του "ΕΥΡΩ", θα αυξηθούν. Ολοι "αυτοί οι γκρινιάρηδες" αποτελούν μια ενοχλητική και αδιάκριτη ομάδα έρευνας, ιχνηλασίας και δημοσιότητας στοιχείων, απέναντι στην οποία, όπως ομολογούν σ' ένα απόρρητο εσωτερικό σημείωμα, οι υπηρεσίες της "Κομισιόν", πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι "εν δυνάμει σύμμαχοι", όπως συμβαίνει και στα καθ' ημάς, γιατί, όπως σχολιάζει η γαλλική "Λιμπερασιόν", το Διευθυντήριο χάνει τον έλεγχο των δημοσιογράφων.

Σύμφωνα, λοιπόν, με το απόρρητο εσωτερικό σημείωμα, η Κομισιόν, προκειμένου να αναζητήσει τον έλεγχο της δημοσιογραφικής ενημέρωσης, προχωρεί σε παραπληροφόρηση και λογοκρισία και συγκεκριμένα, όπως αναγράφεται στη σχετική ειδησεογραφία: "Ελευθεροτυπία" 1.2.1999: "μια δόση κυνισμού και μερικές φορές υποκρισίας στον τρόπο παροχής πληροφοριών είναι μερικές φορές απαραίτητη (!)... Θα πρέπει, λοιπόν, να ΜΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΓΩΝΟΥΜΕ ένα τμήμα των πληροφοριών για το οποίο δεν είμαστε απολύτως βέβαιοι, ή, το οποίο ξέρουμε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει μια κακή ερμηνεία...".

Σ' αυτό το κλίμα της προκρούστειας και κατευθυνόμενης "ενημέρωσης" κινήθηκε και η ελληνική επίσημη πρακτική, με παντελή αγνόηση του λαού μας, που πολύ πέραν από την ιστορική ευθύνη του Κοινοβουλίου και των μελών του, θα παρεμβαίνει συνεχώς αγωνιστικά και ανυποχώρητα στις εξελίξεις που σημαδεύουν τη ζωή του.