ΩΣΤΕ ΤΟ «όχι σε όλα βλάπτει την οικονομία», σύμφωνα με τον πρωθυπουργό. Είμαστε ...αρνητικοί και γκρινιάρηδες ως λαός. Ολο ζητάμε και διεκδικούμε.

Παρά το στριφνό χαρακτήρα μας όμως, ουδέποτε είπαμε όχι σε κυβέρνηση που πρότεινε αξιοπρεπείς μισθούς και συντάξεις και φυσικά ανάλογες αυξήσεις.

Επίσης, πότε δε συνάντησε τη λαϊκή κατακραυγή κάποιος νόμος που ενίσχυσε την κοινωνική ασφάλιση ή μετέφερε φόρους από τον κοσμάκη που δύσκολα τα βγάζει πέρα σε αυτούς που δεν ξέρουν τι έχουν και τι κερδίζουν.

Δεν υπήρξε ποτέ τέτοια κυβέρνηση; Δεν υπήρξαν ποτέ τέτοια μέτρα; Ε, τότε μάλλον αυτό είναι το πρόβλημα και όχι ο ...αρνητισμός των Ελλήνων.

Εκτός αν μας πει κανείς ότι είναι ...ντροπή και αγνωμοσύνη να μιλάμε για ενίσχυση του εισοδήματος σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς κρίσης.

Οταν αυτό που συζητούν οι κυβερνήσεις είναι το ...πώς θα ενισχύσουν τους βιομηχάνους και τις τράπεζες ώστε να μη θιγούν τα κέρδη τους ούτε κατά 0,1%, εμείς τι άλλο θα μπορούσαμε να λέμε;

Προφανώς, πρέπει να ντρέπονται και να μην έχουν πρόσωπο να βγουν στην κοινωνία αυτοί που τολμάνε να μιλάνε για λιτότητα και θυσίες.

Γι' αυτό κι εμείς πρέπει να ζητάμε και να διεκδικούμε περισσότερο. Ακόμη καλύτερα, να διεκδικούμε ...τα πάντα.

ΑΙΣΧΟΣ, ΔΕΝ είναι κατάσταση αυτή με την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ξεσπάθωσε ο Γιώργος Παπανδρέου και τα 'πε έξω από τα δόντια καθ' ότι είναι άνθρωπος της αποκέντρωσης.

Απαράδεκτο - λέει - να «τρέχει ο Νομάρχης από υπουργείο σε υπουργείο για να εξασφαλίσει ένα έργο».

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν έχει πολύ καλύτερες ιδέες. Αν έρθουν στην κυβέρνηση ο Νομάρχης θα τρέχει από ...ιδιώτη σε ιδιώτη και από μεγαλοεργολάβο σε μεγαλοεργολάβο.

Θα τα κόψει το ΠΑΣΟΚ αυτά τα «παρεμβατικά» του κράτους που δημιουργούν γραφειοκρατία και κομματικές εξαρτήσεις.

«Ποιος θα πληρώνει αυτούς τους ιδιώτες» ρωτήσατε; Μα ...οι δημότες φυσικά. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ανεξαρτήτως κυβερνήσεως...