Μπόλικη ήταν η φιλολογία για τον εκλογικό νόμο και τα διάφορα σενάρια αλλαγής του ισχύοντος στις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου. Αρθρα επί άρθρων και αναλύσεις επί αναλύσεων επιχειρούν, υποτίθεται, να φωτίσουν το σχετικό ζήτημα. Τι θέλουμε να παρατηρήσουμε για όλ' αυτά; Τα εξής:

Πριν μερικά χρόνια, η όποια αντίστοιχη συζήτηση για τον εκλογικό νόμο διεξαγόταν στη βάση, κυρίως, ορισμένων θεμελιωδών δημοκρατικών αρχών και, ιδιαίτερα, αυτής της ισονομίας των πολιτών και των κομμάτων. Το όποιο εκλογικό σύστημα κρινόταν, πρώτα και κύρια, από το βαθμό δημοκρατικότητας ή της αντιδημοκρατικότητάς του, αντίστοιχα. Από το αν καθιέρωνε όρους ίσης ή άνισης, δίκαιης ή άδικης, αντιμετώπισης των κομμάτων και κατ' επέκταση των πολιτών - ψηφοφόρων.

Σήμερα, η καλλιεργούμενη συζήτηση επιχειρεί να βάλει στο περιθώριο τις προαναφερόμενες αρχές. Θέλει να επιβάλει, ως βασικά κριτήρια της επιλογής του όποιου εκλογικού νόμου, είτε αυτό της «άνετης δημιουργίας πλειοψηφιών και κυβερνήσεων» και της «σταθερότητας του συστήματος», είτε αυτό του «μοχλού, για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού».

Το γεγονός πως και τα δυο αυτά «κριτήρια» πολύ λίγη ή καμία σχέση έχουν με τη δημοκρατία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη, δε φαίνεται να απασχολεί τους διάφορους αναλυτές και αρθρογράφους.