Ισως δε θα το πουν ποτέ με το όνομά τους, εκτός και σε άλλες συγκυρίες, πολύ χειρότερες, τους ευνοούν, ή τους υπαγορεύουν οι συσχετισμοί, να πουν την αλήθεια. Δηλαδή, το γεγονός πως, ενώ εχθρός τους μόνιμος είναι οι λαοί όλης της Ευρώπης, ταυτόχρονα χρειάζονται «να τους βάζουν στο κόλπο», για να μπορούν να τους ελέγχουν, να τους κυβερνούν, να τους εκμεταλλεύονται.

Ετσι, λίγα χρόνια πριν, τάχα ανησύχησαν για την «αυξανόμενη εγκληματικότητα» στην Ευρώπη και με αυτό το άλλοθι πέρασαν από το πίσω παράθυρο τις αρχές της Σένγκεν. Από τότε ακόμα, είχαν στο πίσω μέρος του μυαλού τους το ολοκληρωμένο ευρωπαϊκό φακέλωμα, αλλά αυτά τα πράγματα χρειάζονται μέθοδο και συγκυρία... Ετσι, εμφανίζονται την περασμένη βδομάδα στην έκτακτη Σύνοδο των υπουργών Εσωτερικών να ανακαλύπτουν τον «κίνδυνο της λαθρομετανάστευσης» και σκάνε το παραμύθι: Θα φακελωθούν πρώτα όλοι οι μετανάστες της Ευρώπης και στη συνέχεια όλοι οι πολίτες, που ζουν στα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μάλιστα, απ' ό,τι διαβάζουμε στα σχετικά ρεπορτάζ, εκτός από τα δακτυλικά αποτυπώματα, το σχέδιο προβλέπει και «πρωτοπόρες» βιομετρικές μεθόδους φακελώματος, όπως σχήμα της οδοντοστοιχίας, βάθος ματιού κ.ά.

Βήμα το βήμα, πότε μουλωχτά και πότε επιθετικά, ανάλογα τις συγκυρίες, δε χάνουν στιγμή από το να προωθούν το στρατηγικό τους στόχο, ανεξάρτητα από το «σερβίρισμά του» στην κοινή γνώμη. Να κερδίζουν έδαφος στην ταξική πάλη έναντι των εργαζομένων. Το «σερβίρισμα», φυσικά, δεν είναι άσχετο, αφού χάρη σ' αυτό πετυχαίνουν να τραβούν αλλού την προσοχή, να διασπούν τους εργαζόμενους («μετανάστες», «λαθρομετανάστες», «Ευρωπαίοι πολίτες» και ό,τι άλλο ανακαλύψουν στο μέλλον), να δημιουργούν αυταπάτες (πότε λένε «δε μας αφορά», πότε «γίνεται για το καλό μας»)...

Κόλπα γνωστά και χιλιοπαιγμένα από την αστική τάξη, που, όμως, δεν μπορεί χωρίς αυτά να κυβερνά και να εκμεταλλεύεται. Μοιάζει με ξεπερασμένο ταχυδακτυλουργό, που, ενώ όλοι έχουν πάρει είδηση το μυστικό από το νούμερό του, δεν μπορεί παρά να παίζει το ίδιο και το ίδιο, αφού δεν έχει «άλλους λαγούς στο καπέλο...».

Τη δουλιά τους κάνουν και δε θα περίμενε ποτέ κανείς, ξαφνικά, να αλλάξουν τον ίδιο τον προορισμό τους. Οι λαοί δεν έχουν καμιά δουλιά να παρασύρονται από τα χιλιο-ιδωμένα τερτίπια τους. Πότε ενάντια στην «τρομοκρατία», πότε ενάντια στη «λαθρομετανάστευση», πότε ενάντια στην «εγκληματικότητα», οι άνθρωποι του κεφαλαίου πλέκουν τα κοινά δεσμά για όλους. Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μόνον η αποκάλυψή τους. Χρειάζεται κοινή αντίσταση και πάλη, ώστε εκεί «που πάνε για μαλλί να βγούνε κουρεμένοι» και να βρουν μπροστά τους ενωμένους όλους τους εργαζόμενους να τους χαλάνε τα σχέδια, όχι μόνον του μαζικού φακελώματος, αλλά και τινάζοντας στον αέρα ολόκληρο το εκμεταλλευτικό σύστημά τους.