Επειδή, τόσο ο Κ. Σημίτης όσο και διάφοροι άλλοι επιχειρούν να δημιουργήσουν την εντύπωση, ότι πολλά σημεία του «σχεδίου Ανάν» μπορεί ν' αλλάξουν στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων -π.χ. συχνά πυκνά μεταχειρίζονται τις λέξεις «σκληρή διαπραγμάτευση» - θεωρούμε απαραίτητο να σημειώσουμε τα εξής:

Πρώτον, η αποδοχή του «σχεδίου Ανάν», ως «αφετηρία διαπραγμάτευσης», σημαίνει την άνευ όρων αποδοχή της βασικής λογικής του και, επομένως, την τοποθέτηση της οριστικής ταφόπλακας στις προηγούμενες και σε αντίθετη κατεύθυνση ευρισκόμενες, αποφάσεις του ΟΗΕ. Δεύτερον, τα περιθώρια της όποιας διαπραγμάτευσης, σε περίπτωση αποδοχής του σχεδίου ως «αφετηρία διαπραγμάτευσης», είναι πολύ περιορισμένα - αν όχι ανύπαρκτα - τόσο από την άποψη του χρόνου που διατίθεται γι' αυτήν, όσο και από την άποψη του περιεχομένου. Εκτός των όσων έχουν ήδη γίνει γνωστά για τα χρονικά περιθώρια, πρέπει να σημειωθεί, πως η όποια αλλαγή επιμέρους σημείων του σχεδίου, προϋποθέτει ως απαράβατη προϋπόθεση τη συμφωνία και των δύο μερών. Σε αντίθετη περίπτωση παραμένει ως μοναδική λύση, ό,τι περιλαμβάνει η προτεινόμενη λύση από το ΓΓ του ΟΗΕ.

Κι όλ' αυτά, μέσα στο γνωστό περιβάλλον των πολύμορφων και έντονων πιέσεων και εκβιασμών, που ασκούνται σε βάρος της Κύπρου.