Τη σφραγίδα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων φέρει το σχέδιο του ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Ανάν για το Κυπριακό τονίζει σε ανακοίνωση σχετική με το θέμα, που εξέδωσε χτες, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Χτες, εξάλλου, για το ίδιο ζήτημα παραχώρησε συνέντευξη Τύπου παρουσία πλήθους κόσμου η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, τονίζοντας την επιτακτική ανάγκη να υπάρξει λαϊκή κινητοποίηση για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΠΓ, αλλά και η συνέντευξη Τύπου δημοσιεύονται σε ειδικό ένθετο του σημερινού «Ριζοσπάστη».

Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην ανακοίνωσή του επισημαίνει ότι η κατάθεση του σχεδίου για το Κυπριακό αποτελεί ένα τελεσίγραφο αποδοχής μιας «νέας κατάστασης πραγμάτων», τετελεσμένων αποφάσεων, που φέρνουν τη σφραγίδα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων για την επίλυση του Κυπριακού. Υπογραμμίζει δε ότι το σχέδιο στηρίζεται στην απόφαση της «Ομάδας των 8» πιο ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών στις 20 Ιούνη του 1999 στην Κολωνία για το Κυπριακό. Εκεί καλούνταν «τα δυο μέρη» να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με ανοιχτή την ατζέντα και «χωρίς προϋποθέσεις». Επιπροσθέτως γινόταν η αναφορά ότι, για την επίτευξη λύσης, τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ «θα παίρνονταν απλώς υπόψη», αντί αυτά να αποτελούν τη βάση της λύσης.

Το ΠΓ υπενθυμίζει ότι σ' αυτά τα πλαίσια κινήθηκαν από τότε και οι δηλώσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, ο οποίος στις 12/9/2000 έφτασε να μιλήσει και για την «πολιτική ισότητα» των δυο μερών.

Πιο συγκεκριμένα για το σχέδιο που υποβλήθηκε, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει ότι δημιουργείται ένα «κοινό κράτος» με μια «κοινή κυβέρνηση» και ένα νέο Σύνταγμα. Αυτό το «κοινό κράτος» οικοδομείται στην αντίληψη της ύπαρξης δυο «συστατικών κρατών», το κάθε ένα με το δικό του «βασικό νόμο», που θα αυτοκυβερνώνται. Τα «συστατικά κράτη» έχουν ισότιμο καθεστώς και οργανώνονται ελεύθερα κάτω από τα δικά τους Συντάγματα.

Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνει το ΠΓ, είναι αμφίβολο, προβληματικό έως και αδύνατο να μπορεί να λειτουργήσει το «κοινό κράτος» και να ασκήσει κυρίαρχα τις εξουσίες που θα καθορίζει το «κοινό Σύνταγμα» και οι οποίες θα πρέπει να εξασφαλίζουν ότι η Κύπρος θα μπορεί να μιλάει και να ενεργεί με μια φωνή διεθνώς και στην Ευρωπαϊκή Ενωση να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της ως μέλος της ΕΕ και να προστατεύει την ακεραιότητα της, τα σύνορά της και την αρχαία της κληρονομιά.

Πολύ δε περισσότερο που προβλέπεται ρητά ότι δε θα υπάρχει ιεραρχία ανάμεσα στους νόμους του «κοινού κράτους» και εκείνους των «συστατικών κρατών», όπως και ότι το Σύνταγμα της Κύπρου μπορεί να τροποποιείται με χωριστή πλειοψηφία των ψηφοφόρων σε κάθε «συστατικό κράτος».

Η λογική αυτή - τονίζει το ΠΓ στην ανακοίνωσή του - διαπερνά και τις προτάσεις που αφορούν την ιθαγένεια, αλλά και τη σύσταση της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας. Ενώ και η κατοχύρωση των τριών ελευθεριών (διακίνησης, εγκατάστασης και το δικαίωμα ιδιοκτησίας) εμφανίζεται επίσης προβληματική, αφού δεν ενσωματώνονται στις νέες προτάσεις για το Συνταγματικό και εισάγονται χρονικοί περιορισμοί και πολλές εξαιρέσεις.

Προβληματικά, συμπληρώνει, παραμένουν και τα ζητήματα των προσφύγων, των περιουσιών τους, αλλά και της επιστροφής τους, καθώς και το ζήτημα των εγκλωβισμένων και των αγνοουμένων μαζί με το «αγκάθι» των εποίκων από την Τουρκία.

Για τις ρυθμίσεις για την αποστρατιωτικοποίηση, το ΠΓ τονίζει ότι είναι επίσης προβληματικές και υπάγονται όπως φαίνεται στις γενικότερες ρυθμίσεις που αφορούν τη δημιουργία και λειτουργία του στρατού της ΕΕ.

Το ΠΓ τονίζει συμπερασματικά ότι καθιερώνεται ένα ιδιόμορφο καθεστώς κράτους, μοναδικό στα χρονικά του διεθνούς δικαίου, που αποτελεί μια συγκαλυμμένη μορφή Συνομοσπονδίας και μια συγκαλυμμένη διχοτόμηση, η προβληματική λειτουργία του οποίου θα έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία επικίνδυνων καταστάσεων.

Αναφορικά με τη χρονική στιγμή που επελέγη για να παρουσιαστεί το σχέδιο για το Κυπριακό, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ εκτιμά ότι δεν είναι καθόλου τυχαία, απεναντίας έρχεται σε μια περίοδο που στην Τουρκία σημειώνονται γενικότερες πολιτικές ανακατατάξεις και εκκρεμεί ο σχηματισμός κυβέρνησης μετά την εκλογική νίκη του κόμματος του κ. Ερντογάν, με το Ισραήλ να βαδίζει προς νέες εκλογές και το Παλαιστινιακό να βρίσκεται σε μια από τις πιο οξυμένες φάσεις του, καθώς και με τις εντατικές πολεμικές προετοιμασίες για μια νέα επέμβαση του αμερικανικού και βρετανικού ιμπεριαλισμού κατά του λαού του Ιράκ, που προκαλεί μεγάλες εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή.

Συμπληρώνει δε ότι οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ανάμεσα στις άλλες επιδιώξεις τους θέλουν να διασφαλίσουν επίσης την απρόσκοπτη ένταξη και της Τουρκίας στην ΕΕ. Ενώ οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές, πέρα από τη διασφάλιση της συνέχειας του ρόλου τους ως εγγυήτριας δύναμης στο νέο κράτος που θα δημιουργηθεί, εξασφαλίζουν και τη διαιώνιση του καθεστώτος των στρατιωτικών τους βάσεων, αφού καμιά αναφορά δε γίνεται σ' αυτές.

«Αυτό το σαφέστατο νόημα έχουν τα εκβιαστικά χρονοδιαγράμματα του σχεδίου» επισημαίνει το ΠΓ.

Σχετικά με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει: «Φαίνεται σήμερα πιο καθαρά ότι οι διαπραγματεύσεις για την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ αποτέλεσαν έναν ακόμη εκβιαστικό μοχλό για την αποτροπή μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος στη βάση των αποφάσεων και των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ».

Σ' αυτό το σημείο υπενθυμίζεται ότι το ΚΚΕ στην κριτική αποτίμηση των αποτελεσμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ στο Ελσίνκι (10-11.12.1999) είχε τονίσει ότι «στη Σύνοδο του Ελσίνκι, το Κυπριακό οδηγήθηκε στον οριστικό ενταφιασμό του».

Στην ανακοίνωση επισημαίνονται οι ιστορικές ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης, αλλά και οι τεράστιες ευθύνες όσων πολιτικών δυνάμεων της χώρας συνέβαλαν στη δημιουργία κλίματος εφησυχασμού του λαού, αποκρύβοντας τους πραγματικούς κινδύνους που αντιμετώπιζε η Κύπρος και όλος ο λαός της από την επέλαση της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων στην περιοχή.

Τέλος, σημειώνεται ότι το ΚΚΕ, μπροστά στις κρίσιμες στιγμές που αντιμετωπίζει η Κύπρος, με λύσεις υπαγορευμένες από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ, που οδηγούν σε μια θεσμική πλέον αναγνώριση της διχοτόμησης και αποδοχής των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής, θεωρεί το σχέδιο απαράδεκτο, επικίνδυνο, μη βιώσιμο, παγίδα για τα δικαιώματα του κυπριακού λαού, για τα συμφέροντα των λαών και της Τουρκίας, για την ευρύτερη περιοχή.

Υπογραμμίζει ότι το σχέδιο αυτό δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για διαπραγμάτευση και καλεί το λαό και τη νεολαία να κινητοποιηθεί μαζικά και να εκδηλώσει την κατηγορηματική αντίθεσή του στα τελεσίγραφα και στην υπαγόρευση λύσεων από τους ιμπεριαλιστές, σε βάρος της Κύπρου και του λαού της.