Οι «ρεαλιστικές» εκτιμήσεις για την ημερομηνία έναρξης ματοκυλίσματος του ιρακινού λαού και τα διοχετευόμενα σενάρια για τα πολεμικά προγράμματα του Αμερικανικού Πενταγώνου, σε καμία περίπτωση δε σημαίνουν αποδοχή της αντίληψης ότι «οι ΗΠΑ κάνουν ό,τι θέλουν» και «τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει» τους επίδοξους κοσμοκράτορες. Αντίθετα, δε θα ήταν υπερβολικό να ισχυριστεί κανείς ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται απομονωμένες και σε πρωτοφανή αδυναμία: Ποτέ άλλοτε οι λαοί δεν ήταν τόσο συσπειρωμένοι ενάντια στα πολεμοκάπηλα σχέδιά τους. Επιπλέον, αυτή τη φορά δεν έχουν μαζί τους τους «παραδοσιακούς συμμάχους». Ακόμα και η Τουρκία φτάνει στα άκρα το παζάρι - αδιανόητο σε άλλες εποχές.

Στην πραγματικότητα, οι ΗΠΑ έχουν ήδη χάσει τον πόλεμο κατά του Ιράκ, πριν καν ξεκινήσει. Ο κυριότερος λόγος είναι ότι αυτός ο πόλεμος δεν έχει νομιμοποιηθεί -ούτε πρόκειται- στα μάτια των λαών. Η προπαγανδιστική μηχανή της Ουάσιγκτον απέτυχε παταγωδώς να πείσει ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν συνιστά απειλή για τις ΗΠΑ ή την ανθρωπότητα. Αντίθετα, ξεσκεπάστηκε το απαίσιο ιμπεριαλιστικό πρόσωπο των ΗΠΑ. Οι επιθεωρητές του ΟΗΕ δεν μπόρεσαν να βρουν κανένα «αποδεικτικό στοιχείο». Αντίθετα, διαπιστώνουν την προθυμία του καθεστώτος της Βαγδάτης για συνεργασία και «συμμόρφωση» ακόμα και σε επαχθείς και εξευτελιστικούς για ανεξάρτητο κράτος όρους, π.χ. πτήσεις κατασκοπευτικών αεροπλάνων.

Χωρίς τη «νομιμοποίηση» του ΟΗΕ, το πλήγμα θα είναι ακόμα μεγαλύτερο για τις ΗΠΑ και δεν αποκλείεται ο πόλεμος κατά του Ιράκ να αποτελέσει την αρχή του τέλους των ονείρων τους περί πλανητικής ηγεμονίας. Ο μεγάλος νικητής μπορούν και πρέπει να είναι οι λαοί, καθώς οι οικουμενικές διαδηλώσεις του περασμένου Σαββατοκύριακου ήταν μια ελάχιστη επίδειξη της ακατανίκητης δύναμής τους. Οταν και εάν οι ΗΠΑ μπουν ως δήθεν απελευθερωτές στη Βαγδάτη, οι λαοί στους δρόμους θα ζητούν «λευτεριά στο Ιράκ»...