Το κράτος της «ισχυρής Ελλάδας» έχει συνέπεια. Είτε κυβερνούν οι καπιταλιστές μέσω του ΠΑΣΟΚ, είτε κυβερνούν οι καπιταλιστές μέσω της ΝΔ, οι εργάτες έχουν την ίδια «τύχη»: Δολοφονούνται στα κάτεργα της εργοδοσίας.

Από το 1974 μέχρι σήμερα, πάνω από 3.500 είναι οι νεκροί εργάτες στους χώρους δουλιάς.

***

Είτε ο Παπανδρέου κυβερνάει, είτε ο Μητσοτάκης κυβερνάει, είτε ο Σημίτης κυβερνάει, οι εργάτες πληρώνουν το μεροκάματο με το αίμα τους.

Από το 1988 μέχρι το 1998, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ, θύματα εργατικών «ατυχημάτων» (σ.σ.: στην αστική «δημοκρατία» οι δολοφονίες εργατών βαφτίζονται «ατυχήματα») έπεσαν πάνω από 270.000 ασφαλισμένοι του.

***

Στην «ισχυρή Ελλάδα» το μεροκάματο του εργάτη είναι βγαλμένο με αίμα. Το δικό του αίμα.

Μέσα στο 2001 δεν ξαναγύρισαν στο σπίτι τους 188 εργάτες. Τα ίδια και το 2002. Στην «ισχυρή Ελλάδα», κάθε 15 λεπτά της ώρας, συμβαίνει και ένα εργατικό «ατύχημα». Κάθε τρεις μέρες, 1 εργάτης χάνει τη ζωή του.

***

Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα, κατά τον ορισμό του Κλαούσεβιτς. Η τρομοκρατία και ο «πόλεμος» στα εργοστάσια είναι καθημερινός. Σύμφυτος με το κράτος της εκμετάλλευσης.

Το σύστημα της εκμετάλλευσης είναι ένα νεκροταφείο εργατών. Ενα νεκροταφείο εργατών, πολύ επικερδές για τους καπιταλιστές. Κάθε χρόνο, στην Ελλάδα, η νοσηλεία των εργατών που σακατεύονται στα εργοστάσια ξεπερνά τα 400 δισ. δραχμές. Φανταστείτε πόσα περισσότερα βγάζουν οι καπιταλιστές για να μην παίρνουν τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας, ώστε να μη δολοφονούνται οι εργάτες. Φαίνεται ότι τους έρχεται ...φθηνότερα να σακατεύονται οι εργάτες.

***

Αλλά, αν το κοινωνικό τους σύστημα είναι ένα επικερδές κρεματόριο εργατών, τότε η υπόθεση της ανατροπής αυτού του συστήματος ανήκει αποκλειστικά στα χέρια των εργατών.