Λόγος ...σαφής και απόλυτα ...κατανοητός γύρω από τη βαθύτερη έννοια της λέξης «διατηρησιμότητα», με την επανειλημμένη χρήση της οποίας ο πρωθυπουργός δικαιολόγησε την πρόωρη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή των εκλογών της 9ης Απρίλη. Λέει, λοιπόν, ο ίδιος ο κ. Σημίτης στην τετρασέλιδη(!) συνέντευξή του στο «Βήμα» της Κυριακής: «Θέση μας κατ' αρχήν δεν είναι ότι κινδυνεύει η ένταξη στην ΟΝΕ. Θέση μας είναι ότι υπάρχει τον Απρίλιο και τον Αύγουστο μια σημαντική διαπραγμάτευση, όπου θα κριθεί η λεγόμενη διατηρησιμότητα των μεγεθών, θα συζητηθεί δηλαδή η πολιτική μας τα επόμενα χρόνια. Εμείς επιδιώκουμε, αναλύοντας τα επιτεύγματά μας, να διατηρήσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή ευχέρεια κινήσεων και πρωτοβουλιών για τη χώρα...».

Ομως - συνεχίζει ο πρωθυπουργός - αν ο Καραμανλής «προσέλθει στη διαπραγμάτευση με όσα έχει ήδη υποσχεθεί, αν πει στους εταίρους "εγώ εφαρμόζω αυτά", τις προεκλογικές του δηλαδή υποσχέσεις, τότε πράγματι κινδυνεύει η ΟΝΕ...».

Με άλλα λόγια, «διατηρησιμότητα» θα πει διατηρησιμότητα της κυβέρνησης Σημίτη, αλλά κυρίως διατηρησιμότητα της ίδιας βαθιά αντιλαϊκής πολιτικής, που δε σηκώνει καμιά «ευχέρεια», όχι μόνο σε κινήσεις, αλλά ούτε σε εξαγγελίες - φούσκες, όπως αυτές του κ. Καραμανλή.