Αρον άρον κατέβασε τη φαρσοκωμωδία «ο κακός ΣΕΒ και η καλή κυβέρνηση» το Μέγαρο Μαξίμου. Το έργο αφ' ενός δεν έκοβε εισιτήρια, αφ' ετέρου είχε δυσβάσταχτο κόστος, λόγω έλλειψης χορηγών. Το νέο κωμειδύλλιο που ανέβασε από προχτές φέρει τον τίτλο «Μαζί με τον ΣΕΒ» και αν μη τι άλλο έρχεται γάντι στις «υποκριτικές» ικανότητες των πρωταγωνιστών. Ο Κ. Σημίτης, για παράδειγμα, έχει συνηθίσει το «κοινό», να πέφτει στα γόνατα και να ζητάει έμπρακτα συγνώμη από τα μεγάλα αφεντικά, εντός και εκτός της χώρας. Αυτό ακριβώς έκανε και προχτές με την ηγεσία του ΣΕΒ, την οποία πριν από λίγες μέρες είχε καταγγείλει για «ατεκμηρίωτες εκτιμήσεις που εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες» για τις προβλέψεις σχετικά με την ανεργία...

Τι σημαίνει, όμως, «μαζί με τον ΣΕΒ» για την αντιμετώπιση της ανεργίας; Το 'χουν ξεκαθαρίσει πλειστάκις οι βιομήχανοι: Περισσότερη ευελιξία (διάβαζε πλήρη διάλυση) στις εργασιακές σχέσεις, μερική απασχόληση, μείωση εργατικού κόστους και εργοδοτικών εισφορών, νέα κίνητρα στο κεφάλαιο, πιο γενναίες επιδοτήσεις, κ.ο.κ. Και, βέβαια, η ανεργία δεν πρόκειται να μειωθεί γιατί είναι «ευλογία» για το κεφάλαιο... Ομως το μήνυμα από την προχτεσινή συνάντηση Σημίτη - ΣΕΒ είναι κατ' εξοχήν πολιτικό: Η κυβέρνηση δε διαφοροποιείται στο ελάχιστο με τους μεγαλοβιομηχάνους και συστρατεύεται σε «κοινούς στόχους», που είναι οι σύγχρονοι θεοί του κεφαλαίου: Ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη, απασχόληση.

Δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς ο πρωθυπουργός, που αναλώθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια, για να πείσει τους κεφαλαιοκράτες ότι είναι «δικός τους άνθρωπος» και πως το Μέγαρο Μαξίμου είναι «παραμάγαζο του ΣΕΒ». Δεν περνά, βέβαια, ούτε θα μπορούσε, απαρατήρητο το αρραγές μέτωπο και η συμμαχία κυβέρνησης - ΣΕΒ από τους εργαζόμενους. Οι τελευταίοι μόνο στο δικό τους Μέτωπο μπορούν να προσβλέπουν και ελπίζουν...