Φυσικά, θα πούνε ότι τους κατηγορούμε! Ετσι το συνηθίζουν, για να καλύψουν το γεγονός ότι δεν έχουν επιχειρήματα να αντιμετωπίσουν τα όσα λέει το ΚΚΕ. Εχουν φτώχεια ιδεολογική και πολιτική. Και παίζουν ρόλο υπόγειο, διανθισμένο με αντικαπιταλιστικές (δήθεν) κορόνες. Ομως τα γεγονότα είναι αδυσώπητα.

Η πρόταση, όμως, απορρίφθηκε πανηγυρικά! Και να, τι έλεγε: «Ο ΣΥΝ εκτιμώντας τη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική του κυβερνώντος κόμματος, τις επιλογές του στην εξωτερική πολιτική, την αποσαθρωτική πολιτική του στην υποβάθμιση της λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης και την εν γένει λειτουργία της Δημοκρατίας, με την υπερενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων των ολίγων και την αποδυνάμωση της νομοθετικής -ελεγκτικής και δικαστικής εξουσίας, αλλά και την καθαρά ταξική πολιτική του εις βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων, θεωρεί ότι δεν υφίσταται πλέον κανένα περιθώριο συνεργασίας είτε προεκλογικά, είτε μετεκλογικά με την ηγεσία του Κόμματος του ΠΑΣΟΚ και τα κυβερνητικά του στελέχη. Η απόφαση για τη μη μετεκλογική συνεργασία ισχύει, είτε κερδίσει, είτε χάσει το ΠΑΣΟΚ τις επόμενες βουλευτικές εκλογές γιατί ο συντηρητικός χαρακτήρας του ΠΑΣΟΚ έχει πλέον λάβει μόνιμα και καθεστωτικά χαρακτηριστικά και η Αριστερά δεν μπορεί πλέον να επαναλάβει τα λάθη της δεκαετίας του '70. Για τους λόγους αυτούς, εγκαταλείπεται και η πολιτική της εναλλακτικής πρότασης εξουσίας, που παρέπεμπε σε πολιτικές συνεργασίες με το ΠΑΣΟΚ»!

Ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς σε όλα όσα διατυπώνονται από τους προτείνοντες, το κύριο εδώ είναι ότι η πρότασή τους αφορούσε στο να φύγει άπαξ διά παντός η περίπτωση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Και απορρίφθηκε!

Η υποκρισία σε όλο το μεγαλείο της... Και ακόμη: Η ομολογία σε όλο το μεγαλείο της.

Είναι γνωστό ότι ο ΣΥΝ προβάλλει τα της «ενότητας της αριστεράς» ως βασικό «όπλο» κατά του ΚΚΕ. Και δείχνει έτσι ότι το πρόβλημα που αντιμετωπίζει είναι ότι υπάρχει ένα ΚΚΕ, που σε καμιά περίπτωση δεν είναι διατεθειμένο να προσχωρήσει σε κεντροαριστερού τύπου σενάρια. Γιατί ο ΣΥΝ πολύ θα ήθελε ένα ΚΚΕ που θα σερνόταν στη διαχείριση, προκειμένου να ...προβάλλει ο ανθρώπινος καπιταλισμός!..

Θέλει, λοιπόν, να υπήρχαν οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός σχήματος της αριστεράς (!), έτσι ώστε με μεγαλύτερη προίκα αυτή η αριστερά να παζάρευε με το ΠΑΣΟΚ τη συνεργασία! Το ίδιο και οι της ΚΕΔΑ και οι λοιποί συνεργαζόμενοί τους. Το ότι απορρίπτουν κι αυτοί (στα λόγια) τα κεντροαριστερά σχήματα, δε λέει τίποτα από άποψη ουσίας. Γιατί, αφού τα απορρίπτουν, πώς συνεργάζονται με ένα κόμμα (ΣΥΝ), που δεν τα απορρίπτει, αλλά τα υιοθετεί;

Ετσι, στο υποθετικό ερώτημα που τίθεται, «αν αυτή η αριστερά, που λέτε, πήγαινε μαζί, ποιο θα ήταν το επόμενο βήμα της;», οι του ΣΥΝ δεν απαντάνε. Ή, κι αν απαντήσουν, εξορκίζοντας κάθε ιδέα συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, θα λένε ψέματα. Το αποδείχνει και η παραπάνω απόφαση του συνεδρίου τους.

Η μια ζητούσε, μεταξύ άλλων: «Η ευρωπαϊκή αριστερά δεν μπορεί, σε καμιά περίπτωση, να αποδεχτεί την πρόταση του στρατιωτικού σκέλους της ΕΕ στην πορεία για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Κάτι τέτοιο ανοίγει και το δρόμο για τη διαμόρφωση ενός νέου μιλιταριστικού πόλου στον κόσμο. Η αριστερά, λοιπόν, σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να προσφέρει υποστήριξη σε εγχειρήματα σαν αυτό του γαλλογερμανικού άξονα. Πάντοτε, άλλωστε, με ένταση διαφωνούσε σε λογικές "σκληρών πυρήνων" σε όλες τις φάσεις της ευρωπαϊκής οικοδόμησης». Απορρίφθηκε λοιπόν. Κατά τα άλλα, ο ΣΥΝ τάσσεται κατά της στρατιωτικοποίησης της ΕΕ!!!

Και η τρίτη πρόταση, που επίσης απορρίφθηκε: «Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι η πορεία της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όπως προωθείται από τις συντηρητικές αλλά και τις σοσιαλδημοκρατικές και πράσινες κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, δεν έχει προοδευτική κατεύθυνση, αλλά συνιστά προσπάθεια δημιουργίας ενός νέου καπιταλιστικού πόλου. Η ριζοσπαστική Αριστερά, χωρίς να υποτιμά τις δυνατότητες εκμετάλλευσης των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, μάχεται για τη δημιουργία μιας Σοσιαλιστικής Ευρώπης και όχι για τη δημιουργία νέων πόλων. Η στρατηγική μας ουδόλως υποτιμά την προσπάθειά μας για την αλλαγή στη χώρα μας, αλλά αντιθέτως συνιστά μια επιθετική πολιτική, γιατί και σε εθνικό επίπεδο θα κριθεί η συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού των κοινωνιών».

Τα περαιτέρω συμπεράσματα και σχόλια όλα δικά σας...