Στην πλήρη υποταγή των εργαζομένων στην εκάστοτε κυβερνητική πολιτική στοχεύουν οι δείκτες αξιολόγησης της συμπεριφοράς και της αποδοτικότητας των εργαζομένων στο δημόσιο, που προβλέπονται στο νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση της Δημόσιας Διοίκησης και στο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που το συνοδεύει για τα κριτήρια αξιολόγησης. Από την αξιολόγηση αυτή θα εξαρτάται η βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη των εργαζομένων. Ακόμα εγκαθιδρύονται μηχανισμοί που θα χειραγωγούν τις συνειδήσεις τους μέσω ενός πυκνού δικτύου πελατειακών σχέσεων και έντασης της αυθαιρεσίας της πολιτικής ηγεσίας.

Τόσο το σχέδιο νόμου όσο και το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος αποτελούν, ουσιαστικά, υλοποίηση ενός μεγάλου τμήματος του αντεργατικού σχεδίου «Πολιτεία», με στόχο τη δημιουργία μιας Δημόσιας Διοίκησης, η οποία πιο αποτελεσματικά και γρήγορα θα εξυπηρετεί τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου.

Το σχέδιο νόμου καθιερώνει «δείκτες μέτρησης της αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας» που θα εφαρμόζονται «στις δημόσιες υπηρεσίες, τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, τους ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού... και τους λοιπούς φορείς του δημοσίου τομέα, όπως αυτός οριοθετείται κάθε φορά».

Η αξιολόγηση των υπαλλήλων θα γίνεται μια φορά το χρόνο με εκθέσεις αξιολόγησης από τους άμεσα προϊσταμένους τους. Κριτήρια για την αξιολόγηση των υπαλλήλων θα είναι η επίτευξη των στόχων και η συμπεριφορά τους. Ακόμα οι προϊστάμενοι καλούνται να παρακολουθούν συνεχώς τους εργαζόμενους και οι τελευταίοι να αξιολογούν και οι ίδιοι τους εαυτούς τους. Η κυβέρνηση, για να εξασφαλίσει την «εύρυθμη» λειτουργία αυτού του συστήματος διαρκούς παρακολούθησης των εργαζομένων, προβλέπει τη σύσταση μονάδων σε κάθε υπουργείο, περιφερειακή και τοπική αρχή, που έργο τους θα είναι να ελέγχουν συνεχώς την επίτευξη των στόχων που βάζουν οι διάφορες υπηρεσίες. Από την άλλη, δεν πρόκειται απλώς για ένα μηχανισμό που εντατικοποιεί την εργασία, αλλά αποβλέπει και στον έλεγχο της συμπεριφοράς των εργαζομένων, της ίδιας τους της προσωπικότητας. Με άλλα λόγια, προσβλέπει στη δημιουργία υποταγμένων εργαζομένων, που δε θα αναλαμβάνουν συνδικαλιστική και πολιτική δράση αντίθετη με την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική. Αυτό καταδεικνύουν και τα κριτήρια στη βάση των οποίων θα αξιολογούνται οι εργαζόμενοι. Μεταξύ άλλων θα βαθμολογείται η νομιμότητά τους, η ηθική τους συμπεριφορά, η προσαρμοστικότητά τους, η εμφάνισή τους, η ταχύτητα εξέλιξης της εργασίας. Και μάλιστα η συμπεριφορά τους θα κρίνεται εντός και εκτός υπηρεσίας.

Αν η βαθμολογία του εργαζόμενου κριθεί ανεπαρκής, τότε μπορούν να του αλλάξουν αντικείμενο εργασίας, ακόμα και να του επιβάλλουν πρόστιμο μέσω της περικοπής του κινήτρου απόδοσης. Ενώ αν «σκύψει το κεφάλι» και η βαθμολογία του είναι εξαιρετική, θα του δώσουν ηθική και υλική επιβράβευση, μέχρι και προαγωγή.

Το σχέδιο νόμου προβλέπει την κατάληψη των γενικών διευθύνσεων είτε από «Στελέχη Διοίκησης Β΄ και Α΄ της κατηγορίας ΠΕ» είτε από «ιδιώτες που είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ της ημεδαπής ή ισότιμου και αναγνωρισμένου ιδρύματος της αλλοδαπής...». Είναι σαφής η πρόθεση της κυβέρνησης να προσλάβει στελέχη από τον ιδιωτικό τομέα που θα λειτουργούν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Μάλιστα, για να διασφαλίσει η κυβέρνηση ότι θα επιτελούν το αντεργατικό τους έργο στο ακέραιο, τους υποχρεώνει να υπογράψουν «συμβόλαιο αποδοτικότητας».

Ακόμα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι συλλογικές διαπραγματεύσεις δε θα γίνονται μεταξύ του αρμόδιου υπουργού και των συνδικαλιστικών εκπροσώπων, αλλά οι τελευταίοι θα συνδιαλέγονται με την υπηρεσία που θα λέγεται Γενική Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού. Ετσι, υποβαθμίζονται περισσότερο οι ήδη υποβαθμισμένες Συλλογικές Διαπραγματεύσεις - δεν αφορούν σε βασικά ζητήματα όπως μισθοί, ασφαλιστικό κ.ά. - αλλά και καλύπτονται οι πολιτικές αιτίες για την κατάσταση των εργαζομένων στο Δημόσιο, καθώς τις διαπραγματεύσεις θα τις κάνει ένας τεχνοκρατικός και όχι πολιτικός φορέας.