Με τους καλούς τρόπους, πολλές φορές χάνουμε ο καθένας και τους τρόπους και τους τόπους μας. Γιατί οι καλοί τρόποι σε βάζουν από την αρχή σε μια διαδικασία από το να βρεις ποιος είσαι και πού πηγαίνεις μέχρι τι ρόλο έχεις στην πολιτική ανάπτυξη της Ευρώπης. Βέβαια, άνθρωπος είσαι, όραση έχεις και αυτιά, και το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζεις, όπως και να το κάνουμε, σε εξοργίζει. Αλλά κάνεις υπομονή. Γιατί έχεις καλούς τρόπους, πρώτον, και δεύτερον γιατί είσαι πολίτης της μεγάλης Ευρώπης. Και ανταλλάσσεις τρυφερά λόγια με λογίους στην αγορά, ακούς για τα υπαρξιακά τους προβλήματα, και ύστερα επιστρέφεις στο σπίτι. Για μια στιγμή κοιτάς στον καθρέφτη και σε καταλαμβάνει μια μυστική χαρά. Μέσα σου βλέπεις έναν νεαρό χούλιγκαν που φωνάζει: «Και τα μυαλά στα κάγκελα!».

Τότε ακριβώς ο έφηβος της επανάστασης και της Κούβας, αυτός που δεν έχει να χάσει τίποτε, δηλαδή ο Φιντέλ, αποφασίζει για παιδαγωγικούς λόγους να σου πει πού ανήκεις και τι σε περιμένει. Οι καλοί τρόποι τώρα, μπροστά στην αλήθεια, που ως γνωστόν είναι επαναστατική, το βάζουν όπως πάντα στα πόδια. Λέει ο Φιντέλ: «Μια μικρή συμμορία, η Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώνεται με τον φασιστικό ιμπεριαλισμό, που υπηρετεί επονείδιστα τη νεοφασιστική κυβέρνηση των ΗΠΑ. Μας περιμένουν μεγάλες μάχες».

Με δυο λόγια, αγαπητά μου παιδιά, ο Φιντέλ λέει σε μένα, τον Ευρωπαίο, πως ανήκω σε μια μικρή συμμορία και ως εκ τούτου είμαι, κατά τη λαϊκή έκφραση, τσάμπα μάγκας. Ο Γιωργάκης, ο υπουργός Εξωτερικών, αν αγνοεί αυτήν την υπέροχη λαϊκή έκφραση, ας την παραδώσει στο διπλωματικό σώμα για να του τη μεταφράσουν. Αν, ωστόσο, και διά της διπλωματίας είναι αδύνατον να μεταφραστεί, ο υπουργός μπορεί να δοκιμάσει να την κατανοήσει απλώς κοιτάζοντας τον γαλάζιο ουρανό: Τα τουρκικά F16 ποζάρουν για να τα ζωγραφίσουμε. Και οι ουρανοί, Γιωργάκη, κατά το πατριωτικόν άσμα, μόνο δικοί μας δεν είναι.