Η θέση στην οποία δείχνει να κατέληξαν χτες οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ για τα περίφημα «ντιμπέιτ» (αποκλεισμός, δηλαδή, των υπόλοιπων κομμάτων) είναι απαράδεκτη, αντιδημοκρατική και - φυσικά - απόλυτα συνεπής με το δικομματικό ύφος και ήθος τους.

***

Από τη μια μεριά, έχουμε τον κ. Παπανδρέου, που, απ' ό,τι φαίνεται, έχοντας πλήρη επίγνωση και των δυνατοτήτων του ως συνομιλητή, αλλά και των δυνατοτήτων της πολιτικής που εκπροσωπεί και που εκφράζει, να πείσει τα λαϊκά στρώματα, τελικά δε θέλει να γίνει καθόλου διάλογος. `Η κι αν γίνει να είναι για τα μάτια του κόσμου, για να τηρηθούν κάποια προσχήματα και πάντα μέσα στα όρια της πρασινογάλαζης συγχορδίας. Ο κ. Παπανδρέου επιχειρεί να τηλεοπτικοποιήσει την πολιτική ζωή με έναν τρόπο τόσο σικέ, όσο σικέ ήταν το συνέδριο που τον ανέδειξε. Γεγονός που δηλώνει πόση σχέση έχουν όλα αυτά τα περί «συμμετοχικής δημοκρατίας» και με τη συμμετοχή και με τη δημοκρατία...

***

Από την άλλη πλευρά, ο κ. Καραμανλής, που τον βλέπουμε τελευταία να διαρρηγνύει τα ιμάτιά του υπέρ των δικαίων της ...Αριστεράς, θέλει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Από τη μια, μιλά (στα λόγια) για ντιμπέιτ με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς και κατ' αυτόν τον τρόπο μπορεί να υποκρίνεται ότι δε φέρει η ΝΔ την ευθύνη του αποκλεισμού των υπόλοιπων κομμάτων, αλλά, από την άλλη, διαπραγματεύεται τους όρους για μια συνέντευξη με τη συμμετοχή μόνο του ιδίου με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

***

Σε κάθε περίπτωση, το παιχνίδι είναι τόσο στημένο, που μόνο απέχθεια μπορεί να προκαλεί. Και γέλωτα. Γιατί, για φανταστείτε: Από τη μια, θα έχουμε τον εκπρόσωπο του «0+0=14%». Από την άλλη, τον εκπρόσωπο του κόμματος που «προσέλαβε» στο δικό του κόμμα, πια, αυτούς που επέβαλαν το '90 την πολιτική του «0+0=14%». Και τους δυο μαζί να κάνουν ότι ...διαφέρουν.