Στο βήμα της εκδήλωσης ανέβηκε ένας νέος. «Φοβάμαι, είπε, ότι μπορεί κάποια στιγμή να αντιμετωπίσω το πρόβλημα, αν κάποιος φίλος μου μπει στο "λούκι". Και αν μου ζητήσει να πάει σε πρόγραμμα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ, εγώ τι πρέπει να κάνω; Να του πω πήγαινε ή άσ' το καλύτερα»;

Απάντηση στο ερώτημά του έδωσε ο Μπάμπης Πουλόπουλος, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) αλλά και δύο νέοι που παρακολουθούν το πρόγραμμα απεξάρτησης «18 Ανω». «Υπάρχει, είπε ο Μπ. Πουλόπουλος, μια σύγχυση για τις θεραπευτικές κοινότητες και τα προγράμματα μεθαδόνης. Αλλο είναι τα "στεγνά" προγράμματα, τα προγράμματα απεξάρτησης κι άλλο τα προγράμματα συντήρησης. Οταν λέμε απεξάρτηση εννοούμε ότι κάποιος απεξαρτάται από μια ουσία, που συνήθως είναι η ηρωίνη ή και άλλες ουσίες. Η μεθαδόνη είναι υποκατάστατο, είναι σαν την ηρωίνη. Είναι ένα συνθετικό οπιούχο και δεν απεξαρτάται κάποιος. Είναι σαν να λέμε σ' έναν αλκοολικό από ουίσκι πιες άλλο ποτό και δεν έχεις πρόβλημα. Οταν μιλάμε για μεθαδόνη εννοούμε μείωση της βλάβης. Το κράτος δίνει μια ουσία για να έχει κάποιον σε επαφή με τις υπηρεσίες υγείας και όχι για απεξάρτηση».

«Οταν κάποιος διακόψει τη χρήση ουσιών, κάνει αποτοξίνωση κι αυτό διαρκεί μόνο 7 μέρες, συνέχισε ο Μπ. Πουλόπουλος. Απεξάρτηση σημαίνει μια πιο μακρόχρονη διαδικασία. Αρα, δυστυχώς, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτές τις μέρες, είναι η σύγχυση για το τι είναι απεξάρτηση, τι είναι αποτοξίνωση, τι είναι κοινωνική επανένταξη. Ενα στοιχείο που έχουν όλα τα προγράμματα στην πρόληψη, τη θεραπεία, την απεξάρτηση, την κοινωνική επανένταξη είναι κάποιες αρχές που δουλεύουν τα "στεγνά" προγράμματα, που είναι η συλλογικότητα, η αυτοδιαχείριση, η αλληλοβοήθεια. Είναι η ενεργητική συμμετοχή κάποιου σε αυτά τα προγράμματα. Κι αυτές τις αρχές προσπαθούμε να τις εφαρμόσουμε όταν κάνουμε πρόληψη, θεραπεία, κοινωνική επανένταξη».

Και ο Μπ. Πουλόπουλος κατέληξε προτρέποντας το νέο: «Το καλύτερο που έχεις να κάνεις σε κάποιον είναι να τον στηρίξεις για να πάρει μια απόφαση για να αλλάξει τη ζωή του κι ακόμη περισσότερο να αλλάξει κι αυτά που συμβαίνουν γύρω του».

Το Μπ. Πουλόπουλο διαδέχτηκαν στο βήμα δύο νέοι που παρακολουθούν το θεραπευτικό πρόγραμμα στο «18 Ανω». «Το βασικότερο στη θεραπεία είναι να μάθουμε τις αιτίες που μας οδήγησαν στα ναρκωτικά και ταυτόχρονα να πάρουμε θέση για τη ζωή μας. Και για να πάρεις θέση πρέπει να δεις τι συμβαίνει γύρω σου» είπε ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος σημείωσε: «Δε θα ήθελα να απεξαρτηθώ, να γυρίσω σπίτι μου ευτυχισμένος και να βουλιάξω στον καναπέ. Δε θέλω να γίνω πάλι άβουλο πλάσμα όπως ήμουν για 22 χρόνια, όσο ήμουν στη χρήση. Σήμερα η πολιτεία επιδιώκει ο πρεζάκιας να παραμείνει πρεζάκιας, να πηγαίνει με την καρτέλα του στα νοσοκομεία και να παίρνει τη δόση του. Δεν αρκεί μόνο η απεξάρτηση από ουσίες, η ζωή θέλει διεκδίκηση».