«Η ιστορία και η λογική των "τρομονόμων" ξεκίνησε από το να διώκονται ως τρομοκράτες αυτοί που έχουν εκτελέσει μια υποτιθέμενη τρομοκρατική πράξη, συνεχίστηκε σ' αυτούς που γενικά και αόριστα ανήκαν σε μία τρομοκρατική οργάνωση χωρίς να έχουν κάνει κάποια πράξη, πέρασε σε μία τρίτη φάση που εθεωρείτο τρομοκρατική πράξη η χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων - δηλαδή αν σταματούσες σε ένα φανάρι και αγόραζες ένα περιοδικό του Οτσαλάν ήσουν τρομοκράτης - και καταλήγει τώρα με αυτό το πράγμα να διώκεται και η ιδεολογία και η σκέψη. Φτάνουμε στο σημείο να θεωρούνται τρομοκράτες όλοι όσοι αρνούνται το σύστημα, πράγμα που σημαίνει ότι ο νόμος υπάρχει και ό,τι ώρα θέλουν μπορούν να τον εφαρμόσουν ενάντια σε όποιον αρνείται την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Αυτή είναι η ουσία. Είναι ένας νόμος σαφώς αντιδημοκρατικός και θα πρέπει να υπάρξει άμεση και δυναμική αντίδραση».