Για τα προβλήματα στο Κόμμα με τη μελλοντική πορεία και ανάπτυξή του ασχολούμαστε όλοι μας, κομμουνιστές και φίλοι μας. Ωστόσο, για ζητήματα πολιτικής και ιδεολογίας, ανατρέχοντας στο παρελθόν, κυρίως οριακές περιόδους, δυστυχώς λιγότεροι ή μάλλον ελάχιστοι ασχολούμαστε. Σε αυτές τις κρίσιμες περιόδους συντελέστηκαν μεγάλα και ιστορικά γεγονότα που τις συνέπειές τους δοκιμάζουμε εμείς σήμερα και τα παιδιά μας οδυνηρά. Γι' αυτό θα αναφερθώ με λίγα λόγια.

Πρώτα θέλω να κάνετε τον κόπο να διαβάσετε την επιστολή μου για το διάλογο του 1995 (για τις αιτίες που οδήγησαν στις ανατροπές των σοσιαλιστικών χωρών). Εκεί θα δείτε τη γνώμη μου σ' αυτές και τώρα δεν κρίνω σκόπιμο να επαναλάβω, εφόσον και άλλοι σήμερα μιλάνε για 6η Ολομέλεια και Ζαχαριάδη καθώς και 20ό Συνέδριο ΚΚΣΕ και Χρουστσόφ και αναθεωρητισμό.

Γι' αυτά τα τελευταία στο 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ τουλάχιστον τώρα πρέπει να μιλήσουμε και να πάρουμε θέση.

Μελετάμε την πείρα μας από τον άκρατο αναθεωρητισμό του παρελθόντος, που κατέληξε σήμερα στα γνωστά σε όλους μας αποτελέσματα του αναθεωρητισμού με πρωτοστάτες: Χρουστσόφ - Γκορμπατσόφ.

Αυτοί σαν κλασικοί αποστάτες και αναθεωρητές πρόδωσαν το σοσιαλισμό, εμείς δε θα τους απορρίψουμε σαν τέτοιους; Ακόμα θα κρατάμε σιωπή στο θέμα αρχών Στάλιν και στο Κόμμα μας Ζαχαριάδη;

Ας κοιτάξουμε κατάματα την ιστορική αλήθεια, αυτή θα είναι με το μέρος μας και θα μας βοηθήσει.

Χρυσόστομος Μπαζής

Μαρούσι