Με την εφαρμογή των δυο πρώτων «εθνικών σχεδίων δράσης για την απασχόληση» (1998 και 1999), η ανεργία εκτινάχτηκε στο 11,7% και οι άνεργοι ξεπέρασαν - και επισήμως - τις 520.000, σε πείσμα των μεγαλόστομων διακηρύξεων για τη δημιουργία... νέων θέσεων εργασίας. Προχτές η κυβέρνηση ανακοίνωσε με νέες παράτες, το τρίτο, κατά σειρά, «εθνικό σχέδιο δράσης για την απασχόληση», υποσχόμενη ταυτόχρονα 75.000 νέες θέσεις (ευκαιρίες.., για την ακρίβεια) απασχόλησης μέσα στο 2000...

Δηλαδή, για να έχουμε καλό ρώτημα, πόσο ακόμα να υπολογίσουμε την άνοδο της ανεργίας το 2000;

Αλλού, όμως και όχι στην αντιμετώπιση της ανεργίας, αποσκοπούν τα εν λόγω κατασκευάσματα. Αποσκοπούν στην πρακτική υποβοήθηση της πλήρους αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, στην επέκταση της μερικής απασχόλησης και στην ακόμα πιο δραστική επιδότηση των εργοδοτών στο όνομα της δήθεν δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Δεν το κρύβουν άλλωστε. Στο ίδιο το κείμενο του σχεδίου αναφέρεται σαφώς η προσήλωση σε «πολιτικές που προωθούν την ευελιξία και την προσαρμογή στις νέες απαιτήσεις της αγοράς εργασίας...». Σαφέστατος ήταν και ο υφυπουργός Εργασίας, μιλώντας προχτές στον «Φλας»: «Τέρμα - είπε - η επιδότηση της ανεργίας, επιδότηση της εργασίας»! Που σημαίνει, τέρμα στην επιδότηση των ανέργων έστω και με αυτά τα ψίχουλα που παίρνουν και πλήρη στροφή στην επιδότηση των εργοδοτών, όχι για να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας - εξάλλου θέσεις εργασίας δε δημιουργούνται με διατάγματα - αλλά για να κόψουν στα δυο ακόμα περισσότερες από τις υπάρχουσες θέσεις!