Πλήρη έκφραση της νεοφιλελεύθερης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής, χαρακτήρισε τη Σύσταση για τους Γενικούς Οικονομικούς Προσανατολισμούς των κρατών-μελών ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς, παρεμβαίνοντας στη σχετική συζήτηση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, τονίζοντας ότι η πλήρης και σταθερή απασχόληση, που διατείνεται ότι στηρίζει η Σύσταση, δεν προωθείται με την πολιτική της απασχολησιμότητας και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις πολιτικές απελευθέρωσης και ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων.

Σημειώνοντας ότι «η Σύσταση της Επιτροπής για τους Γενικούς Οικονομικούς Προσανατολισμούς του 2000, αν και αποδέχεται την επιστροφή στην πλήρη απασχόληση, διατηρεί τα βασικά χαρακτηριστικά των προηγούμενων ετών», ο Γ. θεωνάς υπογράμμισε: «Τι σημαίνει απασχόληση σε μια περίοδο που αποδιαρθρώνονται οι εργασιακές σχέσεις, γενικεύεται η ελαστική και μερική απασχόληση και καταδικάζονται τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα στη νέα φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό;».

Σ' ό,τι αφορά στη γενική κατεύθυνση, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε ότι η Σύσταση της Επιτροπής κινείται στη γενικότερη νεοφιλελεύθερη οικονομική και κοινωνική πολιτική, που με τη στήριξη της πλειοψηφίας της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής βρίσκει την έκφρασή της και στη συζητούμενη έκθεση».

«Για μας», υπογράμμισε ο Γ. Θεωνάς, «βασικά στοιχεία πολιτικής θα έπρεπε να είναι η στήριξη των δημοσίων επενδύσεων, η σταθερή, μόνιμη και πλήρης απασχόληση, η προστασία και βελτίωση του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος και γενικότερα του συστήματος κοινωνικής προστασίας, η ενίσχυση της ενεργού ζήτησης με τη βελτίωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων».

Καταλήγοντας ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ κάλεσε το ΕΚ να υπερψηφίσει τις 7 τροπολογίες που κατέθεσε και με τις οποίες, μεταξύ άλλων, ζητά «μια σταθερή οικονομική ανάπτυξη, βασισμένη στην τόνωση της εσωτερικής ζήτησης και επικεντρωμένη σε τομείς κρίσιμους όπως η δημιουργία και διατήρηση υποδομών, η εκπαίδευση, η υγεία, η έρευνα». «Την εφαρμογή αναπτυξιακών οικονομικών πολιτικών που θα συμβάλουν στην αύξηση της απασχόλησης με τη δημιουργία σταθερών σχέσεων εργασίας και θα οδηγούν κατά συνέπεια στη διεύρυνση της βάσης εισφορών, επιτρέποντας στα δημόσια συνταξιοδοτικά ταμεία να συνεχίσουν την παροχή υπηρεσιών προς τον πληθυσμό, σε δίκαιη και ισότιμη βάση». «Αύξηση της ζήτησης μέσω της χορήγησης πραγματικών μισθολογικών αυξήσεων, γεγονός που θα συμβάλει ουσιαστικά στο στόχο της πλήρους και σταθερής απασχόλησης». «Ενίσχυση των εργατικών δικαιωμάτων και της ποιότητας της απασχόλησης, αύξηση της κατάρτισης και των δεξιοτήτων εργασίας και μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση αποδοχών». «Την άσκηση μιας μακροοικονομικής πολιτικής ανάπτυξης που θα δημιουργεί νέες θέσεις σταθερής απασχόλησης, αποδοκιμάζοντας κάθε προσπάθεια υπονόμευσης του δημόσιου συνταξιοδοτικού συστήματος, το οποίο θα έπρεπε να στηρίζεται στην αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών και στην παροχή υψηλού επιπέδου παροχών».