Το Ιράν είναι η δεύτερη παραγωγός χώρα πετρελαίου μεταξύ αυτών του ΟΠΕΚ και η οικονομία παρουσίασε πέρυσι ανάπτυξη κατά 6,7% περίπου. Παρ' όλ' αυτά, όμως, οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και η ανεργία είναι σχετικά υψηλή, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους ανθρώπους. Γεγονός, το οποίο έχει ιδιαίτερη σημασία σε μια χώρα, όπου το 70% του πληθυσμού είναι κάτω από 30 χρόνων. Επίσης, σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, το πλουσιότερο 20% των Ιρανών απολαμβάνει το 50% των συνολικών εισοδημάτων, ενώ το φτωχότερο 20% εισπράττει μόνο το 5,8%.

Σημειώνουμε τα στοιχεία αυτά, γιατί, μάλλον, έπαιξαν έναν σοβαρό - στον έναν ή άλλο βαθμό - ρόλο στην πρόσφατη εκλογή του Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ, στη θέση του Προέδρου της χώρας, παρότι σχεδόν όλοι πρόβλεπαν τη νίκη του «μεταρρυθμιστή» Ραφσαντζανί. Σε συνδυασμό, βέβαια, με το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα του Αχμαντινεζάντ, που υποσχόταν την ανακατανομή του πλούτου προς όφελος των φτωχών. Τώρα, αρκετοί αναρωτιούνται εάν θα πραγματοποιήσει την υπόσχεσή του. Πέρα απ' αρκετά άλλα - θα λέγαμε εμείς - ο καπιταλισμός κρατεί καλά στο θεοκρατικό Ιράν και, βέβαια, δεν ανατρέπεται με... προεκλογικές υποσχέσεις.