Στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και τη μείωση των συντάξεων προχωρά ακάθεκτα η κυβέρνηση, γενικεύοντας την αντιασφαλιστική επίθεση και επιχειρώντας ολοσχερή κατεδάφιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων για όλους τους εργαζόμενους.

Συνεπής με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε, μέσω του επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας, απέναντι στην ΕΕ, η κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας το νόμο Ρέππα και τη συναίνεση της ηγεσίας ΠΑΣΟΚ, «ανοίγει» το συνολικό θέμα του Ασφαλιστικού, επιβεβαιώνοντας ότι το ασφαλιστικό των τραπεζών ήταν το πρώτο βήμα για συνολικές ανατροπές.

Το θέμα τέθηκε ευθέως προχτές το βράδυ στη Βουλή από τον υπουργό Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη, που συνέχισε και χτες με νεότερες δηλώσεις του, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσόπουλος, παίρνοντας τη σκυτάλη, αρνήθηκε επίμονα να αποκλείσει από το διάλογο, που ξεκινά, την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων, προς δόξαν των προεκλογικών «δεσμεύσεων» του Κ. Καραμανλή.

Η κυβέρνηση επιδιώκει να ξεκινήσει με γρήγορους ρυθμούς το «διάλογο», επιδιώκοντας να υπάρχει «κατάληξη» τον επόμενο ένα - ενάμιση χρόνο, ώστε να προχωρήσει στη συνέχεια σε νομοθετική ρύθμιση, ανάλογα με τις αντιδράσεις που θα συναντήσει από την πλευρά των εργαζομένων. Παρ' όλο που «διαβεβαιώνει» - άραγε ποιος την πιστεύει; - ότι ο διάλογος θα γίνει αυτή την τετραετία και τα μέτρα θα παρθούν την επόμενη, ωστόσο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα χτυπήσει «στο ψαχνό» τα ασφαλιστικά δικαιώματα.

Η μεθόδευση είναι η εξής: Ξεκινά πλύση εγκεφάλου και ιδεολογικής τρομοκρατίας, στη βάση της διόγκωσης και παραμόρφωσης του οξύτατου ασφαλιστικού προβλήματος και της κατάρρευσης των Ταμείων... το 2050(!) «αν δε ληφθούν τώρα μέτρα». «Λεπτομέρεια»: Αποφεύγεται επιμελώς οποιαδήποτε αναφορά στις αιτίες για τη διάλυση των Ταμείων και τη δημιουργία του προβλήματος... Ταυτόχρονα, με δικομματική συναίνεση και «εθνικό διάλογο», που νομιμοποιείται με τη συμμετοχή της συμβιβασμένης πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, επιβάλλονται οι νέες αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις.

«Είναι μια πολιτική με στρατηγική στόχευση», τόνισε χτες ο Θ. Ρουσόπουλος, επικαλούμενος ότι «όλες οι χώρες της ΕΕ συζητούν γι' αυτά τα θέματα. Εμείς δεν μπορούμε να μείνουμε απέξω, γιατί αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα». Παράλληλα, πρόβαλε το επιχείρημα ότι «αν το ασφαλιστικό θα έχει πρόβλημα σε 15 ή 20 χρόνια αυτό δε σημαίνει ότι κανείς δεν πρέπει να το συζητήσει από τώρα».

Προκειμένου να δείξει το «μέγεθος» του προβλήματος, παρέπεμψε στα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας 2004 - 2007, αποκαλύπτοντας έτσι και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η κυβέρνηση έναντι των Βρυξελλών. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, οι δαπάνες για τις συντάξεις γήρατος θα αυξηθούν από 12,4% του ΑΕΠ το 2005, σε 17,3% του ΑΕΠ το 2030 και στο 22,6% του ΑΕΠ το 2050. Αντίστοιχα, τα έσοδα από συνταξιοδοτικές εισφορές θα κυμανθούν από το 8,3% του ΑΕΠ το 2005 σε 9% του ΑΕΠ το 2030 και 8,8% του ΑΕΠ το 2050(!).

Επιχειρώντας να δικαιολογήσει το «άνοιγμα» συνολικά του Ασφαλιστικού, επικαλέστηκε πρόσφατη έκθεση της ΓΣΕΕ, στην οποία, όπως είπε, επισημαίνεται η ανάγκη να ξεκινήσει διάλογος για το μέλλον του Ασφαλιστικού. «Αυτό γίνεται, τίποτε περισσότερο», συμπλήρωσε. Αναφερόμενος στο χρονοδιάγραμμα του «διαλόγου» είπε ότι «μπορεί να ολοκληρωθεί και λίγο πριν την εκπνοή της τετραετίας. Δεν το αποκλείει κανένας. Μπορεί να βρεθούν συγκλίνουσες απόψεις σε χίλια δυο προβλήματα στους επόμενους 12, 14 ή 18 μήνες»(!).

Αποκαλυπτικός για τα σχέδια και τις προθέσεις της κυβέρνησης είναι ο διάλογος των δημοσιογράφων με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο.

- Θα ήθελα να επαναλάβετε τη δήλωση που κάνατε προεκλογικά και στη συνέχεια ως κυβέρνηση ότι δεν τίθεται ζήτημα αύξησης ορίων ηλικίας και αύξησης εισφορών στο Ασφαλιστικό.

- Ρουσόπουλος: Αυτό ισχύει. Ισχύει ό,τι είχαμε πει προεκλογικά.

- Αυτό ισχύει για το μέλλον ή εννοείτε για τώρα;

- Ρουσόπουλος: Αν εννοείτε για το 2025, δεν μπορώ να σας πω αυτή τη στιγμή.

- Οχι, εννοώ για το διάλογο.

- Ρουσόπουλος: Σας απάντησα. Αυτό που έχουμε πει προεκλογικά ισχύει. Δεν έχω να πω τίποτα περισσότερο.

- Θέλω να ρωτήσω, αν είναι στο πλαίσιο του διαλόγου που ανοίγει και τα όρια ηλικίας και η αύξηση των εισφορών.

- Ρουσόπουλος: Ο διάλογος είναι και ανοιχτός και ελεύθερος...

- Οι λόγοι που ανοίγει το Ασφαλιστικό στην Ευρώπη είναι, είτε για να αυξηθούν τα όρια ηλικίας, είτε να μειωθούν οι συντάξεις, είτε να ιδιωτικοποιηθεί η Κοινωνική Ασφάλιση. Η κυβέρνηση, συμμορφούμενη με τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δε θα κινηθεί σ' αυτή την κατεύθυνση;

- Ρουσόπουλος: Ο λόγος για τον οποίο ανοίγει οποιοδήποτε ζήτημα είναι όταν αντιλαμβάνεται κάποιος πως υπάρχει πρόβλημα ή πως μπορεί να υπάρξει πρόβλημα... Στο συγκεκριμένο θέμα, βλέπουμε σαφώς ότι μπορεί να υπάρξει πρόβλημα...

- Δηλαδή, ομολογείτε έμμεσα, «αναγνωρίζοντας» το πρόβλημα, ότι κινείστε στην κατεύθυνση της αύξησης των ορίων ηλικίας και της μείωσης των συντάξεων;

- Ρουσόπουλος: Δεν είπα κάτι τέτοιο. Με ρωτάτε «γιατί ανοίγετε το θέμα» και σας εξηγώ το λόγο για τον οποίο ανοίγει ένα θέμα... Αρα, λοιπόν, ή το σπρώχνουμε κάτω από το χαλί, κάτι το οποίο δεν κάνουμε - το κατηγορούσαμε αυτό στην προηγούμενη κυβέρνηση - ή το ανοίγουμε προς συζήτηση, προκειμένου να πορευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Υπέρ των ριζικών αλλαγών στο Ασφαλιστικό τάχτηκε η Ντ. Μπακογιάννη, επικροτώντας την απόφαση της κυβέρνησης να ανοίξει εδώ και τώρα το θέμα. «Χρειάζεται να ανοίξει αυτός ο διάλογος πλέον για το μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά ταυτόχρονα για την αύξηση της παραγωγικότητας του ευρύτερου δημόσιου τομέα», είπε χαρακτηριστικά στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Μάλιστα, ζήτησε από την κυβέρνηση να μη σκέφτεται ούτε τις επόμενες εκλογές ούτε το πολιτικό κόστος της επόμενης μέρας.

Το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο εσωτερικό της ΝΔ είναι τέτοιο, ώστε έχουν σηκώσει κεφάλι και αποθρασυνθεί οι πλέον ακραίες νεοφιλελεύθερες «φωνές». Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του αγρίως νεοφιλελεύθερου βουλευτή Κέρκυρας της ΝΔ Ν. Γεωργιάδη. Να τι δήλωσε χτες στον «Αλφα», αναφερόμενος στο Ασφαλιστικό: «Θα ήθελα να έβλεπα ένα σύστημα που είναι κεφαλαιοποιητικό. Το όραμά μου είναι κάθε Ελληνας και Ελληνίδα να έχει έναν αριθμό ασφάλισης και ένα ταμείο που μέσα σε αυτό θα βάζει χρήματα και θα ξέρει ποια θα είναι η σύνταξή του ανά πάσα στιγμή. Στο ταμείο αυτό θα βάζει και το κράτος και ο εργοδότης». Και συμπλήρωσε θρασύτατα: «Και εγώ θα ήθελα να είμαι πλούσιος και υγιής και να μη δουλεύω, αλλά αυτό δε γίνεται. Ενδεχομένως να πρέπει να αλλάξουν και τα όρια ηλικίας, δεδομένου ότι ο μέσος όρος ηλικίας ανεβαίνει». (σ.σ. ο ασυγκράτητος βουλευτής διαθέτει ένα από πιο πλούσια «πόθεν έσχες»...).