ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΑ ΡΑΔΙΚΙΑ ΑΝΑΠΟΔΑ: «Πρέπει επιτέλους να τελειώνουμε με τα προνόμια των εργαζομένων στις ΔΕΚΟ, δεν τα γνωρίζω αλλά αφού το λέει η νέα διακυβέρνηση ότι υπάρχουν και θυμήθηκε επιπλέον τις προ εικοσαετίας καταγγελίες του Ανδρέα Παπανδρέου για τα "ρετιρέ", σίγουρα πρέπει να υπάρχουν (...) αυτοί οι τύποι είναι ικανοί να απαιτήσουν να πηγαίνει το μετρό και στα δυτικά προάστια όπου κατοικούν συνήθως, αντί για Φιλοθέη - Ψυχικό, όπως προβλέπει η νέα χάραξη. Και επειδή η απληστία δεν έχει όρια, ακόμη και καλύτερα σχολεία μπορεί να ζητήσουν ώστε να μην είναι οι επιδόσεις των παιδιών τους εκεί κατά 20% κατώτερες από τις επιδόσεις των παιδιών των βορείων προαστίων (...) ήρθε η στιγμή να τους κόψουμε τη φόρα, να φάνε μια να πάνε πιο κάτω και από τον ιδιωτικό τομέα - τα μεγάλα καταστήματα, ας πούμε, όπου εργάζονται οκτάωρο, αλλά με συμβάσεις μερικής απασχόλησης, για να μη δικαιούνται ούτε καν τον βασικό μισθό. Μόνο έτσι θα υπάρξει ισότητα ώστε να μπορέσουμε να προχωρήσουμε» (ο Δ. Κ. Ψυχογιός στο «ΒΗΜΑ»).

ΕΞΑΛΛΟΥ, ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ: «Ομως από το σημείο αυτό αρχίζει ένα άλλο πρόβλημα: Η φανερή αδυναμία του ΠΑΣΟΚ να διαφοροποιηθεί επί της ουσίας σε αρκετά σημεία της εφαρμοζόμενης σήμερα πολιτικής. Ο Γιώργος Παπανδρέου λέει αορίστως ότι "υπάρχει άλλη πολιτική και αυτή είναι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ". Μόνον που αυτή πρέπει και να γίνει ευρέως γνωστή και κατανοητή. Για παράδειγμα: Ο πρόεδρος του κόμματος τάσσεται υπέρ των "μεταρρυθμίσεων" στις ΔΕΚΟ, αλλά διαφωνεί με αυτές που επιχειρεί η κυβέρνηση. Αποφεύγει όμως να γίνει σαφής ως προς το τι εννοεί ο ίδιος. Κατά καιρούς έχει δηλώσει "αντικρατιστής" χωρίς να γνωρίζουμε ποιο περιεχόμενο δίνει στον όρο αυτόν. Επίσης, έχει ταχθεί υπέρ της "ευελιξίας" στις εργασιακές σχέσεις με ταυτόχρονη "προστασία" των εργαζομένων. Και οι δύο έννοιες χωρούν πολλή συζήτηση» (ο Γ. Καρελιάς στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).