"Κατά τη συνεδρίαση της πλειοψηφούσας παράταξης "Δημοκρατικός Συνδυασμός Ζεφυρίου", που έγινε την Τρίτη 1η Ιούλη 1997, εξελέγη νέος δήμαρχος Ζεφυρίου ο κ. Λάππας Γιάννης, σε αντικατάσταση του παραιτηθέντος για λόγους υγείας δημάρχου, κ. Λιάρου Κωνσταντίνου".

Το δελτίο Τύπου, που έφτασε χτες στα δημοσιογραφικά γραφεία, περιείχε αυτές τις λίγες λέξεις. Τρομακτικά λίγες για μια είδηση που επί της ουσίας αφορά το σύνολο της ιστορίας ενός δήμου, που ήταν κοινότητα και πιο μπροστά συνοικισμός κι ακόμα πιο μπροστά ένα κομμάτι γης με αμπέλια πλάι σ' ένα λασπότοπο.

Κάτω από το Μενίδι, δίπλα στα Ανω Λιόσια, πάνω από το Καματερό, είναι το τρίγωνο που ορίζει τη γεωγραφία του Δήμου Ζεφυρίου, που οι παλιότεροι τον ήξεραν σαν Κάτω Ζοφριά, όνομα προερχόμενο από την ύπαρξη εκεί ενός φρέατος, που πότιζαν τα ζώα στην τουρκοκρατία. Ο δήμος έχει σχετικά μικρό χρόνο ύπαρξης. Τόσο όμως όσο να καθρεφτίζονται σ' αυτόν σημαντικές πλευρές της μετεμφυλιακής πραγματικότητας της χώρας. Κατατρεγμένοι που η περιπλάνησή τους σταμάτησε εκεί, οικοδόμοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία, που αφού έκτισαν χιλιάδες σπίτια για άλλους, μένοντας οι ίδιοι στο νοίκι στις διάφορες γειτονιές της Αθήνας, βρήκαν εκεί, στη Ζοφριά, ένα μικρό κομμάτι γης για να στήσουν και το δικό τους τσαρδάκι. Από κοντά και οι Τσιγγάνοι, Ρομ στην πλειοψηφία τους, βρήκαν σ' αυτό το σταυροδρόμι γη για τα τσαντίρια τους. Κι ανάμεσα σ' όλους αυτούς ο Κώστας Λιάρος.Κομμουνιστής, γέννημα της ηπειρώτικης γης, θρέμμα της Ζοφριάς, έφτιαξε ένα φούρνο ανάμεσα στα πρώτα σπίτια, ρίζωσε εκεί όπως κι οι άλλοι, σ' αυτό που αρχικά επισήμως ονομάστηκε "οικισμός Βασιλίσσης Φρειδερίκης" και ανήκε στο Μενίδι. Ολα αυτά στη δεκαετία του '60. Μετά ήρθε η χούντα κι όταν έπεσε, ο Κ. Λιάρος έγινε ο πρώτος εκλεγμένος κοινοτάρχης του χωριού. Μετά δήμαρχος μέχρι και σήμερα μ' ένα μικρό διάλειμμα το '91 - '94, που όλοι προτιμούν να ξεχνούν, καθώς

μαύρος ήταν και ο τρόπος που ορισμένοι αναρριχήθηκαν στη δημαρχία, μαύρη ήταν και η τετραετία για την περιοχή. Το τελευταίο δίχρονο ήταν και πάλι χρόνος δημιουργίας για το Ζεφύρι. Ωσπου στις 19 Ιούνη μια ανοιχτή επιστολή του δημάρχου προς όλους τους δημότες ξάφνιασε όσους δε γνώριζαν και σκόρπισε σ' όλους στεναχώρια.

Παραθέτουμε το εισαγωγικό της:

"Αγαπητοί δημότες και δημότισσες,

Αισθάνομαι την ανάγκη με την επιστολή μου αυτή να σας ενημερώσω πως η υγεία μου από το μήνα Σεπτέμβριο του 1996 κλονίστηκε ανεπανόρθωτα.

Παρά τις μεγάλες προσπάθειες των ειδικών επιστημόνων, για την αντιμετώπιση της επάρατης νόσου που προσβλήθηκα, δεν κατορθώθηκε να διατηρηθούν οι δυνάμεις μου σε επίπεδο τέτοιο που να μπορώ να ανταποκρίνομαι στα καθήκοντά μου και στην πάλη των προβλημάτων του δήμου μας.

Αυτός ο λόγος, αγαπητοί φίλοι και φίλες, με υποχρεώνει να σας γνωρίσω, ότι μου είναι αδύνατον πια να διατηρώ το αξίωμα του δημάρχου, που εσείς μου δώσατε και να ζητήσω, όπως προβλέπεται από το νόμο, την αντικατάστασή μου. Θα ήταν όμως μεγάλο μου λάθος, να μην ευχαριστήσω δημοσίως όλους σας για την εμπιστοσύνη με την οποία επί 22 χρόνια με περιβάλλατε και μου αναθέσατε να χειρίζομαι και να διαχειρίζομαι τα προβλήματα της περιοχής μας, καθώς επίσης και για το καλό πνεύμα συνεργασίας που μου δείξατε.

Το αν εγώ τίμησα την εμπιστοσύνη σας ή όχι, αυτό μένει στην κρίση σας.

Πιστεύω πως όλοι μαζί παλέψαμε και κατορθώσαμε το λασπομαχαλά που παραλάβαμε το 1974 να το μετατρέψουμε σε μια οργανωμένη πόλη, όπως είναι σήμερα.

Θα είναι λάθος μου όμως να ισχυριστώ πως σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα δεν έκανα και λάθη. Εκείνο όμως που θέλω να διαβεβαιώσω όλους σας είναι πως ηθελημένα κανέναν δε θέλησα να πικράνω".

Αυτά μόνο θεώρησε καλό να γράψει ο δήμαρχος στο εισαγωγικό της επιστολής του. Κι όσοι τον γνωρίζουν έστω και λίγο, κατανοούν πως το ακέραιο κομμουνιστικό ήθος του δεν του επέτρεψε να πει περισσότερα, αναφερόμενος στον εαυτό του, γι' αυτήν έστω τη φράση που κάπου στα ψιλά αναφέρει, για το πώς δηλαδή ο λασπομαχαλάς έγινε οργανωμένη πόλη. Συναντήσαμε την ίδια άρνηση κι όταν πήγαμε στο Ζεφύρι να τον βρούμε. Εγνοια του παρέμενε αυτό που έγραψε στην τελευταία φράση της επιστολής του προς τους δημότες, καλώντας τους να σταθούν όλοι δίπλα στον νέο δήμαρχο "για να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί το έργο που προβλεπόταν στο πρόγραμμα που χαράξαμε όλοι μαζί το 1974". Και μ' αυτό το ήθος, μ' αυτήν την έγνοια, μπορέσαμε να διαπιστώσουμε ότι χρέωσε φεύγοντας από τη θέση του δημάρχου, τόσο τον νέο δήμαρχο, όσο και όλους τους συμβούλους του "Δημοκρατικού Συνδυασμού". Σε μια περιοδεία μας στην περιοχή για τη συγκέντρωση μαρτυριών που θα παρουσιάσουμε με αφορμή την ειδική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την ερχόμενη βδομάδα, μπορέσαμε επίσης να διαπιστώσουμε πως αυτό το "όλοι μαζί", που αναφέρει στην επιστολή του, φρόντισε, μέσα από ένα συγκεκριμένο μοντέλο λαϊκής αγωνιστικής Αυτοδιοίκησης που υπηρέτησε μέχρι τώρα, να γίνει συνείδηση - τρόπος πάλης - αντιμετώπισης των προβλημάτων από τους Ζεφυριώτες. Το Κόμμα, είπε σε μια στιγμή της συζήτησης που είχαμε μαζί του, μας έμαθε να σεβόμαστε τον εαυτό μας και την κοινωνία. Ετσι βγήκαμε στον κόσμο και είπαμε "θα παλέψουμε με όλους μαζί τους δημότες".

Περισσότερα για το λασπότοπο που έγινε πόλη στο φύλλο της Τρίτης.

Θ. Λ.