Τη στήριξη των καθηγητών για μια άλλη πορεία του κλάδου ζητά η Δημοσιοϋπαλλική Ενότητα Εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στις εκλογές που γίνονται αυτές τις μέρες για την ανάδειξη των αντιπροσώπων του 8ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ, που θα γίνει 20-23 Ιούνη. Με σαφή θέση απέναντι στην κατάσταση που κυβέρνηση, μεγάλο κεφάλαιο και ΕΕ θέλουν να οδηγήσουν την παιδεία και τον εκπαιδευτικό, η ΔΕΕ καλεί τους καθηγητές να γυρίσουν την πλάτη σε εκείνους που υπονομεύουν τον κλάδο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και να στηρίξουν τη ΔΕΕ ως την παράταξη που εγγυάται την αγωνιστική πορεία του κλάδου μέχρι την επίλυση των προβλημάτων της εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού.

Η ΔΕΕ στη διακήρυξή της επισημαίνει ότι το 8ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ γίνεται σε μια περίοδο που η κυβέρνηση και οι συνέταιροί της προωθούν και υλοποιούν μεθοδικά και δόλια την αντιλαϊκή επίθεση που έχουν εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο, η ΕΕ και οι άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και που συνδυάζεται με ανάλογες προσαρμογές στο χώρο της εκπαίδευσης. Τονίζει, δε, ότι για τα σχέδια προσαρμογής της παιδείας στις "αξίες" της "Λευκής Βίβλου" και της ΕΕ υπάρχουν αδιάψευστοι μάρτυρες. Συγκεκριμένα:

• Η συνεχής μείωση των δαπανών, η λιτότητα, το μισθολόγιο - φτωχολόγιο, το χτύπημα των εργασιακών σχέσεων, της μονιμότητας, της επετηρίδας, των συνταξιοδοτικών - αντιασφαλιστικών δικαιωμάτων, η ιδιωτικοποίηση της κατάρτισης, της επιμόρφωσης, τα σχέδια και οι νόμοι που μεταφέρουν τα σχολεία, την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, υπό την κηδεμονία "επιτροπών" και οικονομικών παραγόντων.
• Τα σχέδια για το Εθνικό Απολυτήριο, που μετατρέπει το Λύκειο σε Κέντρο Εξετάσεων και Αποθάρρυνσης, τους εκπαιδευτικούς σε επιτηρητές και την παραπαιδεία σε κύριο έργο. Ο νόμος για το Διεθνές Απολυτήριο, που παραχωρεί τμήματα Δημοσίων Λυκείων σε ιδιωτική εταιρία.
• Το ψέμα της "ελεύθερης πρόσβασης", η ενεργοποίηση της οποίας θα τινάξει στον αέρα, όχι μόνο το δημόσιο, ενιαίο, δωρεάν και ανώτατο χαρακτήρα του πανεπιστημίου, αλλά και ολόκληρου του Δημόσιου Εκπαιδευτικού Συστήματος, όπως επίσης και τις εργασιακές σχέσεις, την επετηρίδα, με την αποδέσμευση πτυχίου από επαγγελματικά δικαιώματα που προωθεί.

"Οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝ στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και στις ΕΛΜΕ, αποκρύπτοντας τη σημασία των προωθούμενων αλλαγών στην εκπαίδευση και των γενικότερων, με εκτονωτικές απεργίες και συνεχείς αναβολές, κράτησαν τον κλάδο σε χειμερία νάρκη μια ολόκληρη διετία" επισημαίνει η ΔΕΕ. "Σύρθηκαν στη μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση για να μην ξεκοπούν από τη βάση ενόψει και του συνεδρίου, έχοντας βέβαια "παραλείψει" κάθε απαραίτητο μέτρο για την προετοιμασία της, με άνοιγμα σε γονείς, μαθητές, εργατικά συνδικάτα και άλλους φορείς του λαϊκού κινήματος. Στη διάρκεια του αγώνα ακολούθησαν απρόθυμα τις προτάσεις της ΔΕΕ για συντονισμό της δράσης με άλλους αγωνιζόμενους κλάδους και την αξιοποίηση πανεκπαιδευτικών μορφών πάλης. Στέρησαν σε μεγάλο βαθμό από τον αγώνα μας τα μεγάλα όπλα της συμπαράταξης, του συντονισμού, της πλατιάς αποκάλυψης της κυβερνητικής πολιτικής".

Οσο για το ρόλο που έπαιξαν οι άλλες δυνάμεις, η ΔΕΕ υπογραμμίζει τα εξής:

- Η ηγεσία της ΠΑΣΚ είχε την πρώτη ευθύνη γι' αυτόν τον προσανατολισμό. Με τη στάση της υπέθαλπε την απεργοσπασία, ενθάρρυνε την αδιαλλαξία και τη σκλήρυνση της στάσης της κυβέρνησης. Κυριολεκτικά, αποδυνάμωνε την αντοχή του κλάδου και ενίσχυε την αντοχή της κυβέρνησης.

- Η ηγεσία της ΔΑΚΕ συνέβαλε σημαντικά με την αδράνεια της, τη στάση της, στην ανοιχτή απεργοσπασία, αφού ποτέ δεν πίστεψε στην αντιπαράθεση με αυτή την πολιτική, με την οποία συμπίπτει. Αλλωστε, καμία καταξίωση δεν έχει στον κλάδο με τη στάση που κράτησε στο πρόσφατο παρελθόν.

- Η ηγεσία της ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ,που για πολλά χρόνια βρισκόταν σε απόλυτη ταύτιση με τους άλλους δύο συνεταίρους, εμφάνισε αγωνιστικό προφίλ, που στην πορεία ξεθώριασε με θέματα όπως το μίνιμουμ πακέτο, το πακέτο Ντελόρ κλπ. φτάνοντας στο τέλος στη γνωστή διγλωσσία για το κλείσιμο της απεργίας, διγλωσσία που χρησιμοποιεί συχνά για να υπονομεύει και για να περισυλλέξει ψήφους.

- Οι ηγεσίες των Παρεμβάσεων από τη φύση τους δεν μπορούν να δώσουν διέξοδο και προοπτική στους αγώνες. Ακολουθούν τακτικές κινήσεις από τον αυτοχαρακτηρισμό τους σε "ανεξάρτητους" και "ακομμάτιστους", την προβολή "μίνιμουμ πακέτων" από ένα τμήμα τους μέχρι τα περί "ελεύθερης πρόσβασης" κλπ. Ετσι δείχνουν ξεκάθαρα και ποια πολιτική αντικειμενικά διευκολύνουν και σε ποιους δίνουν άλλοθι.

Μπροστά στο Συνέδριο του κλάδου η ΔΕΕ ζητά από τους καθηγητές όχι μόνο την ψήφο τους, αλλά και τη δραστήρια υποστήριξη στην παράταξη, γιατί:

1. Με συνέπεια συνέβαλε και συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις συντονισμένα, σταθερά και αταλάντευτα στην αγωνιστική κατεύθυνση επίλυσης των προβλημάτων, στον αγώνα για την υπεράσπιση της παιδείας και του εκπαιδευτικού.

2. Ακόμη και στις "νεκρές" περιόδους, όπου οι άλλες δυνάμεις αποχωρούν, κάνοντας τόπο στην κυβερνητική επίθεση, η ΔΕΕ υψώνει τη φωνή της, ενεργοποιεί, ξεσκεπάζοντας το χαρακτήρα και τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.

3. Επίμονα και σταθερά, δουλεύει στην κατεύθυνση της συγκέντρωσης δυνάμεων, για πιο αποτελεσματικούς αγώνες στο χώρο της παιδείας. Στην κατεύθυνση της συμπαράταξης γονιών, μαθητών, φοιτητών, εργατικού λαϊκού κινήματος με τους εκπαιδευτικούς, σε ένα κοινό μέτωπο προάσπισης και διεκδίκησης των μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων του λαού μας. Καρπός αυτής της δουλιάς της ήταν, σε μεγάλο βαθμό. η ενεργητική στήριξη που εκφράστηκε στον αγώνα μας, η μεγάλη επιτυχία των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων και των ταξικών συγκεντρώσεων.

4. Δεν εξαντλείται σε "μια κι έξω" αγώνες. Αντίθετα, κάνει ό,τι μπορεί για ν' αξιοποιηθεί όλος ο πλούτος αγωνιστικής έκφρασης του συνδικαλιστικού κινήματος, από τις πιο απλές ως τις πιο σύνθετες και ανώτερες μορφές του, σ' έναν αγώνα που θα διαρκέσει ως την τελική επίλυση των αιτημάτων των καθηγητών.

5. Πάνω απ' όλα ακολουθεί το μόνο αποτελεσματικό και νικηφόρο δρόμο, για τη δικαίωση των προσδοκιών μας. Το δρόμο της ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ, μ' ένα αναγεννητικό κίνημα παιδείας, για ριζικές αλλαγές στην εκπαίδευση, στενά δεμένες με τις βαθιές κοινωνικοοικονομικές αλλαγές, που επιβάλλουν οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες.