Με ατόφιες τις βασικές διατάξεις του κατατέθηκε προχτές το βράδυ στη Βουλή το νομοσχέδιο για την υγεία.

Πρόκειται δηλαδή, για ένα νομοσχέδιο με το οποίο η χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγείας μετατίθεται στις πλάτες των ασφαλιστικών ταμείων, τόσο με την πρόβλεψη για διαφοροποιημένα και κατά πράξη ημερήσια νοσήλια, όσο και με τον τρόπο χρηματοδότησης των περίφημων Δικτύων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας. Μάλιστα, στο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, υπάρχουν αυτή τη φορά διατυπώσεις με τις οποίες γίνεται πιο εμφανής η επίρριψη - με δεσμευτικό πια τρόπο - της χρηματοδότησης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία.

Ο τρόπος χρηματοδότησης των υπηρεσιών υγείας - πέραν του ότι εισάγει τους κανόνες του ανταγωνισμού, όπως υπέδειξε ο ΟΟΣΑ - οδηγεί δυο δεκαετίες πίσω, καθώς η χρηματοδότηση μετατίθεται κατά 70% στα ασφαλιστικά ταμεία. (Για να υπάρχει σύγκριση αναφέρουμε ότι μέχρι το 1992 η χρηματοδότηση των νοσοκομείων προερχόταν κατά 78% απ' τον κρατικό προϋπολογισμό). Εκτιμάται ότι μόνο απ' τα διαφοροποιημένα και κατά πράξη νοσήλια, το ΙΚΑ θα επιβαρυνθεί με 200 δισ. δραχμές το χρόνο, επιπλέον.

Η κυβέρνηση κάνοντας επίδειξη κάποιων δήθεν προτεραιοτήτων εισήγαγε ένα νέο κεφάλαιο (Ε) για την αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στην ύπαιθρο με δυο άρθρα: Το άρθρο 26 αναφέρει ότι στις κενές και κενούμενες θέσεις των αγροτικών γιατρών διορίζονται κατά προτεραιότητα γιατροί με ειδικότητα γενικής ιατρικής.

Με το άρθρο 27 τα περιφερειακά ιατρεία των νησιών, στα οποία δε λειτουργεί Κέντρο Υγείας μπορούν, με απόφαση των υπουργών Εσωτερικών και Υγείας, να χαρακτηρίζονται ως "Πολυδύναμα Ιατρεία". Το ωραίο είναι ότι και αυτή η ψευτοαναβάθμιση έχει "ακαθόριστη ετήσια δαπάνη", η οποία - όπως και άλλες δέκα δαπάνες - θα καλυφθεί με μειώσεις των πιστώσεων του προϋπολογισμού του υπουργείου Υγείας για το 1997!

Συνολικά το νομοσχέδιο θα έχει ετήσια επιβάρυνση 18,5 δισ. δραχμές επί του προϋπολογισμού, ενώ προβλέπεται και μια εφάπαξ δαπάνη με 11,2 δισ. Βέβαια, η εφάπαξ δαπάνη δεν είναι τίποτε άλλο από 2,7 δισ. απ' το πακέτο Ντελόρ και 8,5 δισ. των πιστώσεων του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων του υπουργείου Υγείας.

Διατηρούνται οι επικίνδυνες διατάξεις για τη μη μονιμότητα των νεοεισερχόμενων γιατρών στο ΕΣΥ, καθώς και των προσλήψεων γιατρών με ολιγόμηνες συμβάσεις, που ανοίγουν το δρόμο - με την παράλληλη θεσμοθέτηση της θέσης των μάνατζερ - για την άρση της μονιμότητας συνολικά των εργαζόμενων στα νοσοκομεία.

Επίσης, προβλέπονται τα απογευματινά εξωτερικά ιατρεία και οι μονάδες - δορυφόροι για την αποκατάσταση και αποθεραπεία. Τέτοιες μονάδες αποκατάστασης μπορεί να είναι και ιδιώτες στους οποίους τα ασφαλιστικά ταμεία, με τη διαμεσολάβηση των νοσοκομείων, θα πληρώνουν νοσήλια. Τέλος, οι μονάδες αποθεραπείας μπορεί να αποτελέσουν το άλλοθι για το κλείσιμο νοσοκομείων, καθώς το άρθρο 22 προβλέπει ότι με απόφαση του υπουργού Υγείας κάποια νοσοκομεία μπορούν να μετατραπούν σε τέτοιες μονάδες "μερικά ή ολικά".