Ανεξαρτήτως της ορθότητας ή όχι των αιτημάτων τους, οι αγρότες οφείλουν να κατανοήσουν άπαξ διά παντός, ότι αυτή η μορφή διεκδικήσεως του δικαίου τους είναι κοινωνικώς απαράδεκτη.... Οφείλουν να την εγκαταλείψουν... Δεν είναι δυνατόν οι αγρότες να καταστούν δυνάστες και απόλυτοι άρχοντες των συγκοινωνιών της χώρας... Δεν είναι δυνατόν ο ελληνικός λαός να ανεχθεί οι συγκοινωνιακές δυνατότητες της χώρας να καθορίζονται από τις... διακυμάνσεις των τιμών των αγροτικών προϊόντων".

Είναι γνωστό, ότι ποσώς ενδιαφέρει την "Καθημερινή" και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, που υπηρετεί μαζί με την κυβέρνηση του ΣΕΒ (του Σημίτη θέλαμε να πούμε...), αν οι αγρότες έχουν δίκιο ή άδικο, κι ας γνωρίζουν πως ο αγώνας των αγροτών αφορά στην ίδια την ύπαρξη εκατοντάδων χιλιάδων αγροτικών νοικοκυριών, που παλεύουν για την επιβίωσή τους, μέσω της ανάπτυξης της χώρας στον αγροτικό τομέα. Γιατί περί αυτού πρόκειται, έναντι της τυφλής εφαρμογής της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που οδηγεί "στον εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας" όπως τον ονειρεύονται τα αφεντικά της "Καθημερινής". Αυτόν του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου" και της μαζικής ανεργίας και εξαθλίωσης των εργαζομένων με την υποβάθμιση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας: είτε για την ορθολογική ανάπτυξη της βιομηχανικής παραγωγής και των υπηρεσιών πρόκειται, είτε για τις δυνατότητες πραγματικά δυναμικής αγροτικής ανάπτυξης με βάση τις δυνατότητες της χώρας και τα συμφέροντα των εκατοντάδων χιλιάδων μικρομεσαίων αγροτών.

Οχι! Η "Καθημερινή" και τα συμφέροντα που υπηρετεί έχουν τις συγκεκριμένες επιλογές που προωθεί, γι' αυτούς, η κυβέρνηση... Γι' αυτό, άλλωστε, ο αρθρογράφος δεν απευθύνεται στην κυβέρνηση να την καλέσει, επιτέλους, να αντιμετωπίσει θετικά και ουσιαστικά τα δίκαια αιτήματα ζωής των μικρομεσαίων αγροτών - αυτό αντιστρατεύεται τα συμφέροντά της. Από τη θέση της αυτή ασφαλώς, η "Καθημερινή", όπως - πιο συγκαλυμμένα είναι αλήθεια - έκαναν την προηγούμενη βδομάδα τα αφεντικά του ΣΕΒ,αντλεί το απύθμενο θράσος να απευθύνει απειλές προς τους αγρότες, προτρέποντας, ουσιαστικά, και στη φασιστική πρακτική του "κοινωνικού αυτοματισμού"!

Θα λέγαμε πως καλά κάνει και ανησυχεί η "Καθημερινή" και οι άλλες ομοϊδεάτισσές της, η κυβέρνηση και τα Αφεντικά του ΣΕΒ, γιατί οι εργαζόμενοι δεν είναι ραγιάδες! Πολύ περισσότερο που πια κινητοποιούνται ενάντια στην αντιλαϊκή - αντεργατική πολιτική. Σε κάθε περίπτωση, ας το χωνέψουν πως οι εργαζόμενοι μαζί με τους αγρότες δεν κάμπτονται από τις απειλές, όπως δεν κάμφθηκαν από τα αγροτοδικεία και τις κυβερνητικές διώξεις. Αν πετυχαίνουν κάτι, λοιπόν, με μια τέτοια αρνητική στάση και με τέτοια δημοσιεύματα είναι να δίνουν την ευκαιρία σε πολλούς ακόμα να ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι, τους πραγματικούς φίλους από τους εχθρούς.