Ο αγωνιστής και για δύο τετραετίες δήμαρχος Αμπελοκήπων Κ. Σαπρανίδης θα είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Δημοτικής Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης Αμπελοκήπων,Θεσσαλονίκης. Την απόφαση αυτή πήραν σε πλατιά σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο δημαρχείο τα μέλη της παράταξης.

"Αν όλοι όσοι βλέπουν τι σκοτεινό μέλλον τούς επιφυλάσσει η κυρίαρχη πολιτική, πιστέψουν στην αντίσταση και στην κοινή δράση, αν απεγκλωβιστούν από το καλοστημένο πολιτικό παιχνίδι τότε οι Αμπελοκηπιώτες θα ξανακερδίσουν το δήμο τους και η ζημιά θα περιοριστεί στη χαμένη οκταετία. Καλούμε όλους τους δημότες μας να ξεπεράσουν την παθητικότητα και να έρθουν σε ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική. Τους καλούμε σε μια έντιμη και διαφανή συνεργασία για τη δημιουργία μιας πλατιάς συμπαράταξης, που θα διεκδικήσει το δήμο", τόνισε, μιλώντας στη συγκέντρωση ο Κ. Σαπρανίδης.

Ακόμη ο Κ. Σαπρανίδης σημείωσε ότι η ΔΕΑΚ είναι η μόνη παράταξη που κάνει ουσιαστική αντιπολίτευση στη Δημοτική Αρχή, για τη φορομπηχτική και υποτακτική στην κεντρική εξουσία πολιτική της, για την αδράνεια, την αστοχία και την αναποτελεσματικότητα, καθώς και για το όργιο των πελατειακών σχέσεων. Δημοσιοποιεί τις θέσεις και τις καταγγελίες, για την παραπάνω πολιτική, το περιορισμένο και αποτυχημένο έργο, την ανικανότητα ορθολογικής και διάφανης αυτοδιοικητικής πολιτικής, τον αυταρχισμό και την αλαζονεία.

Ο Κ. Σαπρανίδης κατάγεται από οικογένεια με βαθιά δημοκρατική παράδοση και θυσίες στους αγώνες για τη δημοκρατία και την ελευθερία. Ο πατέρας του, δάσκαλος, διώχτηκε για τους αγώνες του από τη δικτατορία του Μεταξά και δολοφονήθηκε για την αντιστασιακή του δράση από συνεργάτες των Γερμανών το 1944.

Ο ίδιος πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση σαν αετόπουλο και ΕΠΟΝίτης. Σπούδασε, ενώ παράλληλα εργαζόταν σαν οικοδόμος. Πολιτικός υπομηχανικός στο "Μικρό" Πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης (γιατί ήταν η μόνη σχολή που δε ζητούσε το γνωστό "πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων", που τότε ήταν υποχρεωτικό για όλες τις πανεπιστημιακές σχολές). Συμμετείχε οργανωμένα, πριν κατά και μετά τη δικτατορία σε όλους τους λαϊκούς αγώνες του προοδευτικού κινήματος.

Από το 1964 εκλέγεται συνεχώς, με εξαίρεση την 7χρονη δικτατορία, δημοτικός σύμβουλος στο Δήμο Αμπελοκήπων. Το 1967 συλλαμβάνεται και εξορίζεται στα στρατόπεδα της Γιάρου και μετά στο Λακκί και το Παρθένι της Λέρου για 4 χρόνια. Αμέσως μετά την απόλυσή του πάλεψε οργανωμένα μαζί με άλλους δημοκράτες ενάντια στη δικτατορία. Εχει τιμηθεί σαν αντιστασιακός κατά της γερμανικής κατοχής και κατά της 7χρονης δικτατορίας από το υπουργείο Αμυνας και από το Δήμο. Διετέλεσε δήμαρχος Αμπελοκήπων από το 1981 έως το 1990.