Με αισθήματα ανακούφισης, δέχτηκαν στην Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία τη δημόσια ομολογία του Νίκου Μαζιώτη,ότι αυτός, όχι μόνο είχε τοποθετήσει τη βόμβα έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας στις 6/12/97, αλλά ότι ήταν δικά του και τα όπλα με τα εκρηκτικά που βρέθηκαν στο σπίτι της οδού Σπάρτης 13. Η στροφή των 180 μοιρών που έκανε χτες με την προσωπική του επιστολή στην εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" εξυπηρετεί, σύμφωνα με εκτιμήσεις αστυνομικών, την υπερασπιστική τακτική που θα ακολουθήσει. Ο Ν. Μαζιώτης αρχικά είχε αρνηθεί τις κατηγορίες και άφηνε να εννοηθεί ότι τα όπλα που είχε στο σπίτι του τα είχαν μεταφέρει οι φίλοι του. Στην επιστολή του, αναφέρει επίσης ότι η οργάνωση "Αναρχικοί Αντάρτες Πόλεως είμαι εγώ", θέλοντας προφανώς να πείσει ότι η οργάνωση αυτή δεν έχει άλλα μέλη και ότι οποιαδήποτε μελλοντική σύλληψη ή ενοχοποίηση άλλων υπόπτων για την υπόθεση αυτή θα είναι σκευωρία της Ασφάλειας. Στο μεγαλύτερο μέρος της επιστολής του, αναφέρεται στις συγκρούσεις των δυνάμεων καταστολής με τον αναρχικό χώρο, παραθέτει τις δικαστικές του περιπέτειες ως αντιρρησίας συνείδησης, αρνείται το χαρακτηρισμό του τρομοκράτη και αυτοχαρακτηρίζεται "πολιτικός κρατούμενος και αιχμάλωτος του κοινωνικού ταξικού πολέμου". Το γεγονός πάντως ότι εμφανίζεται και συμπαραστάτης του γνωστού Βλασόπουλου της ομάδας των "αναρχικών", που έχουν αναγάγει σε κύριο εχθρό τους τους κομμουνιστές, οδηγεί και σε άλλες σκέψεις όσους παρατηρούν τις εξελίξεις στο χώρο και ειδικότερα τις κινήσεις διαφόρων υπηρεσιών, που με τη μέθοδο της διείσδυσης αξιοποιούν το συγκεκριμένο "χώρο" για αλλότριους σκοπούς...