Με απειλές, που φτάνουν μέχρι και την απόλυση, προσπαθεί η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών ενάντια στην κατάργηση της Επετηρίδας και τη διεξαγωγή του διαγωνισμού για την πρόσληψη των εκπαιδευτικών, αλλά και στα αντιεκπαιδευτικά μέτρα γενικότερα, με πρώτα "θύματα" τους αναπληρωτές και τους ωρομίσθιους.

Σε εγκύκλιο, την οποία υπογράφει ο υφυπουργός Παιδείας, Γ. Ανθόπουλος, προβλέπεται πως η "αδικαιολόγητη αποχή προσωρινών αναπληρωτών και ωρομισθίων από τα διδακτικά τους καθήκοντα, λόγω επικείμενης εφαρμογής ή λόγω εφαρμογής νόμου της πολιτείας, θεωρείται σπουδαίος λόγος καταγγελίας της σύμβασής τους και απόλυσής τους".

Στην εγκύκλιο, η οποία φέρει ημερομηνία 9 Μάρτη 1998, αναφέρονται τα εξής:

"Με αφορμή σχετικές προτάσεις της Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου Αναπληρωτών και Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;και Κεντρικής Μακεδονίας, που αφορούν σε κινητοποιήσεις των προσωρινών αναπληρωτών και ωρομισθίων της περιοχής, με πρόθεση τη δημιουργία αρνητικού κλίματος κατά τη διεξαγωγή διαγωνισμού για την κατάρτιση πινάκων διοριστέων εκπαιδευτικών στη Δημόσια Εκπαίδευση, σας γνωρίζουμε τα εξής:

Αδικαιολόγητη αποχή προσωρινών αναπληρωτών και ωρομισθίων από τα διδακτικά τους καθήκοντα, λόγω επικείμενης εφαρμογής ή λόγω εφαρμογής νόμου της πολιτείας, θεωρείται σπουδαίος λόγος καταγγελίας της σύμβασής τους και απόλυσής τους.

Παρακαλούμε, εφόσον διαπιστωθεί η αδικαιολόγητη αποχή, κατά τα ανωτέρω από προσωρινούς αναπληρωτές ή ωρομίσθιους, που υπάγονται στην αρμοδιότητά σας, να προβείτε σε καταγγελία της σύμβασής τους, αφού προηγουμένως τους ενημερώσετε για την πρόθεση της υπηρεσίας".

Οπως αναφέρει στην ανακοίνωση το ΔΣ της ΟΛΜΕ, με την εγκύκλιο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, "επισείοντας τη ρομφαία της απόλυσης, επιχειρεί καινοφανή εφεύρεση ειδικής κατηγορίας αδικαιολόγητης απουσίας, "αυτής που έχει πρόθεση τη δημιουργία αρνητικού κλίματος λόγω επικείμενης εφαρμογής ή λόγω εφαρμογής νόμου της πολιτείας". Μέχρι τώρα γνωρίζαμε πως η αδικαιολόγητη απουσία από το σχολείο ήταν λόγος για την περικοπή μισθού. Προφανώς τώρα το ΥΠΕΠΘ, μπροστά στη χιονοστιβάδα των αντιδράσεων για το διαγωνισμό, που ευτελίζει πτυχία και εκπαιδευτικούς, επιχειρεί να τρομοκρατήσει την εκπαιδευτική κοινότητα με απολύσεις", τονίζεται.

"Το δικαίωμα στις κινητοποιήσεις είναι ιστορικά και θεσμικά κατοχυρωμένο και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Αψευδής μαρτυρία για τα παραπάνω θα είναι το πλήθος και το πάθος στις νέες μας απεργιακές κινητοποιήσεις", τονίζει το ΔΣ της ΟΛΜΕ.

Μιλώντας στο "Ρ" σχετικά με το ζήτημα της εγκυκλίου, η Ε. Μηλιαρονικολάκη,επικεφαλής του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, τόνισε:"Η εγκύκλιος αυτή είναι μια πρώτη γεύση του κλίματος που θα επικρατήσει στην εκπαίδευση μετά την κατάργηση της Επετηρίδας και την άρση της μονιμότητας και των υπόλοιπων εργασιακών δικαιωμάτων του συνόλου των εκπαιδευτικών, που θα τη συνοδεύσει. Οταν δηλαδή όλοι οι εκπαιδευτικοί θα εργάζονται σε ένα καθεστώς παρόμοιο και χειρότερο από αυτό που εργάζονται σήμερα οι αναπληρωτές και ωρομίσθιοι. Μια ακόμη απόδειξη ότι τα νέα μέτρα της κυβέρνησης για το διορισμό και την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν αποσκοπούν στη βελτίωση της εκπαίδευσης, αλλά στη μετατροπή του εκπαιδευτικού σε δουλοπάροικο στο χωράφι της πολιτικής τους, να καλλιεργεί την υποταγή και το συμβιβασμό στους μαθητές, δηλαδή στη γενιά των μελλοντικών εργαζομένων.

Γι' αυτό, το αίτημα για τη διατήρηση της Επετηρίδας και η επικείμενη μάχη παρεμπόδισης με κάθε μέσον του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, δεν είναι στενά ζήτημα των εκπαιδευτικών, όπως όλος ο αγώνας ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική. Αφορά σε όλους τους εργαζόμενους, γιατί για όλη την εργατική τάξη χτυπά σήμερα η καμπάνα της αφαίρεσης κάθε δικαιώματος, ενώ πολύ σκληρότερα εκμεταλλευτικό προδιαγράφεται το μέλλον των παιδιών της, της αυριανής εργατικής τάξης.

Το κύμα του αυταρχισμού και ποινικοποίησης των αγώνων, που δέχονται οι αγρότες, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, γενικά κάθε κομμάτι του εργατικού λαϊκού κινήματος που αντιστέκεται, έχει σήμερα εξαπολυθεί ενάντια στους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.

Είναι φανερό πως άλλη λύση δεν έχουν εργάτες, αγρότες, εκπαιδευτικοί, νεολαία, παρά στη σιδερένια φτέρνα των μονοπωλίων να αντιτάξουν μια σιδερένια αγωνιστική ενότητα και αλληλεγγύη. Οι αγώνες της παιδείας είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθούν, να στηριχτούν, να γίνουν υπόθεση του ευρύτερου εργατικού λαϊκού κινήματος και τα βήματα για τη συγκρότηση ενός ισχυρού λαϊκού και όχι μόνο πανεκπαιδευτικού μετώπου παιδείας να επιταχυνθούν".