ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ

Είμαστε λοιπόν οι φτωχότεροι της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό ήταν γνωστό, αφού εδώ και τέσσερα τουλάχιστον χρόνια η Ελλάδα είναι μονίμως εγκαταστημένη στην τελευταία θέση του πίνακα των χωρών - μελών της ΕΕ, όσον αφορά στην αγοραστική δύναμη των κατοίκων τους. Το επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά τα στοιχεία που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα από την επίσημη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την Eurostat.

Τα στοιχεία μπορούν να αποτελέσουν την πρώτη ύλη για την εξαγωγή ορισμένων κρίσιμων συμπερασμάτων για τη θέση της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση και ειδικότερα τη θέση των Ελλήνων εργαζομένων. Ομως θα πρέπει να σημειώσουμε ότι παρουσιάζουν μόνο ένα μικρό μέρος της αλήθειας, ενώ συγκαλύπτουν κάποιες ουσιαστικές παραμέτρους της πραγματικότητας. Η αδυναμία τους βρίσκεται στο ότι υπολογίζουν την αγοραστική δύναμη σε κάθε χώρα - μέλος διαιρώντας το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν διά του αριθμού των οικονομικά ενεργών πολιτών. Αν το δούμε σε πιο μικρή κλίμακα, είναι σαν να υπολογίζουμε τη μέση αγοραστική δύναμη ενός επιχειρηματία με μηνιαίο εισόδημα 2 εκατομμυρίων και ενός μισθωτού των 300 χιλιάδων. Γι' αυτούς τους δύο λοιπόν, το μέσο εισόδημα είναι 1.150.000 δραχμές. Πόσο αποτυπώνει την πραγματικότητα αυτός ο αριθμός; Στην ουσία συγκαλύπτει σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι γίνονται φτωχότεροι.

* * *

Ομως, ακόμη και έτσι, τα στοιχεία της Eurostat μπορούν να μας βοηθήσουν. Είναι πριν απ' όλα τ' άλλα μια αποστομωτική απάντηση σε όσους ισχυρίζονταν ότι η υλοποίηση της Συνθήκης του Μάαστριχτ θα οδηγούσε, εκτός των άλλων, στη "σύγκλιση" του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων προς το επίπεδο των κατοίκων των πλουσιότερων χωρών. Δεν ήταν αυτό ένα από τα επιχειρήματα των ομιλητών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΝ, όταν το 1992 ψήφισαν τη Συνθήκη; Τα στοιχεία λοιπόν δείχνουν ότι συνέβη το εντελώς αντίθετο. Η Ελλάδα από την προτελευταία θέση του πίνακα πέρασε και εγκαταστάθηκε στην τελευταία και όχι μόνον αυτό. Η απόσταση που χώριζε την αγοραστική δύναμη του Ελληνα από το μέσο κοινοτικό όρο αντί να μικρύνει, μεγάλωσε.

Σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της Eurostat για το 1997, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων ήταν στο 68% του μέσου κοινοτικού όρου. Και βεβαίως μειώθηκε η αγοραστική δύναμη των λαϊκών στρωμάτων. Φυσικά, αν συνυπολογίσουμε τις συνέπειες από την υποτίμηση της δραχμής και την αύξηση των τιμών, η κατάσταση γίνεται πολύ χειρότερη.

Ενα ακόμη συμπέρασμα που προκύπτει από τα στοιχεία αυτά είναι ότι τα προηγούμενα χρόνια μεγάλωσε επίσης η απόσταση μεταξύ των "πλούσιων" και των"φτωχών" κρατών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Με εξαίρεση ίσως την Ιρλανδία, οι "φτωχοί" έγιναν φτωχότεροι, ενώ οι πλούσιοι πλουσιότεροι. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι τα περίφημα "πακέτα Ντελόρ", που δόθηκαν για να μειωθεί δήθεν αυτή η απόσταση, ήταν άνευ αντικρίσματος, αφού με αυτά οι "πλούσιοι" γύριζαν στους "φτωχούς" ένα μόνο μέρος από όσα τους έπαιρναν μέσω των εμπορικών συναλλαγών.

* * *

Βρισκόμαστε στις παραμονές της έναρξης του επόμενου σταδίου της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης, όπου θα αρχίσει και η δημιουργία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, του "ευρώ". Μ' αυτό σαν αφορμή η κυβέρνηση, από κοντά και οι άλλοι θιασώτες της Συνθήκης του Μάαστριχτ, θέλουν τώρα να καλλιεργήσουν τη νέα αυταπάτη, ότι δήθεν η καθιέρωση και η κυκλοφορία του "ευρώ" θα εξαλείψει τις αποστάσεις που χωρίζουν την ελληνική οικονομία από το επίπεδο των οικονομικά ισχυρών κρατών και ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι θα ωφεληθούν, αφού θα εξυψωθεί το βιοτικό τους επίπεδο. Αποκρύπτουν το γεγονός πως το "ευρώ" δε σημαίνει ούτε ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι θα πληρώνονται π.χ. το ίδιο με τους Γερμανούς εργαζόμενους, ούτε φυσικά ότι τα προϊόντα θα γίνουν φθηνότερα, επειδή οι τιμές τους θα υπολογίζονται σε "ευρώ". Αυτή η ανισοτιμία στην αγοραστική δύναμη θα συνεχίζει να υπάρχει, αν δε μεγαλώσει. Βεβαίως, το κύριο είναι ότι απ' αυτή τη διαδικασία οι πολυεθνικές γενικά, σ' όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και η άρχουσα τάξη σε κάθε κράτος θα κερδίζουν περισσότερα, ενώ οι λαοί θα γίνονται φτωχότεροι και ο δικός μας έρχεται σε ακόμη χειρότερη μοίρα.

* * *

Οι Ελληνες εργαζόμενοι τώρα γνωρίζουν πολύ περισσότερα για την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις συνέπειες από τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτήν. Οπως επίσης σιγά - σιγά γίνεται αντιληπτό και όχι μόνο στην Ελλάδα, ότι δεν υπάρχει μέλλον για τους εργαζόμενους σ' αυτό τον οργανισμό. Τα συμφέροντά τους έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις πολιτικές που εκπορεύονται από τις Βρυξέλλες και εξυπηρετούν αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των πολυεθνικών. Αυτή η γνώση μένει να μετασχηματιστεί σε δράση, σε κάθε χώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και σε συντονισμό ματαξύ τους, όχι μόνο για την αντιμετώπιση των συνεπειών από την εφαρμογή των κοινοτικών πολιτικών, αλλά και για να οδηγήσει σε ανατροπή αυτών των πολιτικών. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για μια Ελλάδα του λαού της και μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας, της αλληλεγγύης των λαών, της κοινωνικής προόδου.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

: Από τα στοιχεία της Eurostat αποδεικνύεται: Η απόσταση που χώριζε την αγοραστική δύναμη του Ελληνα εργαζόμενου από το μέσο κοινοτικό όρο, αντί να μικρύνει, μεγάλωσε. Μεγάλωσε επίσης, τα προηγούμενα χρόνια, η απόσταση μεταξύ των "πλούσιων" και των "φτωχών" χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπου οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι και οι φτωχοί, φτωχότεροι