Σε διήμερη κατάληψη των γραφείων της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Σερρών προχώρησαν από χτες οι εργαζόμενοι της Ενωσης, απαιτώντας να ανακληθούν οι απολύσεις 10 συναδέλφων τους που ανακοινώθηκαν από τη Διοίκηση στις 30 του Μάρτη. Παράλληλα καταγγέλλουν πως το "εξυγιαντικό" πρόγραμμα που εφαρμόζει η ΑΤΕ ουσιαστικά οδηγεί σε όξυνση των οικονομικών και πολιτικών αδιεξόδων της Ενωσης, ενώ προσθέτει και νέες επιπτώσεις στην παραπέρα πορεία της. Μέσα από τη διήμερη μαζική κινητοποίησή τους οι εργαζόμενοι προειδοποιούν τη διοίκηση της Ενωσης πως πρέπει επιτέλους να σταματήσει την επίθεση στα εργασιακά τους δικαιώματα και να φροντίσει για την έγκαιρη καταβολή των δεδουλευμένων που τους οφείλει και για τη βελτίωση της πορείας της οργάνωσης.

Με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι της Ενωσης καταγγέλλουν ότι η επιμονή των μελών του ΔΣ της ΕΑΣ και των τεχνοκρατών της ΑΤΕ, αλλά και της Ενωσης στο "εξυγιαντικό" πρόγραμμα οδήγησε στη βάρβαρη και απάνθρωπη λογική των απολύσεων. Μάλιστα σημειώνουν πως ακόμη και αν τελικά επιτευχθεί ο στόχος περιορισμού του προσωπικού στα 174 άτομα, η οργάνωση θα ταλανίζεται για αόριστο χρονικό διάστημα, αφού ο στόχος ισοσκελισμού των αποτελεσμάτων χρήσης φαίνεται ανέφικτος. Τα μέλη του ΔΣ του Σωματείου επισημαίνουν πως για να μπορέσει να λειτουργήσει η Ενωση χρειάζονται πιο ουσιαστικά μέτρα στην κατεύθυνση της αύξησης του τζίρου, της καλύτερης οργάνωσης των υπηρεσιών της, της ανεύρεσης των απαραίτητων οικονομικών πόρων, της καλύτερης ποιότητας των παραγόμενων προϊόντων, της εκπαίδευσης του προσωπικού και της ικανοποίησης των μελών - αγροτών της Ενωσης.

Μα θυμίσουμε πως στα πλαίσια του εξυγιαντικού προγράμματος δεκάδες εργαζόμενοι αποχώρησαν με την τακτική της εθελούσιας εξόδου και πολλοί από αυτούς ακόμη δεν έχουν πάρει όλο το ποσό της αποζημίωσης εξαιτίας της συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας της Ενωσης. Παράλληλα μέσα στον προηγούμενο χρόνο εκποιήθηκαν τα σούπερ μάρκετ της Ενωσης, ενώ όπως φαίνεται η εκποίηση των περιουσιακών της στοιχείων θα συνεχιστεί. Ο φόβος λοιπόν για οριστικό κλείσιμο της συνεταιριστικής οργάνωσης είναι υπαρκτός και βάσιμη η αγωνία των εργαζομένων και των μελών της Ενωσης για το μέλλον της.