Αν ο στόχος του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη,ήταν να κατέβει χτες το μεσημέρι στις στοές του μετρό και να κάνει την πρώτη δοκιμαστική διαδρομή από την πλατεία Καραϊσκάκη στα Σεπόλια, με σκοπό να δείξει ότι το έργο γίνεται πραγματικότητα και να το μεταχειριστεί ως "δείγμα γραφής" για να αποδείξει ότι το εκσυγχρονιστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης δημιουργεί "αναπτυξιακή κοσμογονία", τότε ασφαλώς, όπως λέει και η γνωστή παροιμία, "πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος"! Κι αυτό γιατί, όπως ομολόγησαν επίσημα, τόσο ο ίδιος, όσο και ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, κάτω από τις ευνοϊκότερες προϋποθέσεις, στους Αθηναίους θα παραδοθεί προς το τέλος του 1999 ένα κολοβό μετρό, δηλαδή Πεντάγωνο - Σύνταγμα - Ομόνοια - Σεπόλια. Κι όλα αυτά τη στιγμή που:

• Η αρχική σύμβαση του 1991 προέβλεπε την ολοκλήρωση του έργου "με το κλειδί στο χέρι" το Δεκέμβρη του 1997, ενώ η σκανδαλώδης συμπληρωματική σύμβαση προβλέπει ως ημερομηνία ολοκλήρωσης το Νοέμβρη του 1998.
• Το έργο έχει φορτωθεί με υπερβάσεις δεκάδων δισ. δρχ. Μόνο με τη συμπληρωματική σύμβαση οι εργολάβοι έλαβαν "πανωπροίκι" 65 δισ. δρχ., ενώ τώρα διεκδικούν νέα πρόσθετη αμοιβή 250 εκατ. μάρκων (43,5 δισ. δρχ.), εκμεταλλευόμενοι και τη βιασύνη της κυβέρνησης να έχει έτοιμο έστω και ένα μέρος του έργου για να το παρουσιάσει ως... κατάκτηση πριν τις εκλογές του 2000.

Στην προσπάθειά της, μάλιστα, η κυβέρνηση να παρουσιάσει επιτεύγματα στην πορεία του έργου, δε διστάζει να επικαλεστεί ακόμη και ψευδή στοιχεία. Ετσι, μιλάει για ολοκλήρωση του μετρό κατά 72%, αλλά στο συνολικό ποσοστό του έργου δε συμπεριλαμβάνει τουλάχιστον το τμήμα Σύνταγμα - Βοτανικός.

Κι όταν, βέβαια, συμβαίνουν όλα αυτά, φαντάζει ασφαλώς ως "σύντομο ανέκδοτο" η υπόσχεση του πρωθυπουργού για άμεση επέκταση του μετρό προς τη Δυτική Αττική και, συγκεκριμένα, προς το Αιγάλεω και το Περιστέρι...

Επίσης, μόνο ως εμπαιγμός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η αποστροφή του πρωθυπουργού περί κυβερνητικής "ευαισθησίας για την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς", επειδή έγινε εναλλακτική χάραξη της γραμμής του μετρό, ώστε να παρακαμφθεί ο αρχαιολογικός χώρος του Κεραμεικού. Κι αυτό, όταν είναι γνωστό ότι η αλλαγή έγινε μόλις την τελευταία στιγμή, χάρη στην κατακραυγή που ξεσηκώθηκε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, και τη στιγμή που ο σταθμός του Κεραμεικού κόντευε να ολοκληρωθεί και τώρα ψάχνει η κυβέρνηση τρόπο να τον εκμεταλλευτεί ακόμη και ως υπόγειο γκαράζ...

Κατά τα άλλα, ο πρωθυπουργός αναλώθηκε και πάλι σε μια καθαρά προεκλογικού τύπου ομιλία, προσπαθώντας με αριθμούς να πείσει ότι ο ελληνικός λαός ζει μέσα σε ένα καθεστώς ευμάρειας (μέχρι και ότι υπάρχει αύξηση του πραγματικού εισοδήματος ανέφερε σε ένα σημείο) και ότι η βασανιστική πραγματικότητα που ζουν καθημερινά τα εκατομμύρια των εργαζομένων, οι οποίοι συνθλίβονται και από τη νέα λαίλαπα της ΟΝΕ, είναι περίπου μαγική "εικόνα". Και ενώ μίλησε για ήθος στην πολιτική, ο ίδιος δε διστάζει να ηγείται μιας κυβέρνησης "Μαυρογιαλούρων", που γυρνά από ημιτελές σε ημιτελές έργο για να βγάζει προεκλογικούς λόγους, μοιράζοντας ακατάσχετες υποσχέσεις.

Και ένα υστερόγραφο: Αλήθεια, ο πρωθυπουργός ήξερε ότι ο συρμός που τον μετέφερε δε διαθέτει δελτία τεχνικού ελέγχου ποιότητας, τα οποία - με βάση τη σύμβαση - έπρεπε να συμπληρωθούν στη Γερμανία, όπως μάθαμε από πληροφορίες; Κάποιοι, μάλιστα, επιμένουν ότι τα βαγόνια αυτά είναι τεχνολογίας της δεκαετίας του '70 και ότι έχουν μετασκευαστεί ειδικά για το μετρό της Αθήνας. Είναι αλήθεια; Ποιος από τους παρόντες στη χτεσινή φιέστα αρμόδιους θα μας απαντήσει;

Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ