Δεν αποτελεί και ιδιαίτερη πρωτοτυπία να πούμε πως επιχειρείται σ' όλους τους εργασιακούς χώρους μια αναδιάρθρωση στις εργασιακές σχέσεις. Κι όμως υπάρχει ένας εργασιακός χώρος, τα φροντιστήρια, που εδώ και χρόνια έχουν καταστρατηγηθεί τα πάντα: Ωρομίσθιο συχνά - πυκνά κάτω απ' αυτό της συλλογικής σύμβασης. Ελλιπής ασφάλιση (αρκετές φορές και ανυπαρξία). Σπάνια παροχή δώρων και επιδομάτων. Ατομικές διαπραγματεύσεις παρά την ύπαρξη συλλογικής σύμβασης. Μη πληρωμή υπερωριών (επιτηρήσεις, διορθώσεις κλπ.). Πλήρης ελαστικοποίηση ωραρίου με σκόρπιες ώρες. Αυθαίρετες απολύσεις. Υπέρμετρο άγχος και αβεβαιότητα για την "επόμενη" χρονιά.

Η εκπαιδευτική αντιμεταρρύθμιση, ανάμεσα στ' άλλα, δημιούργησε επιπλέον προβλήματα στους εργαζόμενους των φροντιστηρίων. Πρώτ' απ' όλα ο φορμαλισμός κι η τυποποίηση της γνώσης που υπήρχε έτσι κι αλλιώς, εντάθηκε παραπέρα.

Ακόμα, οι εκπαιδευτικοί των φροντιστηρίων είναι αναγκασμένοι να "βγάζουν" την ίδια ποσότητα ύλης, σε λιγότερες πλέον ώρες. (Αυτό γιατί οι μαθητές παρακολουθούν στα φροντιστήρια από φέτος περισσότερα μαθήματα).

Ετσι, έρχεται σαν αποτέλεσμα η αύξηση της εντατικοποίησης και τους άγχους, ενώ παράλληλα οι αποδοχές μένουν "παγωμένες". Το "μοντέλο" γίνεται ακόμα καλύτερο...

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την ισχυροποίηση της "Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης" στις επερχόμενες εκλογές του συλλόγου.

Το δυνάμωμα του συλλόγου και της "Αγωνιστικής Συνδικαλιστικής Κίνησης" είναι αλληλένδετα. Ακριβώς αυτό το δυνάμωμα είναι που θα δώσει ακόμα πιο έντονη υπόσταση στα αιτήματα της επαναφοράς της επετηρίδας και των μαζικών διορισμών από αυτήν. Στην ουσιαστική ασφάλιση απ' το ΙΚΑ. Στην ύπαρξη συλλογικών συμβάσεων προς όφελος των εργαζομένων. Στη σύνδεση της αμοιβής των εκπαιδευτικών των φροντιστηρίων μ' αυτής των δημόσιων εκπαιδευτικών. Αλλά και στην κατάργηση του 2525.

Θανάσης ΜΥΛΩΝΑΣ

Εκπαιδευτικός Φροντιστηρίου