Πριν λίγες μέρες, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο υφυπουργός Παιδείας Γ. Ανθόπουλος,απαντώντας σε σχετικό ερώτημα, είχε ισχυριστεί ότι ένας από τους σκοπούς και στόχους της "εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης" είναι η ικανοποίηση της αγωνίας των γονέων να δουν τα παιδιά τους να βγαίνουν με κάποιο... πτυχίο.

Γι' αυτό το λόγο καθιερώθηκε και η μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση (ΙΕΚ, ΚΕΚ) για να ικανοποιηθεί το αίτημα του κόσμου και να έχουν όλοι πτυχίο, είπε σε"χοντρές γραμμές" με πολύ θράσος. Δηλαδή, με λίγα λόγια, ο υφυπουργός Παιδείας με τις παραπάνω δηλώσεις του επιβεβαίωσε τη "βιομηχανία παραγωγής πτυχίων" που στήνει η κυβέρνηση με την "αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση - Λευκή Βίβλο", για την παιδεία της ΕΕ, για να αισθάνονται όλοι - και όχι να είναι - πτυχιούχοι.

Τώρα, εάν αυτά τα πτυχία ή βεβαιώσεις δεν έχουν κανένα αντίκρισμα στη ζωή, όταν οι κάτοχοί τους βγαίνουν στην αγορά εργασίας για αναζήτηση του επιούσιου, για τους κυβερνώντες δεν έχει τόση σημασία. Αρκεί που εφαρμόζουν τις εντολές της ΕΕ και να μειώνουν στα χαρτιά... την ανεργία της νεολαίας. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση στο ΙΕΚ Λιβαδειάς όπου λειτουργούν 11 τμήματα διαφόρων ειδικοτήτων (δεξιοτήτων, όπως ονομάζονται), των αποφοίτων του τμήματος Νοσηλευτικής Χειρουργείου.

Η Μαρία Μπέτσα,η Βαρβάρα Πουλαδάκη,η Φρόσω Τούτση,η Γεωργία Παναγιώτου και η Σοφία Βασιλείου,με τις οποίες συζητήσαμε είναι 5 από τις 60 συνολικά κοπέλες που αποφοίτησαν μετά από δυόμισι χρόνια - μαζί με την πρακτική εξάσκηση - αλλά όπως μας λέει η Φρόσω,εκεί που νομίζαμε ότι θα βρίσκαμε δουλιά στο Νοσοκομείο, δε μας δέχονται, γιατί δε μας δίνουν άδεια άσκησης επαγγέλματος. Κάτι που προβλέπεται από το νόμο, αλλά ακόμα δεν έχει εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα. Πράγματι, τρία χρόνια μετά, τα επαγγελματικά δικαιώματα των κατόχων τίτλων επαγγελματικής κατάρτισης, δεν έχουν καθοριστεί, με αποτέλεσμα οι 60 απόφοιτες του ΙΕΚ Λιβαδειάς, του τμήματος Νοσηλευτικής Χειρουργείου, που υποτίθεται ότι είναι αναγκαίες για τη στελέχωση του νοσοκομείου (αφού τα τμήματα στα κατά νομούς ΙΕΚ έχουν συγκροτηθεί με βάση τις ανάγκες) να μην προσλαμβάνονται και το νοσοκομείο να "πάσχει" από προσωπικό.

"Μια άλλη αδικία, επισημαίνει η Μαρία,είναι ότι ενώ εμείς που είμαστε τελειόφοιτες ΓΕΛ με 2,5 χρόνια φοίτηση σε δημόσιο ΙΕΚ, δεν κατοχυρώνουμε δικαίωμαάσκησης επαγγέλματος, οι τελειόφοιτοι των πρώην ΤΕΛ κατοχυρώνουν". "Εκτός του ότι, μας λέει η Σοφία, πληρώνουμε 65.000 δραχμές δίδακτρα ανά εξάμηνο, τα βιβλία και 30.000 δραχμές για τις εξετάσεις στο υπουργείο". "Πέρα από αυτά, σημειώνει η Γεωργία,δε μας έχουν καταβληθεί ακόμη τα χρήματα των υποτροφιών".

Βέβαια, από τον Οργανισμό Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΟΕΕΚ) που έχει οργανώσει και λειτουργεί τα δημόσια ΙΕΚ, περίσσεψαν τα ιλουστρασιόν φυλλάδια και η "λεπτομερής" καταγραφή των "γνώσεων" που προσφέρουν, πληροφορώντας τους ενδιαφερόμενους ότι το δίπλωμα που αποκτούν είναι αναγνωρισμένο τόσο στην Ελλάδα όσο και στις χώρες - μέλη της ΕΕ και οι εργαζόμενοι εξασφαλίζουν πρόσθετα επαγγελματικά εφόδια, αλλά παρέλειψε να εξασφαλίσει το κυριότερο. Την κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Τους εξασφάλισε, με λίγα λόγια, την ανεργία. Μήπως επιβεβαιώνονται τα λόγια του υφυπουργού για "βιομηχανία παροχής πτυχίων χωρίς αντίκρισμα", ή θα εκδοθεί "εδώ και τώρα" το Προεδρικό Διάταγμα;